FanFic.nl

Binnentreden in een jongensschool.. [pov: meisje]

Hoofdstuk 7. Dronken kus.

Hoofdstuk 7.
Sano pov:
Er ging een schok door mijn lichaam, mizuki was.. eh was een meisje? Boosheid gierde door mijn lichaam, dat ze ons zo voor de gek kon houden, maar achteraf gezien kon ik niet boos op haar blijven. ik besloot maar om weg te lopen en in de kantine te gaan zitten. ik kan nu niet zomaar binnen lopen dan zal ze vast denken dat ik alles heb gehoord, en zij mag niet doorhebben dat ik weet dat ze een meisje is.

Mizuki pov:“ Waaróm ga je naar een jongensschool, je bent een meisje, mizuki”� Voordat ik nog kon antwoorden voelde ik een warme plek op mijn gezicht. Een klap in mijn gezicht. Ik keek met open ogen naar mijn broer. Dat uitgerekend hí­j mij moest slaan. De tranen sprongen in mijn ogen en ik kon ze niet meer ophouden. “Jij hoeft niet mijn reden te weten dat ik hier ben”� zei ik snikkend. Hij stond daar maar en trooste me niet. “Geef me alsjeblieft de reden waarom je hier heen bent gegaan”� Zal ik hem mijn reden vertellen zou hij mij niet gek vinden. “Hmm, oke dan”� zei ik zacht. “Ik ben hier gekomen vanwege Izumi Sano, ik heb hem op tv gezien en hij sprong zó mooi bij het hoogspringen. door zijn woorden kreeg ik weer een beetje hoop in mijn leven”� hij hoefde niet alles te weten, dit vond ik wel de belangrijkste reden. Hij keek me aan. “Ben je dus helemaal vanuit Nederland overgevlogen naar Tokyo, Japan voor een jongen”� Hoe hij het zei klonk het best wel sneu, en zielig wat ik had gedaan. “ja..”� antwoordde ik zacht. Ik hoorde een diepe zucht bij hem. “Oke, we maken een deal, je moet nog anderhalf jaar op high school zitten. Ik laat je hier, maar beloof dat je met kerstmis en de feestdagen thuiskomt. Dat zouden mam en pap ook wel leuk vinden”� hoorde ik dit nou goed, ging hij mij niet mee sleuren naar nederland? Van blijdschap vloog ik hem om de hals, en bedankte hem wel duizend keer. Hij lachte. De middag vloog zo om, voor ik het wist was het avond en moest hij weer naar huis. Ik nam afscheid en zag hem wegrijden in de taxi naar het vliegveld. Huppelend liep ik over de campus, naar de kantine. Ik realiseerde me dat ik maar niet moest huppelen, ze moesten maar niet denken dat ik gay ben. Ik liep de kantine binnen, en zag Sano zitten met een paar jongens van dorm 1. Ja de karateboys. Volgens mij deden ze hem wat karatemoves voor, want ze zaten weer in de vechthouding en zoals altijd werd er een inelkaar gemept en rondgeslingerd in de kantine. Rare mensen, maar ja. ik zag hem lachen, hij had een mooie lach. Alles zat hem volgens mij mee. Oke stop met deze gedachten, je mag niet verliefd worden op jongens hier denk aan leuke jongens thuis. Maar het was wel duidelijk dat dat niet ging lukken.

Sano pov:
Ik zat in de kantine met Tenouji en Mitsuomi te praten, Tenouji deed een paar moves voor waardoor Mitsuomi door de kamer vloog. Ja letterlijk door de kamer vloog. Ik zag dat Mizuki binnen kwam lopen en bij Nakatsu en de andere jongens ging zitten. Volgens mij moest ik blozen, want ik voelde mijn wangen warm worden. Hopelijk heeft niemand dit gezien. Zou ik haar vertellen dat ik weet dat ze een meisje is, of toch maar niet ik weet het niet. Ik word hier gek van.

Mizuki pov:
Al snel werd het een klein feestje met zijn allen, het was namelijk Vrijdagavond en iedereen was toe aan het weekend, ook al mochten we in het weekend nergens heen. Ik wist niet dat ze alcoholische dranken hadden, maar blijkbaar dus wel. Ik dronk geen alcohol, wat zou ik wel niet gaan doen als ik dronken was me uitkleden? dat kon dus mooi niet gebeuren. De helft van alle jongens stond met bier in zijn hand, arm om elkaar heen te dansen. Lachend en wel. Best een leuk gezicht. Sano zag ik met twee biertjes naar zijn kamer lopen ik besloot maar om achter hem aan te gaan. Ik versnelde mijn pas, want ik vond Sano nergens meer. Misschien was hij in onze kamer. ik liep door de gang naar het einde naar onze kamer. Ik deed de deur open. En zag hem op zijn bureau staan grijnzend en vol blijheid. “Sano, je doet eng”� En ik schoot in de lach. Ik bedoel het was echt een raar gezicht om hem zo overdreven blij te zien doen. Hij sprong van het bureau af, en trok mij mee en ging dansen. Oke dit was een beetje ongemakkelijk. Hij liet me los en viel op bed. Lachend lag hij op bed. Ik ging naast hem zitten. Hij trok me naar zich toe, en opeens lach ik op zijn borstkas. “Mizuki..”� zei hij half slapend en lachend. Hij ging rechtop zitten en trok mij mee omhoog. Hij boog zich voorover en toen. Hij zoende me.. Zijn lippen voelde ik op de mijne, zijn ogen waren dicht maar de mijne wijd open. Zijn lippen lieten los en hij viel op bed. Ik porde in zijn zij, maar geen beweging. Oh mijn god, was hij nou in slaap gevallen?


reacties als ik verder moet het was een langh hoofdstukxd

Reacties: