Hoofdcategorieėn
Home » Naruto » .:Behind The Scenes:. {Naruto Crew SA's} » *~Weren't We Best Friends~* .:KakashiXYamato:..:Yaoi:.
.:Behind The Scenes:. {Naruto Crew SA's}
*~Weren't We Best Friends~* .:KakashiXYamato:..:Yaoi:.
Kakashi loopt rustig door zijn huis dat hij deelde met Yamato. Hij en Yamato waren beste vrienden, maar de laatste tijd spraken ze niet zo vaak meer met elkaar.
Yamato begreep er niks van.
Kakashi wel.
Vandaag was weer zo’n dag; ze spraken niet, alleen als ze iets te melden hadden zoals ‘ik ga even weg’, en daar hield het bij op.
Dit was ook precies wat Kakashi zei.
“Yamato! Ik moet even wat boodschappen doen.”¯ Zegt Kakashi terwijl hij in zijn oog wrijft. Yamato kijkt op van de gesneden vis die het avond eten zou worden. “Huh? Hoezo? Je hebt pas nog boodschappen gedaan.”¯ Vraagt Yamato verbaasd. Kakashi kijkt even nerveus weg. “Uhm… Ben wat vergeten….”¯
Yamato trekt een wenkbrauw op. “Wat ben je dan vergeten? Dacht dat we alles toch al hadden?”¯
“Ben euh….. Het…. Medicijn vergeten voor….. Giftige…. Buidelratten.”¯ Zegt Kakashi snel. “Dus ik ben even weg oké doei ja dí¡í¡g.”¯
Binnen en seconde was Kakashi de deur uit, en verwarde Yamato achterlatend. “…….. Giftige….. Buidelratten?”¯
“Ugh, Iruka, ik weet het echt niet meer!”¯
Klagend zit Kakashi naast Iruka. Zijn ogen staan op stand ‘hopeloos’. Iruka bestudeerd hem kort terwijl hij afwezig met zijn wijsvinger over het litteken op zijn neus wrijft.
“Je moet je niet te veel zorgen maken. Yamato is misschien verlegen en een beetje naïef, maar hij is niet dom. Hij weet dat er iets niet klopt.”¯ Zegt Iruka met een frons. “Ja maar…. Hoe vertel ik het, verdomme? Straks wil hij me echt nooit meer zien…”¯ Protesteert Kakashi.
Met een frons slaat Iruka Kakashi op zijn achterhoofd. “Ja, maar je kan het ook niet verborgen houden! Hij heeft al door dat er iets niet klopt! Vertel ’t hem! Hij begrijpt het vast wel.”¯
Met een zucht kijkt Kakashi naar de grond. “Ja, misschien wel…”¯
Intussen had Yamato de vis gesneden en had hij de weg naar de bank gevonden. Hij frutselt wat met de hoge kraag van zijn gestreepte vest die tot net over zijn kin kwam, diep in gedachten verzonken.
Wat was er gebeurd tussen ze? Ze waren altijd al beste vrienden, en plots…. Plots begon Kakashi zo raar te doen… Alsof hij hem helemaal niet meer wilde kennen, of dat hij hem zo min mogelijk wou zien.
Yamato wist dat hij wat ‘anders’ was en niet zo spontaan, maar er waren nooit problemen door gekomen…
Met een diepe zucht trekt hij zijn voeten de bank op, zijn knieën tegen zijn borst aan gedrukt. Zijn donkere ogen staarde sip voor zich uit.
“Hij haat me…”¯
Yamato voelt iets branden in zijn ooghoeken als hij terugdenkt aan hoe hij Kakashi ontmoette; hijzelf was nog verleger dan hij nu was. Kakashi kwam voor hem op, en daar bewonderde Yamato hem voor.
Net op het moment dat de tranen over zijn wangen willen stromen gaat zijn mobiel af. Geschrokken pakt hij het grijze mobieltje en bekijkt de naam.
Kakashi Hatake
Twijfelend neemt Yamato de telefoon op. “Yo, Kakashi..”¯ Zegt hij, een glimlach dwingt zich op Yamato’s gezicht.
“Ey, Yamato. Zeg ik ben nu nog even bezig, maar zullen we vanavond weer eens wat doen als matties?”¯
Opgetogen knikt Yamato. Pas als hij door heeft dat Kakashi dat niet kan zien geeft hij antwoord. “Euh, ja, tuurlijk!”¯
“’Kay, geweldig… Uhm, zie ik je dan om…… Acht uur in het park? Je weet, bij de ingang.”¯
Met een glimlach stemt Yamato toe en zegt gedag. Hij klikt zijn mobieltje dicht en kijkt naar de muur.
“Misschien… Misschien haat hij me toch niet…”¯
Tegen de avond werd het buiten al wat koeler. Yamato had de rits van zijn vest helemaal omhoog geritst. Hij had er nu toch wel spijt van dat hij zijn jas niet had aangedaan.
Hij wist gewoon dat Kakashi later zou komen. Waarschijnlijk een kwartier. Maar dat was hij nou wel gewent.
Met een zucht laat hij zich op een bankje vallen terwijl hij met zijn hoofd achterover leunt. Het was nog wel benauwd buiten, ookal werd het wat koeler. Het was raar weer, koud, maar drukken en benauwd.
Met een zucht besloot Yamato om maar te wachten.
…
……
…
De tijd tikte voorbij.
Er was al anderhalf uur voorbij.
En Yamato zat er nog.
Hij staarde naar de grond met een strakke, afwezige blik. Zonder dat hij het zelf door had, stroomde er tranen over zijn wangen.
“Zie je…. Hij haat me wel…. Als hij geen vrienden wou zijn… Had hij het toch gewoon kunnen zeggen?”¯ Snikt Yamato zachtjes tegen zichzelf. Hij sluit zijn ogen en trekt zijn voeten op het bankje, zijn knieën stevig tegen zijn borst aan gedrukt. Hij drukt zijn gezicht tegen zijn knieën aan, zodat niemand zijn gezicht kan zien. Stilletjes rollen de tranen over zijn wangen.
“…. Tenzou….. Tenzou, huil je nou?”¯
Yamato was niet gewend om bij zijn andere naam genoemd te worden, op een paar mensen na. Dus reageren deed hij niet, hij bleef zitten met zijn gezicht in zijn knieën verborgen.
“Tenzou… Tenzou, kom op, geef antwoord…”¯
Yamato keek pas op toen hij twee armen om zich heen voelde. Geschrokken keek hij op naar een bezorge Kakashi. “… Tenzou… Waarom huil je?”¯
Yamato pruilde lichtjes en kijkt weg. “…. Als je me zo erg haat, kan je het ook zeggen, in plaats van me te laten wachten voor niks…”¯
Kakashi zucht een kijkt weg. “Ik haat je niet….. Ik…. Ik durfde niet te komen.”¯
Yamato kijkt Kakashi verbaasd aan. “… Hoezo? We zijn toch beste vrienden?”¯
“Kijk, dat is het ‘m nou juist…. Ik…. Weet niet of je beste vrienden wilt blijven als ik je dit vertel….”¯ Zegt Kakashi zachtjes terwijl hij aan de rand peutert van zijn masker. Yamato kijkt een beetje ernstig naar Kakashi. “… Kakashi-Kun…. Je kan me alles vertellen…. Dus…. Zeg het maar…”¯
Het valt Yamato pas op dat Kakashi een bos bloemen bij zich had als hij ze voor zijn neus houd. Het waren pastel gele rozen met roze spikkeltjes. De favoriete soort roos van Yamato.
“Tenzou-Baka…. Dat je het nooit hebt gezien…. Ik hou van je, verdomme…”¯
Yamato valt stil, starend naar Kakashi. Kakashi zucht en laat Yamato los terwijl hij opstaat van de bank. “…. Zie je…. Vergeet het ook maar…”¯
Hij legt de rozen neer op het bankje en loopt weg met zijn handen in zijn zakken van zijn blauwe spijkerbroek.
Yamato kijkt even verbaasd naar de bloemen terwijl hij verwerkt wat er zonet allemaal is gebeurd. Met een knikje naar zichzelf neemt hij een besluit. Hij ritsts de kraag van zijn vest omlaag en pakt de bos met bloemen. Een kleine glimlach speelt om zijn lippen terwijl hij van het bankje opstaat en naar Kakashi rent.
“K-Kakashi-Sempai!”¯
Kakashi draait zich om met een verdrietige uitdrukking die snel naar verbaasdheid omslaat.
Yamato rent op hem af en sprint op hem. Hij slaat zijn benen om zijn middel en zijn ene arm om Kakashi’s nek. Met zijn vrije hand trekt hij Kakashi’s masker omlaag en drukt zijn lippen op die van Kakashi.
“Kakashi-Baka. Ik hou ook van jou… Dat je dat nog niet had gezien…”¯
Reacties:
Awww cute! C: Lol. ff snel tegengif halen voor giftige buidelratten.
Heb je echt nodig hoor. Ze kunnen je zo maar aanvallen. 8'D Mooi hoofdstuk Kohai! 8DDDDD
tegengif voor giftige buidelratten????
maar goed is wel leuk!!
ga jij snel weer verder????