Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A new day, a new dawn [Twilight] » Een verklaring en een zakdoek
A new day, a new dawn [Twilight]
Een verklaring en een zakdoek
Ik dacht na over wat Leila had gezegd in de auto. Maar Paul was ingeprent, het was onmogelijk om hem op een ander idee te krijgen. Ik was niet ingeprent gewoon hopeloos verliefd. Terwijl ik er langer over nadacht werd ik steeds zekerder. ‘Hé Lien!’
Ik keek geschrokken op. Hoe was ik in de refter beland? ‘He wat?’
‘op welke planeet zat je nu weer.’ Ben lachte om z’n eigen mop. Ik grinnikte.
‘Op die van Paul denk ik .’ Zei Leila met een vette knipoog. Ik gaf haar een stomp onder tafel. ‘Auw.’
Mike keek met een norse blik naar mij maar ik haalde m’n schouders op. De Cullens verschenen weer. Ze waren elke regenachtige dag aanwezig. En het viel op dat ze dan aanwezig waren. Iedereen staarde ook de jongens. Rosalie had veel aandacht, maar Alice kon ook niet klagen.
Ze kwam een beetje vreemd en mysterieus over. Bella zat bij Edward en kreeg alleen maar negatieve blikken van andere meisjes, jaloerse blikken, Jessica keek ook zo. ‘Hé, schiet haar een andere keer dood wil je.’ Angela gniffelde maar hield op toen Jessica haar dodelijke blik ook op haar liet rusten.
‘Sorry hoor.’
Ik wilde wedden om een koe dat Bella het akkefietje met mij nog niet tegen Edward had gezegd. Gelukkig dat hij haar gedachten niet kon lezen, ik wist niet of ik het wel aankon met een honderd jaar oude vampier. Maar ik had familie die me hielp.
Hij ook. En ik had geen zin in een gevecht tussen twee monsters omwille van een normaal mens.
IK zuchtte geïrriteerd. ‘Wat was er nou vanmorgen tussen Bella en jou. Waarom sloeg je haar?’
‘Sloeg je haar?’ Angela was verwonderd. Ik haalde m’n schouders op. ‘Kleinigheidje.’
‘Je doet net waar ik zin in heb.’ Zei Jessica duister. Ik negeerde haar en hoopte dat Leila het niet meer vroeg tot na de bel.
Ik zat in haar auto toen ze het weer vroeg. ‘Waarom nou?’
Ik zuchtte. Ik moest voorzichtig zijn met mijn woorden. Gewone mensen mochten er geen weet van krijgen weet je. Het zijn mythes.
‘Nou, Bella heeft een beste vriend, Jacob.’
‘Ja, hij was een keertje op onze school.’ Ik keek haar verbaasd aan. ‘Geen idee voor wat, maar hij wilde praten met Edward.’
Nu werd ik nieuwsgierig. Dat had hij nooit verteld, niet dat ik zoveel met hem praatte. Nauwelijks eigenlijk, alleen als het moest.
‘Wel, en ze laat hem stikken voor die… voor Edward, hoewel Jacob hopeloos verliefd is op Bella. Hij staat op het randje van een depressie, het lijkt alsof hij dagen niet heeft geslapen of heeft gegeten.’
Het werd even stil in de auto en ik wist niet of ik er goed aan had gedaan om het haar te vertellen, maar ze was m’n beste vriendin en ik moest het tegen iemand zeggen. Tegen Paul had ik het al verteld, maar hij was een jongen.
‘Wel, misschien wilt Bella door minder met hem om te gaan, gewoon zeggen dat hij moet op souten. Dat ze nu gelukkig is met Edward.’
‘Ze zegt het dan wel op een heel harde manier.’
‘ja, maar misschien doet dat het meeste af.’
Ik knikte. ‘Er zit waarheid in, maar ik snap het gewoon niet. Waarom zou je je beste vriend laten lijden als er ook een verklaring voor was. Hij heeft recht op een verklaring.’ Leila knikte en stopte voor een rood licht. ‘Ja weet ik ook, maar misschien durft ze het niet tegen hem te zeggen, alleszins niet rechtstreeks.’
‘Wel dan is ze een grote lafaard.’
‘We zijn niet allemaal zo stoer als jij Lien.’ Ik keek haar aan, maar wist dat ze me aan het plagen was. Ik lachte en ze zette me thuis af. ‘Bedankt voor de lift.’
‘Geen probleem.’ Ze reed verder naar haar thuis. Toen ik binnen kwam zat Emily in de zetel met een zakdoek en was Sam nergens te bekennen.
‘Wat is er?’
Ze klopte in de zetel langs haar. Ik ging zitten met een bonzend hart.
‘Jake wordt vermist.’ Ik werd woedend.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.