Snape Story

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Harry Potter » Snape Story » shall I ask or not

Snape Story

Geschreven door:

Moonzzz

Onderdeel van:

Snape Story

Laatst bijgewerkt:

25 juli 2014 - 23:43

Aantal woorden:

862

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

648

shall I ask or not

Ik ga een maand op vakantie dus mijn hoofdstukken komen er heel heeel langzaam erop.

Misschien moet ik het wel aan Snape vragen? Hij en mijn moeder waren vroeger wel hele goede vrienden, misschien nu nog steeds? Ik kan niet wachten totdat school begint, dit is dan misschien wel de eerste keer dat ik dat vind. School was niet echt iets waar ik elke dag zin in had, tenminste dat was vorig jaar. Nou dan nu maar mam niks meer vragen. Als het me lukt. Maar ik ben wel teleurgesteld in mam, waarom zou ze me niks zeggen? En waarom chanteert ze me nu ook nog. Ze had in Zwaderich moeten zitten en niet in Huffelpuf? Gelukkig had mam me alles al verteld wat ik moest weten over Zweinstein. Jammer genoeg niet alles wat ik nog wil weten. Maar ik weet een ding bijna zeker. Pap is niet mijn pap. Waarom zou ik anders niks mogen vragen aan pap. En waarom legt ze me niks uit. Het ergste is dat pap niet weet dat ik niet zijn dochter ben. of wel? Als ik er zeker achter ben dat pap niet mijn vader is, dan vertel ik het. Maar misschien is hij wel mijn echte vader en dan denk ik deze onzin voor niks. Ik moet erachter komen! Maar hoe? Oh nee, Als ik aan Snape alles wil vragen, verteld hij dat aan mam. Dat weet ik zeker. Hoe moet ik nu alles voor elkaar zien te krijgen. Misschien Meneer Malfidus, hij heeft al jaren geen contact met mam. En dat is een voordeel voor mij.

Wacht eens even… Zei hij niet dat ik op pap leek, dan weet hij wel wie mijn echte vader is. Ik denk dat we een winnaar hebben. Het wordt dus Paps Malfidus. Ik hoop maar dat hij Draco gaat uitzwaaien. Nee hij moet Draco uit gaan zwaaien, anders heb ik geen kans om mijn vragen te stellen. En dan is er maar een optie. Jak. Bevriend raken met Draco. Nou ik hoop maar dat het niet zo ver komt. Tring…. Tring…. Wie zou dat zijn?

Ik liep naar beneden en liep naar de voordeur toe. Ik opende hem en keek verbaast naar de drie personen die voor me stonden. "Wat doen jullie hier?" Vroeg ik aan ze. "Oh, dus je hebt ons niet gemist deze zomer?" Zei Alice lachend. Ze was een gebruind meisje met blond haar. Ze lag vast heel vaak te zonnen deze zomer. "Tuurlijk heb ik jullie gemist. Ik dacht juist dat jullie mij waren vergeten." Zei ik teleurgesteld. "Tuurlijk niet, we zijn hier juist speciaal voor jou gekomen." Zei Brenda blij. Ze was minder getint dan Alice, maar ze had vast ook vaak onder de zon gelegen. Haar zwarte haren waren wel korter dan de vorige keer dat ik haar zag. "Ik had jullie gebeld, maar niemand nam op." Zei ik bijna verdrietig en keek naar de grond. "Wanneer?" Vroeg Nick verbaast, hij was een lange jongen met warrig bruin haar, en was ook getint. "Gister. Maar het geeft niet, ik had het gister toch te druk. Pap kwam gister heel even." Zei ik blijer, alleen had ik wel gelijk. Was het pap? Of niet. "Echt, wat leuk." Zei Brenda blij. "Is hij dan nu weer weg, dan bleef hij ook niet lang." Vroeg Nick. "Nee, hij moest weer eens weg. Eh, maar ik hoorde van mijn moeder dat jullie ook heksen en een tovenaar zijn. Geweldig hé." Zei ik blij. "Ja ik kan niet wachten tot morgen." Zei Alice Enthousiast.

De hele avond hadden we gepraat hoe het op Zweinstein zou zijn, en over de mensen die we hadden ontmoet in de Wegisweg. "In welke afdeling denken jullie in te komen?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Ik in Huffelpuf." Zei Nick blij. "Ik ook." Zei Alice heel snel. Ik moest lachen, want Alice deed altijd het zelfde kiezen wat Nick koos. Ze kan er niks aan doen. Nick vond het nooit erg. Alleen ik weet niet of Nick weet dat Alice verliefd op hem is. Ik denk dat het nog eens wat wordt tussen die twee. "En jij, Brenda." "Oh, dat weet ik nog niet. En jij Hope?" Oh, ik hoop eerlijk gezegd ook Huffelpuf, omdat mam er ook in zat. Maar ik heb zo'n gevoel dat Zwadderich wat voor mij is." "Nee!" Schreeuwde ze alledrie. Ik kreeg meteen de afkeurende blikken in mijn gezicht gewerpt. "Sorry, ik weet het ook niet. Het is maar een gevoel." Zei ik snel. "Eh, maar Hope, we weten toch jouw verhaal met je dromen. Misschien werkt het ook wel voor je gevoel, eerlijk gezegd hoop ik dat ik fout zit." Zei Alice snel. Ik keek moeilijk naar beneden, wat nou als ze gelijk heeft? Ga ik nu naar Zwadderich. Ik weet dat ik sluw kan zijn, maar ik wil wel vertrouwen kunnen hebben in mijn mede leerlingen. Dus ik hoop echt dat ik in Huffelpuf terecht kom.

De volgende ochtend werd ik rustig wakker. Ik had geen enge dromen deze nacht, dus dat was fijn. Ik had mijn hutkoffer ingepakt nadat Alice, Brenda en Nick naar huis gingen. Ik was klaar om te vertrekken, en klaar om mijn vragen te stellen. Ik was helemaal in mijn eigen gedachtes totdat iemand me liet schrikken.