FanFic.nl

The She-Wolf and the Leech. [gestopt]

#Ontmoeting

De vampier kwam naar Gwen toe en schudde haar hand.
“Aangenaam, ik ben Carlisle Cullen,”� zei hij.
“Ik ben Gwen Altine,”� antwoordde Gwen.
Carlisle bekeek me van top tot teen en keek me medelijdend aan.
“Ga je mee naar binnen?”� vroeg hij aan Leah, “Ik geloof dat jij ook het een en ander wilt weten.”�
Leah knikte we liepen het huis binnen. De woonkamer was mooi, groot, met veel ramen.
Binnen waren nog andere vampiers.
“Hey, Leah!”� Een kleine elfenachtige vampier met kort piekhaar begroette Leah vrolijk.
“Hoi,”� antwoordde Leah dof.
Carlisle riep iedereen bij elkaar en even later zaten Leah en Gwen met nog acht andere vampiers in de huiskamer. Ze zien er best vriendelijk uit, dacht Gwen.
“Ik ben Alice,”� zei het elfenachtige meisje, “En jij bent?”�
“Gwen,”� vulde Gwen aan. De vampiers stelden zich één voor één voor.
Eén van hen, Bella, had geen goudkleurige ogen, maar meer oranje. Zij is ook pas net een vampier, dacht Gwen. Zouden haar ogen later ook goud worden?
Toen begon Carlisle te praten. Over wat het betekende om een vampier te zijn, dat je moet zorgen dat je niet opvalt, dat je huid ging glinsteren als je in de zon ging staan...
En dat vampiers bloed dronken.
“Bloed?!”� onderbrak Gwen Carlisle paniekerig, “Mensenbloed? Dat kan toch niet, dat wil ik niet…”�
“Rustig maar,”� zei Carlisle. “Wij drinken geen mensenbloed, alleen dierenbloed. Als grapje noemen we elkaar soms ‘Vegetarisch’.”�
Dierenbloed leek Gwen ook wel cru. Maar het was beter dan mensenbloed.
“Daarom zijn onze ogen ook goud,”� vervolgde hij, “En niet rood. Maar je moet wel een goede beheersing hebben om mensenbloed te weerstaan.”�
Gwen knikte. Ze was nog niet vergeten dat ze bijna die wandelaars had aangevallen.
“Je kunt een tijdje bij ons blijven,”� begon Carlisle. “Dan kunnen we je helpen - en in de gaten houden.”�
“Maar mijn ouders…”�
“Ik verzin wel een smoes,”� zei Leah. “Maar wat ik nou nog steeds wil weten: door wie ben je gebeten?”�
“Ik weet het niet precies,”� antwoordde Gwen, “Ik weet nog wel dat hij donkerrode ogen had, bijna tegen zwart aan - en hij had bruin halflang haar met een rechte neus, ik denk dat hij hooguit vijftien of zestien was.”�
“Het is ook altijd raak,”� gromde Edward, “Bijna een jaar geleden was er ook al een hele groep vampiers.”�

Na nog wat gepraat te hebben zei Leah dat ze moest vertrekken. Gwen liep met haar mee naar de deur. Aarzelend omhelsden ze elkaar. Toen liep Leah de deur uit.
“Wacht!”� riep Gwen haar na. Ze keek om.
“Blijven we nog steeds vriendinnen?”� Leah keek haar verdrietig aan.
“Ik hoop het.”� Fluisterde ze.

Reacties: