Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Unexpected Friendship » 44. A Busy Weekend
Unexpected Friendship
44. A Busy Weekend
Mateusz' P.O.V.
"Monika ga!" Zei ik bevelend. "Is goed, ik ga." Zei Monika en ze liep snel weg. Zodra Monika weg was gelopen, ging Elke weer verder. "Ben je aan het roddelen over mij? Je weet toch dat dat niet netjes is." Zei ze op een gemene irritante manier zoals alleen zij kan. We probeerde haar te negeren, maar dat lukte niet. "NIEMAND NEGEERT ELKE!!" Zei ze kwaad. Maar precies op dat moment kwam Sneep langs lopen en liepen de Eksters weg, maar Elke zei nog toen ze voorbij mij liep: "Ik pak je nog wel, ben daar maar zeker van. En anders pak ik wel een van je vrienden." Daarna liep ze snel weg met de rest van de Eksters. Waarna Sneep zei: "En wat doen jullie hier?" "Niets meneer, we waren onderweg naar de Grote Zaal." Antwoordde Lars. "Loop door." Zei Sneep. Zo gezegd zo gedaan. In de Grote Zaal gonsde er geruchten in de rondte dat een eerstejaars Ravenklauwer genaamd Cas was aangevallen. "Wie heeft hem aangevallen?" Vroeg ik aan een ouderejaarse Ravenklauwer. "Dat weten we nog niet, maar Cas is nu in de ziekenzaal." Uit nieuwsgierigheid gingen we met z'n drieën naar de ziekenzaal, maar madame Plijster hield ons tegen. "Hij rust nu, kunnen jullie een andere keer terug komen?" Vroeg madame Plijster kalm en aardig. "Heeft hij al gezegd wie het gedaan had?" Vroeg Denny "Ja, hij vertelde Yvonne dat Leona hem had aangevallen." Antwoordde ze. "Wat deed Yvonne hier?" Vroeg ik verbaasd. "Zij kwam binnen lopen nadat Vilder Cas hier had gebracht." Zei ze. "Kennen zij elkaar dan?" Vroeg Lars. "Blijkbaar." Antwoordde madame Plijster, waarna ze ons verzocht te vertrekken zodat Cas kon rusten. Dus gingen wij naar het Zwarte Meer. Daar aangekomen vonden wij Yvonne die vast zat gebonden met een touw. "Wie heeft dit gedaan?" Vroeg ik aan haar toen ik het los maakte. "Stomme Leona! Haar vriendje heeft dit gedaan!" Zei Yvonne kwaad en ging verder: "Zij heeft Cas aangevallen!" "Echt?!" Vroeg Lars. "JA! Cas zei het zelf." "Oké, oké. Maar het is moeilijk te geloven dat zij hem aan heeft gevallen." Zei ik. "Waarom? Zij viel mij toch ook aan zonder reden." Zei Yvonne. "Oké dat is waar. Maar jouw sloeg ze alleen en Cas ligt in de ziekenzaal." Maar Yvonne hield voet bij stuk en zei: "Ik weet zeker dat zij het gedaan heeft." De discussie ging zo nog even door en toen bleek dat Yvonne het zelfde standpunt bleef houden, namen we afscheid van haar en gingen we naar de leerlingenkamer van Ravenklauw. Daar maakten we ons huiswerk zodat we dat morgen niet hoefden te doen. Gelukkig was het niet zoveel en gingen we een potje toverschaak spelen. Waarna we naar de Grote Zaal gingen voor het avondeten.
Het was 8 uur op een zondagmorgen dus deden we rustig aan en gingen Lars, Denny en ik naar de Grote Zaal om te ontbijten. Niet veel later om ongeveer twintig voor tien kwam Leona de Grote Zaal binnen gelopen. Ik probeerde oogcontact te krijgen, maar dat mislukte. "Ik kan nog steeds niet geloven dat Leona die Cas had aangevallen." Zei ik. "Ik ook niet." Antwoordde Denny en Lars. Ik ging weer verder met eten. Toen ik klaar was met eten, keek ik naar de Griffoendor-tafel in de hoop eindelijk oogcontact met Leona te krijgen. Eindelijk draaide zij zich om en ik keek haar vragend aan. Ik wilde weten of zij achter de aanval op Cas zat, maar ze schudde haar hoofd en verplaatste haar blik naar de tafel van Zwadderich. Ik knikte, want ik begreep dat zij dacht dat iemand van Zwadderich achter de aanval zat, maar waarom zou Cas haar beschuldigen? Na een tijdje over dit nagedacht te hebben, gingen we met z'n tweeën zonder Denny naar het zwerkbalveld voor de zwerkbaltraining.
Na de training gingen we terug naar de leerlingenkamer van Ravenklauw. Daar kwamen Denny tegen en waren we weer met z'n drieën. Daarna gingen we naar het Zwarte Meer waar het broertje van Plank weg liep. We hadden afgesproken met het Vlan groepje. Iedereen begroette elkaar en we begonnen te praten over het Vlan. "Oké, met stap 3 beginnen we pas over een maand of twee." Zei Lars. "Waarom?" Vroeg Fred. "Anders gaan we te snel." Antwoordde Lars. "Oké." Zei Fred, waarna we nog verder discussieerden over het Vlan. "Ow oh." Zei Denny opeens. De rest draaide zich om en zag...
Reacties:
Ow ow ow Ik ben lekker de eerste
Ow oh? Wat ow oh? Wie is daaaaar? Naja Fred kan haar/hem/het wel inelkaar slaan hoor
Haha...Even je levende spellingscontrole spelen
De werkwoorden met 'we' ervoor eindigen altijd met plus -n.
Moet natuurlijk zijn:
Dit is goed, al zou een komma voor waarna beter zijn:
Maar dit is fout:
Dat zou je dan door die punt in een komma te veranderen (en de hoofdletter weg te doen) kunnen oplossen. Dit wordt alleen irritant als je dit te vaak doet. Beter zou het zijn als je zou maken:
Je kunt ook waarop of daarna of andere woorden gebruiken in plaats van waarna.
Dit moet 'ze' zijn.
En dit...
Moet je zijn.
Bovendien is die zin niet goed omdat het nu lijkt dat je daar zeker van moet zijn, en anders je vrienden daar wel zeker van moeten zijn. Een betere zin is:
Of nog simpeler:
Zo. Dat was voor die keren dat je me verbeterde
Verder vind ik het een véél te kort stukje voor zoiets waar we zó lang op hebben moeten wachten.
En nu ben ik klaar met m'n gezeur