FanFic.nl

Hush

Sixth

"Stop!" gilde de vrouw. De wolf bevroor, en Juan huilde nu hartverscheurend van het schrikken. Ik probeerde hem te sussen, hij beet me verschillende keren in zijn blinde paniek. Het jeukte, maar ik liet hem niet vallen. Nooit.
"Misschien kennen we wel iemand die je kan helpen. Ik ben Leah." Ik keek haar wantrouwend aan. Haar ommekeer was veel te plots om oprecht te zijn.
"Ik geloof je. Wat je net zei, over wat ik zou doen..." Ze keek weg. "Ik had waarschijnlijk wel al gedood, als dat was wat de kleine wil." Geschokt en verafschuwend gegrom door de hele groep.
"Jij bent niet zomaar een vampier." Ik kromp in elkaar bij haar woorden, ik wilde mezelf niet confronteren met de waarheid, die benaming.
"Jij bent een moeder, of je neemt die rol op je. Je houdt van dat... ding. Hoe monsterlijk hij ook is. Mag ik hem even vasthouden?" Ik siste en grauwde. Hoe kon ze dat zelfs maar voorstellen?!
"Denk je nou echt dat ik niet doorheb dat je hem alleen maar wil doden?" snauwde ik haar toe, "ik weet hoe afschuwelijk ik hem zelf vond, in het begin. En hij mijn bloedeigen neefje! Ik ken de legendes van jullie soort, ik wéét dat jullie er zijn om ons uit te roeien. Maar Juan is niet zoals ik. Hij heeft een hart dat klopt en stromend bloed. Luister dan!"
"Jammer, ik dacht dat het niet hoefde. Maar ja, we zouden je toch gedood hebben. Dat kind is een monster, en je zegt zelf dat je niet weet wat hij wil. Hij is een gevaar voor de mensheid. Hij moet sterven." Ze keek achterom naar de roedel die dreigend in beweging kwam.
"Maak je maar geen zorgen, jullie zien elkaar vast wel terug, in de hel of zo," zei ze poeslief.
Mijn hart brak. Alles was voor niets geweest. Catharina was voor niets gestorven, Juan zou nooit ouder worden dan de week die hij nu gezien had. En ik... Ik wilde niet leven zonder hen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.