Hoofdcategorieën
Home » Overige » 16! Wat nu? » Nady
16! Wat nu?
Nady
Zoals ik al heb verteld is Nady mijn lievelingstante. Een super mens gewoon. Bij haar kan ik van alles kwijt en ze luistert ook gewoon naar me zonder me te onderbreken, wat de meeste volwassen erg vaak doen. Zó irritant!
Ik heb dan ook vaak diepgaande gesprekken met haar. Zo kwamen we een keer op een onderwerp dat bij haar lag, namelijk; Waarom heeft ze geen kinderen? Ze zou dé perfecte moeder zijn heb ik het idee. Ik heb haar wel eens gezegd om adoptie te overwegen. Maar ze zegt er niet over te willen praten en ze zegt bij kinderen hoort een man... Ik snap eigenlijk niet hoe het komt dat Nady geen man of op z'n minst een vriend heeft. Niet dat ik een vriendje heb of zo maar laten we dat onderwerp maar even zitten voorlopig...
Maar ik denk dat geen man hebben niet de reden is waarom ze het onderwerp kinderen zo vermijdt. Er moet iets meer zijn. Elke keer dat ik er over begin, wat best vaak is, krijgt ze zo een doffe blik in haar ogen.
Ik blijf maar vragen of er niet iets is wat ik moet weten maar ze zegt van niet.
Nady zorgt trouwens wel voor mij alsof ik haar eigen kind ben. Zeker nu pap in een, volgens mij, diep dal zit. Daarom is Nady ook vaker bij mij en pap dan normaal, om ons een beetje te onderhouden want pap voert niks uit. Hij zit de hele tijd in zijn studeerkamer. Hij gaat regelmatig de deur uit en komt laat terug. Vraag ik dan eens: "Wat heb je gedaan?"
"Iets voor m'n werk", zegt hij dan. Pap is wel erg veel bezig met z'n werk (verassend genoeg), voor de rest is er volgens mij niks anders meer voor hem. Ik word daar helemaal gek van. Hij is ví¡der!!! Hallo?! Hij heeft verschillende verantwoordelijkheden, waaronder ik!
Toen mijn vader weer eens een keer laat thuis kwam, volgens mij was hij half lam, maar dat even terzijde, is Nady ontzettend tegen hem uitgevallen. Ze begon te schreeuwen dat hij zich moest gedrí¡gen als een volwassene en een vader. Ik hoorde dit allemaal toen ik lag te "slapen". De volgende dag heb ik Nady er naar gevraagd en toen verontschuldigde ze zich voor dat boos worden op m'n vader.
Ik zat haar echt aan te kijken, ik zei dat dat toch heel normaal is, wie wordt er nou niet boos op iemand die zich zo gedraagt. Ik had haar ook verteld dat ik erover nadacht om weg te gaan van huis, je weet wel, met een rugzak gewoon gaan waar je wil.
Maak 'm af, maak 'm af, maak 'm af!
hij is cewl ^^