Hoofdcategorieėn
Home » Harry Potter » Feline Leeflang » Naar Zweinstein
Feline Leeflang
Naar Zweinstein
De zomervakantie was weer voorbij en perron 9 ¾ liep weer vol met mensen. Op het oog normale mensen, maar als je beter keek, zag je dat ze uilen, padden of bezemstelen bij zich droegen. Perron 9 ¾ was dan ook niet een gewoon perron.. vanaf dit perron vertrok de Zweinsteinexpress naar Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus pocus.
Tussen de menigte liepen ook een moeder en dochter. Beide hadden ze lang vaalblond haar en de moeder had radijsjes in haar oren en de dochter aardbeien, het enige verschil was dat de moeder bruine ogen had en de dochter grijze ogen. Het waren Loena Leeflang en haar dochter Feline Leeflang. Voor Feline zou het Zweinsteinavontuur vandaag beginnen en ze had er dan ook veel zin in. Feline hoopte dat ze bij Ravenklauw ingedeeld zou worden, net als haar moeder. Maar misschien dat Griffoendor of eventueel Huffelpuf er ook mee doorkon. Zolang het maar geen Zwadderich werd, want daar hadden immers alle duistere tovenaars gezeten. Al snel was Feline weer in haar eigen droomwereld beland terwijl ze aan Zweinstein dacht. Ze kon niet wachten om gesorteerd te worden en aan de lessen te beginnen. Ze had van haar moeder al vele verhalen gehoord over Zweinstein, en ook had ze samen met Lily de oudere broers van Lily uitgehoord. Ook die zeiden dat Zweinstein fantastisch was en dat je, je er geen moment zou vervelen. Lily ging dit jaar ook voor het eerst naar Zweinstein en Feline was blij dat er een bekende bij de eerstejaars zat, ook al was de kans klein dat ze in 1 afdeling terecht zouden komen.
“Feline Loena Leeflang”¯ en Feline schrok op uit haar gedachten. Kennelijk had haar moeder al een paar keer naar haar geroepen, maar had Feline het zoals gewoonlijk weer eens niet gehoord. “De trein kan elk moment vertrekken en je moet nu echt een plaatsje gaan zoeken,”¯ ging haar moeder verder. “Straks zijn alle plekjes bezet en moet je bij Scorpius zitten”¯. Door dit laatste kwam Feline heel snel in actie en begon haar hutkoffer naar binnen te slepen, Ze zag dat Lily Potter samen met haar oudere broers en Roos Wemel samen in een coupe zaten. Feline deed de coupedeur open. “Mag ik hierbij komen zitten?”¯ vroeg Feline. “Natuurlijk!”¯ antwoordde James Potter en Feline liep de coupe binnen.
Nadat ze haar spullen ergens neer had gelegd, liep ze snel naar een raampje toe en zwaaide naar haar moeder. Toen ze naar buiten keek, zag ze haar moeder, net zo dromerig als zijzelf altijd was, voor zich uitkijken. Feline moest glimlachen en riep: “Doeii Mam, tot in de kerstvakantie!”¯ Haar moeder ontwaakte uit dromenland en zwaaide vrolijk terug naar haar dochter. “Veel plezier lieverd, doe goed je best, niet teveel dromen en ik zie je in de kerstvakantie!”¯ De trein begon te rijden en niet veel later kon Feline haar moeder niet meer zien en ze ging weer zitten. Het was eindelijk begonnen, eindelijk mocht ze naar Zweinstein! En wat het nog mooier maakte, ze zat met James Sirius Potter, de knapste jongen die ze ooit gezien had, in een coupe!
“Feline, Felinee, Feliinneee”¯ riep Lily, en ze zwaaide voor Feline’s gezicht. Feline keek op, ze was weer eens in dromenland terecht gekomen. Ze zag Lily lachend naar haar kijken en hoorde haar zeggen: “Papa heeft gelijk, je bent net zo dromerig als je moeder,”¯ en Feline moest ook lachen. Lily had gelijk, thuis konden ze ook allebei heerlijk dromen en dan zo een hele dag blijven zitten.
De reis naar Zweinstein verliep sneller als ze gedacht had en al snel was het tijd om de gewaden aan te trekken. De trein rolde het perron binnen en de leerlingen stroomden naar buiten. “Eerstejaars hierheen”¯ hoorden ze in de verte en Lily, Roos en Feline namen afscheid van de anderen en liepen richting het geluid. Ze hadden verwacht daar alleen Hagrid aan te treffen, maar kennelijk was hij bezig Groemp op te leiden om zijn baan later over te kunnen nemen. “Allemaal instappen graag. 4 per bootje”¯ riep Hagrid en Roos, Lily en Feline gingen samen in een bootje zitten en kregen uiteindelijk gezelschap van Scorpius Malfidus, iets waar ze alle 4 niet echt blij mee waren. Kreeg haar moeder toch nog gelijk dacht Feline. De 3 vriendinnen waren druk in gesprek tot dat Scorpius zich begon te mengen en schoorvoetend lieten ze dat toe en voerden ze nu een geforceerd gesprek met z’n 4en, een gesprek dat naarmate Zweinstein naderde steeds luchtiger werd, tenslotte konden deze 4 jonge mensen er niets aandoen wat er tussen hun ouders en grootouders was voorgevallen. Op een bepaald ogenblik doemde er een groot magisch kasteel op en klonken er een overal ‘oooh’s en aaah’s’ en de 4 mensen hadden even geen oog meer voor elkaar en keken vol bewondering naar het kasteel. Al snel meerden de bootjes aan en stapten de eerstejaars uit, Groemp controleerde de bootjes en daarna nam Hagrid hen mee naar het kasteel. Onderweg keken de leerlingen hun ogen uit en Feline was blij dat Zweinstein weer opgebouwd was na de oorlog. Met een dromerige blik in haar ogen keek Feline rond tot ze opeens tegen Scorpius aanliep, kennelijk had ze weer niet opgelet. “Sorry hoor”¯ zei Feline en Scorpius keek haar glimlachend aan en antwoordde: “Dat geeft niet hoor”¯. Kijk we zijn er daarom stopten we”¯. Inderdaad, toen Feline nog een beter keek, zag ze dat ze voor een grote deur stonden en Hagrid klopte 3 keer. Vrij snel werd de deur opengedaan door een aardige uitziende meneer “Hier zijn de eerstejaars professor Lubbermans”¯ zei Hagrid, “Bedankt Hagrid ik neem ze hier wel van je over”¯ antwoordde de professor. Professor Lubbermans stapte opzij zodat de leerlingen naar binnen konden en Feline keek haar ogen uit. Ze werden naar een klein kamertje gebracht dat kennelijk grensde aan de grote zaal en daar moesten ze wachten tot professor Lubbermans weer terug zou komen. De eerstejaars stonden allemaal een beetje onzeker rond te kijken in het kleine kamertje en ook Lily, Roos Feline en Scorpius stonden een beetje onzeker te praten met elkaar. “Oom George zei dat we met een draak moesten vechten”¯ zei Roos “maar volgens mij is dat een grapje hoor”¯ vervolgde ze snel toen ze vooral Scorpius nog bleker zag worden als hij al was. Voor hen gevoel duurde het uren, maar nog geen 5 minuten later was professor Lubbermans alweer terug en moesten we hem in een rij volgen. Feline ging achter Scorpius lopen en achter haar liep Lily weer, in deze opstelling liepen ze de grote zaal binnen. Eenmaal binnen zag Feline direct hoe bijzonder het plafond was, het zag eruit als een mooi heldere nacht en Feline kon de sterren zien en met een dromerige blik in haar ogen tuurde ze naar de sterrenhemel. Achter zich hoorde ze Roos fluisteren “het plafond is zo behekst dat het de buitenlucht lijkt. Dat heb ik gelezen in de beknopte geschiedenis van Zweinstein”¯. Feline moest grinniken, Roos had duidelijk de hersenen en haar voorliefde voor boeken van haar moeder geërfd, dat zou veel belovend worden voor komend schooljaar.
Eenmaal aangekomen aan de voorkant van de grote zaal, moesten ze halt houden voor de leraarstafel en zette professor Lubbermans een oude versleten hoed op een al even oud krukje. Plotseling begon de hoed te zingen en Feline schrok weer op uit droomland, ze besloot -hoe moeilijk het ook was- dat ze zich nu beter kon concentreren op de sorteerceremonie. Toen de hoed uitgezongen was pakte de professor een lange rol perkament en begon de namen van de leerlingen voor te lezen.
Leeflang Feline Loena
Ravenklauw!
Onder luid applaus liep Feline richting de ravenklauw tafel en ging tussen 2 andere leerlingen inzitten. Het was haar gelukt, ze zat bij Ravenklauw! Haar moeder zou trots zijn! Snel concentreerde Feline zich weer op het sorteren en zag dat Scorpius aan de beurt was.
Malfidus Scorpius
Zwadderich!
Het leek wel alsof de hoed amper zijn hoofd had geraakt en toen riep hij al Zwadderich. Met enige trots en ook een zekere arrogantie liep Scorpius richting de afdelingstafel van Zwadderich waar luid voor hem geklapt werd. ‘dat was vreemd’ dacht Feline ‘Scorpius is heel aardig, maar komt toch in Zwadderich’. Ze besloot er nu verder geen aandacht aan te besteden en keek hoe Lily gesorteerd werd.
Potter Lily Loena
Griffoendor!
Dat was te verwachten dacht Feline, haar hele familie had daar gezeten. Ze hoorde daar gewoon thuis zonder dat er zelf iets aan kon doen. Net als bij Scorpius schoot er door haar hoofd en ze bedacht dat ze minder zou oordelen op de afdelingen, maar gewoon per individu.
Wemel Roos
Ravenklauw!
Verbaasd keek Feline op, ‘had ze dat nou goed gehoord? Was Roos ingedeeld bij Ravenklauw?’ en inderdaad Roos liep haar kant op een keek net zo verward als Feline zich voelde. Kennelijk had Roos toch meer hersenen dan dat Feline oorspronkelijk had gedacht. Roos kwam snel naar haar toe lopen en ging naast Feline zitten, net op het moment dat Feline iets wou gaan zeggen, stond professor Anderling op.
“Welkom allemaal voor weer een nieuw schooljaar. Er is een tijd voor toespraken, maar dat is niet nu. Voor nu, eet smakelijk allemaal”¯. Op hetzelfde moment verschenen er op de schalen heerlijke maaltijden en begon iedereen te eten. Feline ging zo op in het eten van al die heerlijke dingen, dat ze helemaal vergat dat Roos naast haar zat en bij niet bij Griffoendor zat. Nadat de toetjes verdwenen waren stond het schoolhoofd weer op. “Ik hoop dat het eten jullie gesmaakt heeft”¯ zei Anderling “ik wil jullie op het hart drukken dat het donkere bos verboden toegang is voor iedereen en toveren op de gangen is ook verboden. Maar nu slaap lekker allemaal en kom goed uitgerust naar de eerste lessen van morgen”¯.
Een luid geschraap van banken volgde en overal klonk “eerstejaars hierheen”¯. Feline en Roos volgde 1 van de klassenoudsten van hun afdeling. Terwijl ze achter de klassenoudste aanliepen vroeg Feline aan Roos “Waarom zit jij in Ravenklauw? Ik had verwacht dat je net als de rest bij Griffoendor zou komen!”¯ “De sorteerhoed twijfelde tussen Ravenklauw en Griffoendor”¯ antwoordde Roos “Mama zei dat die dat bij haar ook had gedaan, dus ik vind het niet erg. Ravenklauw is ook goed”¯ Feline knikte Ravenklauw was inderdaad goed en ze besloot om de volgende dag direct haar moeder een brief te schrijven. Nadat ze een tijdje door de gangen van Zweinstein hadden gelopen, kwamen ze aan bij een grote muur die opeens tegen hen begon te spreken “wat was er eerst? De kip of het ei?”¯ de klassenoudste antwoordde: “ik zou zeggen dat het een cirkel is en dus geen begin of einde heeft”¯ kennelijk was dat correct want de muur ging open en er vormde zich een grote deur”¯. De klassenoudste ging naar binnen en de eerstejaars volgden hem. ”¯de meisjesslaapzalen zijn rechts en die van de jongens zijn links. Doe alsof je thuis bent, maar gedraag je. Ik ben er altijd om je vragen te beantwoorden”¯ zei de klassenoudste en daarna ging hij op een stoel bij de haard zitten en begon met zijn vrienden te praten. “Kom”¯ zei Roos “we gaan naar boven, ik ben kapot”¯ Feline knikte en liep achter Roos aan, ze had ook wel zin om te gaan slapen. Morgen kon ze altijd nog haar theorieën over Scorpius gaan delen. Eenmaal boven aangekomen, gingen ze op bed liggen en vielen allebei direct in een diepe slaap.
Reacties:
Leuk
Goh van wie zou ze die grijze ogen nou hebben? ^^
Mag ik ook een melding?
xx
Leuk verhaal! Ik wil graag een melding als het volgende hoofdstuk er is (:
Bedankt! Ja die grijzen ogen zijn denk ik makkelijk te raden^^. Maar dat maakt niet uit, Feline weet er niks van
Melding? Hoe bedoelen jullie dat?