FanFic.nl

If I were a boy. *Tom kaulitz*

Hoofdstuk 9: de beslissing

Ik stond op en wilde naar mijn kamer gaan. Het uur was nog lang niet om en ik wist al dat Sas langer zou shoppen en me sebiet een smsje zou sturen dat ze langer bleef. Ik slenterde op m’n gemak naar huis, ik had geen haast hoewel ik zeker van was dat mijn tijd erop zat.
Ik bedoel. Mijn enige reden tot blijven bedriegt me. Mijn enige reden tot leven die wilde niet met mij leven. Ik wankelde in de lift. Ik hoorde vaag het ping geluidje en liep met volle automatisme naar mijn kamer. Daar aangekomen keek ik rond, langzaam en lettend op de kleinste details. Wat zou ik missen? Zou ik het hier echt missen? Ik dacht diep na over die vraag, maar wist eigenlijk stiekem het antwoord al. Het enige wat ik zou missen was Tom, of hij mij zou missen was weer een andere vraag.
De zon scheen in stralen op het bed. Ik merkte nu pas de kleine stofjes op die door het zonlicht werden getransporteerd en boven het bed bleven zweven. Ik merkte nu pas hoe fel de kleuren waren. ik liep naar de badkamer voor ik eraan gehecht ging geraken.
Ik zag mijn vreselijke spiegelbeeld. De reflectie die ik zo haatte. Ik zag mijn waterige ogen. Ze hadden een sombere gloed. Ik kon het niet meer aanzien en verbrak het beeld.
Ik deed het kastje tegen de muur open. Zocht naar Tom zijn scheermesjes.
Zocht naar het einde van dit lijden, ik kon het niet meer. Mijn handen trilden toen ik ze eindelijk gevonden had. Nee dit keer geen scheerschuim. Geen happy-end.
Niemand zou hier gelukkiger van worden, Tom misschien opgelucht omdat hij me eindelijk kwijt was, omdat hij eindelijk weer vrij was.
Ik trilde toen ik de mouw van m’n linker pols streek. Ik zag de bleke ongerepte huid. Toen het mesje in mijn huid sneed voelde ik opluchting, verlossing.
De oplossing lag zo dichtbij. Ik had niet eens gedronken. Ik was volkomen nuchter en zeker over mijn beslissing. Dit was de beslissing, misschien niet de oplossing voor hem, wel voor mij.
Ik zag de bloeddruppels op de grond vallen, hoe de wereld lichter werd naarmate ik dieper ging. Het bloed werd donkerder. Alles werd zwart en ik viel neer. Dat was de oplossing.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.