FanFic.nl

Fallen myself

48. leave him alone

Tom pov;
"Tom ben je nog wakker of slaap je ondertussen." Ik open lichtelijk mijn ogen en kijk om me heen. Ik lig met mijn hoofd op mijn armen en zit aan de keukentafel. Bill tikt ongeduldig met zijn vingers op de tafel. Oh ja, we hebben bespreking "Dus wat vind je ervan." "Ik vind het prima." "Je hebt geen idee waarover ik het heb of niet Tom." Ik knik beschaamd mijn hoofd. "Het is anders toch drie tegen een, dus we doen het." "Georg mag ik dan ook weten waar het over gaat. Het zou fijn zijn als jullie me even bij zouden willen kletsen." "Tom, toen jij lag te slapen hadden we het erover wat het volgende onderwerp zou worden van onze cd en hoe we dat tot uiting zouden gaan brengen." "Dus ons idee is om als thema liefde te pakken." "Maar dan niet alleen maar liefde en ook nog wat andere nummers die me tegen die tijd te binnen schieten," vult Bill Gustav aan. Ik knik een keer en leg mijn hoofd weer neer. "Tom slapen doe je 's nachts en niet overdag." "Daar zijn de meningen over verdeeld Georg." Gustav schuift zijn stoel achteruit en slaat met een klap op tafel. "Is dat nou echt nodig Gus. Ik heb mijn dag gewoon niet." Ik hoor ergens een telefoon afgaan. "Tom dat is die van jou." Ik kijk zoekend rond. Bill gooit het ding maar bijna tegen mijn hoofd aan. "Heey met Tom." "Heey schat met mij." "Goede morgen schat." Ik hoor haar lachen. "Maarten is hier heel grappig aan het doen." verklaart ze haarzelf. "Tom heb je toevallig tijd voor een serieus gesprek." Haar vraag beangstigt me. "Wie is het," lipt Bill naar me. Rebecca, lip ik terug. Ik loop de kamer uit, naar mijn eigen kamer. "Ik heb wel even de tijd. Waar wil je het over hebben." "Tom dit ga je niet leuk vinden, maar het gaat ook om jullie veiligheid." Ik slik een keer. "Je kunt je vast nog wel herinneren dat toen Frank me verkrachte....." Ik hoor haar duidelijk slikken."...hij me waarschuwde voor jullie veiligheid." "Ik dacht dat je geen last meer van hem had." "Had ik ook niet, tot gisteren dan. Ik was met Romeo gaan picknicken. We lagen half in te dommelen toen ik een klap naast me hoorde. Het enige wat ik kon zien was wit licht en Romeo was verdwenen. Frank stond achter me met een mes tegen mijn arm aan. Na een aantal bedreigingen en een snee in mijn arm was hij weer weg. Een paar van zijn vrienden hebben Romeo helemaal in elkaar geslagen. Nu ben ik bang dat hij ook een weg weet te vinden richting jullie. Dat hij daarom zo lang niet van zich heeft laten horen." Ik ben even stil van wat ze me nu weer allemaal verteld. "Becca gaat nu alles goed met je en met je arm?" "Ja, de snee was niet dieper dan wat ik ooit mezelf heb aangedaan en Romeo heeft het meteen ontsmet en schoongemaakt." "Bij ons is er helemaal nog niets gebeurd. We worden goed genoeg beveiligd om ook niets te laten gebeuren. Ik denk er eigenlijk over na om jou misschien ook een bodyguard te geven. Maar daar moet je het wel zelf mee eens zijn." "Ik vind dat hele gedoe met een bodyguard misschien een beetje ver gaan. Dan geven we toe dat we bang voor hem zijn en dat is juist dat wat we willen voorkomen. Ik wil me niet hoeven te verstoppen." "Beloof me dan alleen wel dat je voorzichtig zult zijn. Ik wil niet dat jou nog iets overkomt." "Ik beloof dat ik voorzichtig zal zijn en voorlopig niet meer alleen de straat op ga. Al is dat ook een soort van een gevangenisstraf voor mij." "Ik weet dat het moeilijk is, maar als de politie hem heeft opgepakt komt alles goed. Ik neem namelijk aan dat je ondertussen aangifte gedaan hebt." "Nee, die ga ik morgen doen. Ik durfde het gisteren niet aan en vandaag wou ik niets anders dan in bed liggen. We hebben al gebeld voor een afspraak." "Je moet echt aangifte gaan doen, want hij kan niet vrij rond blijven lopen. Het enige wat hij van plan is, is je helemaal te kraken. En als hij dat eindelijk voor elkaar heeft gekregen, gaat hij misschien wel door met de volgende." "Ik snap je punt Tom." Misschien was ik er een beetje te over doorgegaan. "Sorry, dat was niet de bedoeling." "Het geeft niet, het is vrij logisch. Maar iedereen hier zit ongeveer hetzelfde te zeggen." "Moet ik het de rest ook maar vertellen." "Dat is denk ik wel het beste, het gaat ook over hun veiligheid." "Wij redden ons hier wel, zorg jij nou maar dat bij jou alles goed komt. We overwinnen dit wel." "Ik hoop het." Haar stem klinkt weinig vertrouwend. "Tom komen," schreeuwt Georg hard. "Ehm Rebecca Georg wil heel graag aandacht van me en aangezien ze al een beetje boos zijn denk ik dat ik maar beter kan gaan." "Wat heb je dan gedaan?" "Ik heb net een hele bespreking liggen slapen." "Dan zou ik ook maar gaan. Je weet dat ik van je houd." "Ja en jij hoeft je geen zorgen te maken, kus" Ik duw het gesprek uit. Met een peinzend gezicht kom ik de woonkamer weer binnen. Bill zit op de bank met een brief in zijn hand. De rest zit er geschokt omheen. "Wat," begin ik te stamelen. Bill duwt de brief in mijn hand en begin te lezen.



Even ter eerste mededeling, IK HAAT JULLIE. Nu die zinnen alvast gezegd zijn, is alles opeens zoveel duidelijker.

Zoals jullie allemaal weten ben ik de enige die de ballen heeft om Rebecca eens echt te geven wat ze wil. Dat die homo bij jullie daar niet van bewust is. Ik heb haar de belofte laten maken dat ze niemand iets zou vertellen. Nou zoveel houdt ze dus van jullie want ze heeft me flink verraden. De waarschuwing dat er iets met jullie zou gebeuren, heeft ze volkomen in de wind geslagen. Helaas houd ik me altijd aan mijn beloftes. Dus bij deze, als ik jullie was zou ik maar niet meer over straat durven te lopen. En wat Rebecca betreft, die krijgt nog wel wat ze verdient heeft. Nadat ze heeft toegekeken hoe ik jullie volledig in de grond heb geboord.

Wees gewaarschuwd,
Jullie al hatende vijand,
Frank

PS, Ik heb overal mijn spionnen zitten, dus ik weet jullie altijd te vinden. Ontsnappen is niet mogelijk.



Ik voel de rillingen door me heen gaan. Verslagen zak ik door mijn knieën op de bank neer. "Moeten we het aan Rebecca vertellen," de stem van Gustav klinkt twijfelend. Ik schud meteen mijn hoofd. "Ze kan het niet aan. Ze zou geen nacht meer slapen, ze is zo al bang voor onze levens." "Tom, uitleg graag. Niemand van ons kan het zo volgen." Ik weet dat Bill gelijk heeft. "Rebecca belde net, zoals jullie wel al vernomen hadden. Gisteren heeft Frank een aanval op haar gepleegd. Daarom was ze zo bang dat hij ons ook zou bedreigen." "Is ze ongedeerd?," Ik hoor de paniek in zijn stem doorklinken. Ik knik een keer. "Ze is voornamelijk geschrokken en ze had alleen een snee in haar arm. Die volgens haar niet zo heel diep is. Ze vond het erger dat Romeo in elkaar is geslagen en dat wij bedreigd konden worden. Morgen gaat ze in ieder geval naar de politie." "Tom heeft gelijk, we kunnen het haar niet vertellen. Ze zou geen oog meer dichtdoen. Het is beter als ze voorlopig nog van niets weet." "Maar, als we tegen haar liegen zal ze het ons niet in dank af nemen, ook niet als we het doen om haar te beschermen," gaat Bill tegen Georg in. "Ik denk dat we het haar nu nog niet moeten zeggen, althans niet meteen. We moeten er goed over na denken hoe we haar het beste alles kunnen vertellen. Ondertussen kunnen we misschien aan bodyguards denken." Wat Gustav zegt is een kern van waarheid. Ik knik. "Rebecca wil geen bodyguard, want daar zat ik ook al aan te denken." "Jongens, hebben jullie eraan gedacht om David te bellen. Misschien weet hij een oplossing." Georg heeft alweer gelijk. Gustav pakt zijn telefoon al en begint druk te bellen.

Niet zo heel veel later is geregeld dat Rebecca een bodyguard gaat krijgen. Het nieuws dat ik haar morgen mag vertellen. David zei dat ik haar dan ook het best over de dreigbrief kan vertellen. Ook moet ik haar maar uitnodigen, dan kunnen we met zijn allen iets goed afspreken. Maar dat komt morgen, nu moet ik zorgen dat ik het allemaal even kan verwerken en dat is niet makkelijk. Ik dacht altijd dat Frank maar aan het bluffen was. Nu blijkt dat hij het echt meent. Bedreigt hij ons en doet hij Rebecca pijn. Wat zou hij bedoelen met de woorden ' En wat Rebecca betreft, die krijgt nog wel wat ze verdient heeft. Nadat ze heeft toegekeken hoe ik jullie volledig in de grond heb geboord.' Zou het hem serieus lukken. Ik loop de achtertuin in en steek een sigaret op. Eigenlijk zou ik het niet moeten doen, maar ik moet gewoon even ontstressen.

Reacties: