FanFic.nl

LDGG, Music and Me

chapter four - playing like children

De middag was snel gegaan, en wat een lol hebben we gehad. Ik was gelijk naar mijn vaste plekje gelopen en merel was naast me gaan staan. Toen ik begon te spelen, moest ze even wennen om mee te gaan zingen. Maar toen ze eenmaal op dreef was trokken we heel veel bekijk. Mensen bleven staan kijken en ik hoorde ze daarna geschrokken zeggen dat ze door ons de trein gemist hadden. Op een keer zag ik zelfs lady gaga tussen het publiek staan in haar vermomming en wat keek ze trots! Dat was nog wel het mooiste denk ik van die middag. Na dat we klaar waren met de liedjes en dorst begonnen te krijgen hebben we het geld verdeeld en zijn we terug naar het hotel gegaan. We werden hartelijk verwelkomd en we schoven gelijk aan tafel. Na verteld te hebben wat iedereen die dag gedaan had hebben we met zijn allen gegeten en hebben Cayra en ik staan afwassen.

‘Cayra mag ik wat vragen?’ Ze knikte. ‘Hoe ben jij hier terecht gekomen?’ Ik zie dat Cayra begint te lachen en kijk haar verbaasd aan. ‘Weet je Ashley, als ik jou zie moet ik heel erg aan mezelf denken van vroeger. Ik speelde op precies dezelfde plek als jou, en ook ik heb Stefani als oud vrouwtje leren kennen.’ per ongeluk laat ik een bord in het sop vallen, wat daardoor over Cayra heen komt. ‘Dat deed je expres he?’ Zegt ze lachend, en voordat ik het doorheb heb ik ook een grote douche over me heen gehad. ‘Nee, dat was per ongeluk!’ En zo ontstond er een groot schuimgevecht.

‘DAMES, zijn jullie kleine kinderen ofzo?’ beide kijken we verschrikt om in het lachende gezicht van Mauro. ‘Stiekem ben je gewoon jaloers dat je niet mee mag doen!’ Mauro trekt een zielig gezicht en stiekem is dat best wel schattig. ‘Ach, kom Cayra, laat hem gewoon meedoen.’ En voordat hij het goed en wel door had, had Mauro ook een grote plens water met sop over zich heen. Hoe hij daar nu stond, leek hij net een klein verzopen katje. ‘ahhhh wat kijk je nou zielig!’ ik grijnsde en gooide hem een handdoek aan die ik uit het kastje had getrokken. Snel droogde hij zijn haar en gezicht af en gooide de handdoek weer terug. ‘en waar was dat voor nodig?’ beschuldigend keek hij mij aan. ‘Sorry, ik dacht dat je mee wilde doen.’ ‘ik krijg jou nog wel jongedame, wacht maar af.’ Ik trok een zielige pruillip. ‘nee daar trap ik niet in.’
Mauro had moeite met zijn lach in te houden, en toen cayra onderuit ging door het sop hadden we het helemaal niet meer. Zo zaten we 10 seconde later met zijn allen op de grond van het lachen in het sop. Aan het hoofd van Roy te zien was het wel een grote bende toen hij even om het hoekje keek. We stonden zo snel als het kon op, zonder nog een keer te vallen. Mauro was al bezig met dweilen en Cayra had een doekje gepakt om de meubels af te doen. Toen alles weer netjes en droog was hebben we ons excuses aan roy aangeboden voor de blik die hij niet zal vergeten. Hoe zou iemand anders kijken als de hele keuken vol sop lag, en daartussen drie mensen zaten te kletsen en gek te doen?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.