FanFic.nl

Your automatic heart

002

Volgende dag.
Godver het was nog maar woensdag of ik had al helemaal geen zin meer om naar school te gaan. Ook al hadden we vandaag maar een halve dag, het zat me allemaal tegen. Eerst miste ik mijn bus, verdorie
Dan begon het ook nog eens te regenen en ik had pas mijn haren gewassen. Ik was bang hoe Tom tegen me zou doen, misschien was hij wel kwaad geworden gisteren na mijn smsje?

Ik liep de schoolpoort binnen en zag dat iedereen al in de klas zat, typisch kom ik ook nog eens te laat.
Ik ging langs het secretariaat en liet mijn agenda tekenen
‘Te laat met welke redenen?’
‘Bus gemist mevrouw.’
‘Volgende keer op tijd anders strafstudie eh.’
‘Ja mevrouw.’
Ik liep opgejaagd naar mijn klas en klopte op de deur. ‘Binnen’ hoorde ik meneer zeggen.
Ik ging naar binnen en iedereen staarde me aan. Ik zocht Tom op de achterste rij. Vreemd hij was er vandaag niet. Kon de dag nog saaier?
‘Awel mevrouwtje te laat.’
‘Precies wel ja.’
‘Niet zo’n grote mond, ga maar op je plaats zitten.’
Ik ging dus op mijn plaats zitten en volgde verveeld de lessen. Mijn GSM trilde. Natuurlijk was het Tom weer.

Hey J,
ik wil het weten, al dat geheimzinnig gedoe is niet goed voor onze vriendschap
En ik wil zeker niet dat die kapot gaat, daar voor zijn we al te lang vrienden.
Je kan echt ALLES tegen me zeggen, het maakt niet uit wat.
Ik ben ziek nu, Bill is wel op school. Morgen kom ik terug naar school maar je kan altijd langs komen, je weet me toch wonen eh? Liefs, Tompiewompie

Ik dacht na terwijl de leerkracht zeikte dat sterrenwind alleen op de noord - en Zuidpool voorkwam. Wat boeide mij dat? Tom was nu veel belangrijker, ik klapte mijn gsm open en liet mijn vingers over de toetsen vliegen.

Ocharme Tompiewompie, is het echt zo erg? Ik hoop dat je snel beter word, want school is nog saaier zonder jou. Ik zal langskomen als ik tijd heb straks. Ik weet nog niet of ik het je zal vertellen, ik ben nog steeds aan het twijfelen, je kent me he ;D. X J.

Ik hoopte maar dat hij me zou begrijpen. Hoe langer ik er over nadacht hoe meer ik begon te twijfelen waarom ik het hem niet zou vertellen. Hij was mijn beste vriend, hij zou me wel begrijpen. Opeens kreeg ik een idee, misschien moest ik eens met Bill gaan praten. Maar wat zou dat nu helpen? Ik was verliefd op Tom en misschien zou Bill het wel tegen Tom zeggen en dan ben ik nog niets verder. Ik wou het hem zelf zeggen ,als ik het hem al zou zeggen.
‘Het antwoord op de vraag June?’
‘Wablief?’
‘Niet aan het opletten?’
‘Sorry meneer, ik heb wel belangrijker dingen aan mijn hoofd dan die kosmische planeten.’
‘Zoals?’
Ik bloosde een beetje maar antwoordde toch; ‘Dat zijn u zaken niet.’
‘Ga maar op de gang staan als je zo brutaal bent.’
Grommelend stond ik op en liep naar de gang, fijn ik zei toch dat het me allemaal tegen zat. Nu werd ik ook nog eens de klas uitgezet.
Stomme lul. Ik haatte die man. En hopelijk had ik hem dat al duidelijk gemaakt.
Weer begon mijn gsm te trillen, ik klapte hem snel open en las:

Boh valt wel mee, alleen wat verkouden en een beetje hoofdpijn. Maak je maar geen zorgen om mij. Ik hoop dat je langskomt en hopelijk beslis je om het mij te vertellen want ik ben echt heel nieuwsgierig ;D XXX Tompiewompie

Die gekke Tom toch. Het was nog 20 minuten voor de bel ging, 20 minuten niks doen. Ik zag Annabell door de gang lopen. Waar was die geweest?
‘Ook te laat gekomen?’
‘Nee, ik ja.’
Hmm, ze gedroeg zich zo vreemd. Annabell en te laat komen, dat ging gewoon niet samen.
‘Wat is er?’
‘Niets hoor.’
‘Maak dat de kat wijs.’
Ze keek om zich heen, precies om te kijken of er niemand was.
‘Ik ben net nog bij Tom geweest.’
‘Waaat!’ oei, misschien net iets te opvallend.
‘Mag dat dan niet?’
‘Jawel natuurlijk mag je dat, en hoe was het met hem.’
‘Het ging al een beetje beter, morgen zou hij terug komen. Goed he.’
Jezus, wat een kak kind. Jakkes.
‘Ja natuurlijk is dat goed.’
‘Wat sta jij hier op de gang?’
‘Buiten gezet door die lul van aardrijkskunde.’
‘Oh, wat had je gedaan?’
‘Niets, dat is het ‘m juist.’
Ze glimlachte en ging de klas binnen. Ik hoorde meneer nog zeggen, ga maar naar u plaats Annabell.
Natuurlijk, het lievelingetje van alle leerkrachten, mag rustig naar haar plaats gaan.
Ik was zo kwaad. Annabell mocht altijd alles , haar ouders brachten haar naar school in hun BMW, ze had altijd goede punten. Nooit een slecht woord over Annabell. Maar June, dat is wat anders. June dit, June dat.
Nog 10 veel te lange minuten. Ik zag een paar leerkrachten door de gang lopen en allemaal keken ze me even afkeurend aan, alsof ik de stront aan hun schoenen was. Wat had ik toch in hemelsnaam misdaan?
Ach who cares. Ik niet in ieder geval.

Reacties: