FanFic.nl

Harry Potter - Mijn Verhaal [GESTOPT WEGENS TIJDGEBREK]

De nieuwe docente

Harry, Hermelien en Ron waren totaal verstijfd. Ze konden niets doen en ze waren sprakeloos. Hoe kon Voldemort in de trein gekomen zijn? Dit kan niet waar zijn...
“Harry Potter,”� zei Voldemort. “We hebben elkaar al lang niet meer gezien, is het niet?”�
Harry wilde de ergste vervloekingen over Voldemort uitspreken, maar het lukte hem niet.
“Je hebt zelfs een paar vriendjes mee! Wat een gezellige bedoeling hier. Misschien een idee om jullie alle drie maar te doden?”�
Het was Hermelien die als eerste haar mond opendeed.
“Je zal ons niet vermoorden. Wanneer je dat doet, ben je bekend in het hele land en zullen ze je zoeken!”�
“Wichtje toch, je hebt ook geen verstand. Denk jij soms, dat ik, Heer Voldemort, de machtigste tovenaar ooit, opgepakt zal worden?”�
“PARALITIS!”� Schreeuwde Harry opeens. Hier had Voldemort niet op gerekend en hij viel slap neer. “Pak hem op en sleep hem weg,”� zei een onbekende stem. De stem was van een vrouw met lang, sluik haar en een brilletje. Ze had een enorme wrat onder haar linkeroog, was erg lang en ze maakte nogal een verstrooide indruk op Harry.
“Hildegonda Brabatilla, jullie nieuwe docent Toverdranken voor dit jaar,”� zei de vrouw.
“Hij moet nu direct naar Azkaban. Ze zullen daar blij met hem zijn.”�
Brabatilla liep naar het voorportaal van de trein en deed daar iets waarop meteen gereageerd werd. Een soort van draaikolk zoog Voldemort op en nam hem mee naar - waarschijnlijk - Azkaban.
“Zijn jullie erg geschrokken? Neem maar een chocokikker. Daar knap je van op. Ik moet nu gaan, want we zijn bijna bij Zweinstein en ik moet nog veel doen. Mijn naam is trouwens Hildegonda Brabatilla, of heb ik dat al gezegd? Je moet trouwens je bril schoonmaken en je handen wassen, die zijn beide erg vies.”�
“Dat heeft u al gezegd. Wij gaan naar onze coupé, tot ziens,”� riep Harry en hij liep samen met Ron en Hermelien naar de coupé.
“Sodeknetter, wat deed Voldemort hier?”� Zei Ron.
“Wat denk je, Ron? Hij wilde Harry vermoorden. Maar nu zit hij veilig in Azkaban,”� was Hermeliens antwoord.
“Ja, maar wie zegt dat hij daar lang zal zitten? Hij zal echt alles doen om vrij te komen. Misschien kan hij wel zonder toverstok toveren,”� mengde Harry zich in het gesprek.
“Harry, Voldemort wordt in Azkaban geestelijk zo labiel gemaakt, dat hij niks zal kunnen doen. En het zou me trouwens niets verbazen als ze hem direct een Kus geven,”� zei Hermelien en daarna werd het even stil. Er liep een meisje in hele vreemde kleding voor het raampje van de coupé. Direct daarna werd de deur opengemaakt.
“Hallo Harry,”� zei Loena. “Ik hoorde net dat Voldemort hier is geweest. Dat zou wel schrikken geweest zijn. Oh, hallo Ronald en Hermelien.
“Ja, dat is waar. Maar we zijn bijna bij Zweinstein dus je kunt je maar beter omkleden. Ik zie dat je nieuwe kleren hebt? Ze zijn mooi,”� Antwoordde Harry en hij keek naar de zilveren jurk met gele stippen, die hij eigenlijk meer dan afschuwelijk vond.
“Dank je, dat heeft nog nooit iemand tegen me gezegd. Maar je hebt gelijk, ik ga me even omkleden. Ik zie jullie later!”� Zei Loena en ze was weg.
“Wij moeten ons ook maar eens omkleden,”� zei Ron en ook het drietal liep weg naar de ruimte waar de leerlingen zich konden omkleden.

Aangekomen op Zweinstein was het een drukte van jewelste. Iedereen was is rep en roer. Het feit dat Voldemort in de Zweinsteinexpress is als een lopend vuurtje door de trein gegaan en iedere leerling wist het, maar blijkbaar heeft iemand gezegd dat ze er niets over mochten vragen aan Harry, Ron en Hermelien.
“Nou, de schrik zit er alvast goed in. Ik hoop dat de rest van het schooljaar een beetje normaal wordt,”� zei Ron.
En daar waren de koetsen die door de reptielachtige paarden met pupilloze ogen werd getrokken.
“Harry, zijn Terzielers mooi?”� Vroeg Hermelien zich af.
“Nee, absoluut niet,”� was het antwoord en het drietal ging in de koets zitten waar Marcel en Loena ook in zaten. Ze koetsen reden naar de school waarna de leerlingen naar de Grote Zaal moesten lopen, waar Professor Anderling de leerlingen toe zou spreken.
“Welkom leerlingen, op weer een nieuw schooljaar op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Dit jaar staat ons weer een nieuwe docente Toverdranken te wachten: Hildegonda Brabatilla. Zij zal zich na de maaltijd en sorteerceremonie aan jullie voorstellen.
Voor nu zeg ik: Eet smakelijk,”� en de schalen met eten kwamen op tafel.

Reacties: