Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Your automatic heart » 005
Your automatic heart
005
Het werd later en later. Nu was het ongeveer negen uur. Het was al donker en ik mocht van m’n broer niet door het donker alleen naar huis en hij had het te druk met zijn werk om mij te komen halen. Typisch.
Dus moest ik maar bij Tom blijven slapen. Mijn boeken van school, lagen toch nog in de klas dus dat was geen probleem.
‘Is het een probleem als ik moet blijven slapen, want mijn broer wil niet dat ik door het donker alleen naar huis ga en hij heeft het te druk met werken.’
‘Voor mij totaal geen probleem, ik moet het wel even vragen aan Simone.’
Ik knikte begrijpelijk en ging met hem mee naar onder. Daar zat Simone Tv te kijken. Een of andere soap, die ik niet kende.
‘uhm, mam, mag June blijven slapen?’
‘Wat door de weeks?’
‘Nou haar broer kan haar niet komen halen en zij zit toch op dezelfde school dus?’
‘Nou vooruit omdat je zo lief kijkt.’
Hij grinnikte en fluisterde; ‘ mijn truck.’
Ik grinnikte en ging met hem terug naar boven. Hij zette muziek op.
‘Waar moet ik slapen?’
‘Uh, ik heb wel een slaapzak?’
‘Ja, prima hoor.’
Hij ging hem halen, even later lag hij op de grond langs zijn bed. Erg comfortabel zag het er niet uit, maar het was beter dan niets, en dat ik langs hem mocht slapen was al goed voor mij.
‘Om hoe laat ga jij slapen?’
‘Thuis moet ik om half 11 in bed liggen. Jij?’
‘Ik mag kiezen, maar ik moet wel uit mijn bed komen voor school ’s morgens.’
‘Gelukzak.’
‘Je broer is toch niet zo slecht.’
‘Nee dat niet, hij doet zijn uiterste best maar hij zit aldoor te werken en ik heb telkens het gevoel dat ik te veel voor hem ben. Dat hij me eigenlijk niet wil opvoeden.’
‘Maar nee, hij heeft de beste zus ooit.’
Ik glimlachte flauwtjes, hij wist natuurlijk niet hoe het er thuis aan toe ging. Maar misschien kwam hij dat ooit een dag te weten, wie weet.
We praatten nog een tijdje over vroeger, films en muziek en toen was het half 11 en werd ik plots zo moe dat ik enorm moest gapen. Hij lachte.
‘We zullen maar gaan slapen zeker?’
Ik knikte dankbaar. Want ik was echt wel moe.
Ik kroop in mijn slaapzak en hij in zijn bed.
‘Goede nacht .’ Zei hij vanonder zijn laken.
‘Droom zoet .’ En toen ging het licht uit.
Midden in de nacht werd ik wakker. Brr, die slaapzak was echt superkoud.
En Tom lag daar lekker te slapen in zijn warm bed.
‘Tom?’
‘Hmm,’ zei hij slaperig.
‘Sorry dat ik stoor, maar uuhm, het is hier vreselijk koud op de vloer.’
‘Ik snap ‘m al, kom ‘r bij .’
Ik glimlachte wat hij natuurlijk niet kon zien in het donker. Ik kroop met slaapzak en al bij hem in bed, heerlijk warm daar. Hoe zou dat toch komen.
Hij sloeg zijn arm om mijn schouders en ik kroop dichter tegen hem aan. Ik had het echt vreselijk koud.
Na een tijdje viel ik terug in slaap.
De volgende morgen.
Simone kwam ons wekken en zag mij en Tom in één bed liggen en dacht vast dat we seks hadden gehad ofzo, maar dan was ik er wel zonder slaapzak in gekropen hoor.
Dat zei ik ook toen ze er naar vroeg. Ze moest lachen.
Bill zat zwijgend aan de ontbijt tafel, ik kende Bill niet zo heel goed, maar goed genoeg om te weten dat hij stiller was als zijn normale doen. Tom merkte het ook en hij zat hem de hele tijd vreemd aan te staren.
Maar waarschijnlijk wist hij al wat er aan de hand was, het was zijn tweelingbroer.
‘Vandaag moet ik na school wel onmiddellijk naar huis, want anders begint mijn broer weer.’
Tom knikte en we aten zwijgend onze boterhammen op en gingen daarna samen naar school.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.