FanFic.nl

Your automatic heart

010

Hij legde de kaft op mijn schoot en kwam dicht bij me zitten.
De eerste pagina stond een zwangere Simone en nog zijn echte vader. Ze staarden breed glimlachend naar ons, en Simone wreef over een toch wel heel dikke buik. Daar zaten vast Tom en Bill in. Ik glimlachte.
De volgende pagina was van een vakantie. In zweden. De foto’s zagen er zonnig uit en er waren bergen en meren. Simone was nog steeds zwanger.
Ik keek aandachtig, het was raar om te zien dat er nog een tijd was geweest dat Tom er niet was, net zo min dat ik kon geloven dat hij er ooit niet meer zou zijn.
Ik huiverde bij het idee. ‘wat is er?’ Vroeg hij, niets ontgaat hem.
‘Niets,’
‘Jawel.’
‘Nou vooruit, ik dacht er aan dat je er ooit niet meer zou zijn.’
‘En is dat dan zo’n huiveringwekkende gedachten?’
‘beangstigend.’
Hij glimlachte geamuseerd en legde zijn arm om mijn schouders zodat we nog dichter bij elkaar konden zitten.
Hij bladerde verder, langzaam genoeg om te foto’s te kunnen bekijken. Het werd al snel 4uur.
‘Zullen we gaan slapen, ik wil er morgen niet bij lopen als een zombie.’
‘Heb je veel slaap nodig dan?’
‘Ik kan best een dagje zonder slaap, maar ik ben wel moe.’ Ik knipoogde subtiel. Hopend dat hij het zou begrijpen. Hij grinnikte en legde de kaft terug in de lade. We gingen naar boven.
‘Moet ik echt in mijn slaapzak slapen?’
‘Je mag ook bij mij in bed kruipen.’
‘Echt, dank je.’ Ik glimlachte en stapte bij hem in bed, het was heerlijk warm en ik viel in Tom zijn armen direct in slaap.

De volgende morgen.
Tom was al wakker toen ik moeizaam mijn ogen open deed. Hoe deed hij het toch, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, elke keer maar weer, was zijn gezicht nog altijd in die perfect vorm zonder ook maar moeite te doen. Ik glimlachte toen hij zag dat ik wakker was.
‘Goed geslapen schoonheid?’
‘Als een roosje.’
Hij grinnikte en stond op. Het was - zag ik op zijn wekkerradio - half 10. Ik had echt heerlijk geslapen.
De zon scheen flauwtjes door de gordijnen en Tom trok ze open. Ik beschermde even mijn ogen tegen het felle licht, maar na een tijdje raakte ik het gewend en stond ik op.
‘Ga jij je maar eerst omkleden.’ Zei Tom.
Ik knikte en pakte mijn toilettas en de kleren van gisteren.
Ik draaide de doucheknop open en liet het water stromen tot het warm werd, ondertussen kleedde ik me uit, zonder ook maar één keer in de spiegel te kijken. Ik was ervan overtuigd dat hij dan zou barsten.
Ik stapte onder de douche en liet het water over mijn lichaam stromen, heerlijke verfrissing.
Na een tiental minuten kwam ik er weer onderuit en kleedde me om. Nu was het Tom zijn beurt.
‘Is het goed als ik al naar onder ga?’
‘Ja Tuurlijk doe maar.’ Zei hij voordat hij de badkamer in ging.
Ik deed mijn pyjama terug in mijn tas en ging naar onder. De koffie kwam me al tegemoet. Mijn buik begon te grommelen. In de keuken was Simone bezig brood te toasten en koffie te zetten.
‘Goeie morgen.’
‘Goede morgen.’ Ik ging aan tafel zitten naast Bill en tegenover Annabell. Ze zag er eigenlijk nog wel goed uit. Ik had spijt gekregen dat ik haar al die tijd had gehaten. Nu ik erover nadacht moest ze toch wel heel speciaal zijn dat Bill op haar verliefd werd. Ze had een rond gezichtje, fel blauwe ogen en prachtige blonde lokken, ze liepen stijl tot op haar schouders en haar froe zat net niet voor haar ogen.
Ik voelde een steek van jaloezie. Ik voelde me lelijk naast haar.
‘Zijn jullie nog lang opgebleven?’ Vroeg Simone
‘Tot 4 uur.’ Ze zuchtte en keek glimlachend naar me. ‘En dan sta je zo vroeg op?’
‘Ik heb echt niet veel slaap nodig.’ Zei ik glimlachend terug, blij om dat voordeel.
‘Gelukzak.’ Zei Bill lachend.
‘Jij ziet er moe uit.’ En plots viel mijn frank. Ik grinnikte en Annabell bloosde een beetje.
Ik hield mijn mond maar. Na 5 minuten kwam Tom eindelijk naar onder. Mijn hart stond stil toen ik hem daar zo in de deuropening zag staan. Man, hij deed me nog steeds verstomd staan, die schoonheid. Hij straalde en glimlachte naar me toen hij me zo geobsedeerd zag kijken. Ik keek blozend weg.
‘Ooh, wat heb ik een honger.’ Kreunde hij.
Ik wou iets zeggen, maar hield mijn mond, met in mijn achterhoofd dat Simone hier echt niets van mocht weten. Ik gniffelde een beetje om de opmerking in mijn hoofd.
‘wat?’ zei Tom vragend.
‘Binnenpretje.’ Zei ik met een veelbetekende blik naar Simone. Zijn lippen vormde een ‘o’ maar hij sprak het niet uit.
Ik pakte de pot met choco en een snee toast, smeerde hem en at hem op. Simone gaf me een tas koffie.
‘bedankt.’ Zei ik.
Tijdens het eten werd er niet veel gezegd. Ik was te geconcentreerd bezig met mijn boterham om op de andere te letten. Als ik iets deed, dan deed ik het goed. Zo goed mogelijk toch.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.