Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Morgenrood {afgelopen} » 28.Inprenten
Morgenrood {afgelopen}
28.Inprenten
We bleven nog lang in de woonkamer zitten met Renesmee.
Rosalie kirde allerlei lieve woordjes naar haar en gaf haar bloed in een flesje.
Ik vond het eerst niet zo’n goed idee en Rosalie eigenlijk ook niet. Maar na twintig keer Renesmee normaal eten te geven, was er geen één keer dat ze het wel lustte.
Dus gaven we haar maar bloed. En dat vond ze dus wel lekker.
‘Ja hè Nessie, wie is hier het lieve, mooie meisje,’ kirde Rosalie naar haar.
‘Hoe noemde je haar?’ vroeg ik ongelovig.
‘Nessie. Ik vond het wel een leuke naam en het was makkelijker dan Renesmee.’
‘Ja…,’ zei ik aarzelend. Ik wist niet of Bella daar mee eens zou zijn, maar het was inderdaad makkelijker dan Renesmee.
‘Ik weet niet of Be…,’ Ik hield abrupt op met m’n zin toen ik voetstappen de trap af hoorde komen.
Het was Jacob. Ik lette niet echt op hem. Hoe vaak was hij al niet in dit huis?
Ik draaide me weer om en keek naar Rosalie en Renesmee.
Ze keek me even aan en glimlachte weer haar tanden bloot. Wat was ze schattig als ze dat deed! Ik glimlachte terug. Dat deed je gewoon automatisch als je haar lach ziet. Ze had iets aanstekelijks, alsof ze iedereen blij maakte met haar lach.
Ik hoorde Jacob stilstaan, maar besteedde er verder geen aandacht aan.
Toen realiseerde ik me dat als Jacob hier was dat Edward alleen boven zou zijn met Bella. Ik draaide me weer om en keek recht in een trillende Jacob.
Hij boog zich voorover, klaar voor de aanval.
Ik keek angstig naar Renesmee. Precies op dat moment hield Rosalie Renesmee omhoog om haar gezicht tegen haar wang te wrijven.
Ik draaide me vliegensvlug om en keek weer naar Jacob’s reactie. Hij boog zich nog dieper naar voren en kon elk moment veranderen in de roest-bruine wolf.
‘Rose…,’ zei ik zachtjes terwijl ik nog steeds strak naar Jacob keek. Ze hoorde me wel, maar ze was teveel bezig met Renesmee. Ze had haar nog steeds omhoog en keek naar Jacob. Jacob verslapte en leek niet meer te trillen. Hij keek met een wezenloze blik naar Renesmee en zij keek rustig terug.
Ik keek van de een naar de ander en probeerde te begrijpen wat er aan de hand was.
Ik liep voorzichtig naar voren, naar Jacob.
‘Jacob…,’ zei ik aarzelend.
Hij gaf geen antwoord.
‘Jacob…’
Weer geen antwoord.
Ik was nu bijna voor hem. Nog een paar stapjes…
Opeens liep hij richting Rosalie en Renesmee. O nee, hij mocht haar niks aandoen.
Ik bleef voor hem staan en hij botste zo tegen me op.
Hij werd wakker uit zijn ‘trans’ en begon te stamelen.
‘Alice… ikkeuuh… Renes…,’ begon hij. Ik snapte er geen barst van.
‘En nu in mijn taal aljeblieft,’ zei ik geïriteerd.
Hij zuchtte. ‘Mag ik naar… Renesmee?’ vroeg hij met een verlangende blik naar haar.
‘Waarom?’ vroeg ik bedachtzaam. Ik vertrouwde het niet helemaal.
‘Alsjeblieft?’ smeekte hij. Ik keek hem verbaasd aan. Dit was zo’n rare situatie.
‘Euh…’ Ik keek achterom en zag dat Renesmee haar handje naar mij uitstak. ‘Oké,’ gaf ik maar toe. Ik liet hem voor gaan en liep oplettend achter hem aan. Voor het geval dat.
Rosalie heeft allang gemerkt wat er aan de hand was en siste boos toen hij nog maar een paar stapjes van ze verwijderd was.
‘Renesmee… Wat ben je mooi,’ fluisterde hij. Renesmee stak haar hand naar hem uit.
Hij deed nog een stapje dichterbij, maar toen Rosalie harder begon te sissen, deed hij toch maar een stapje achteruit.
‘Mag ik haar alsjeblieft vasthouden? Alsjeblieft?’ zei hij smekend.
‘Dacht het niet, hond,’ siste Rosalie boos, maar ergens was ook zij verward.
‘Rose… mag ik je even spreken,’ zei ik met een knikje dat ze naar de gang moest.
‘Wat is er?’ vroeg ze fluisterend.
‘Er klopt iets niet met Jacob,’ zei ik. ‘Hij is zo… lief tegen Renesmee. Hij zou haar nu toch moeten haten?’ Renesmee keek met een geitresseerde blik naar ons alsof ze begreep wat we zeggen.
‘Mmm… Ja, ergens heb je gelijk. Maar ik vertrouw het nog steeds.’
‘Kom we gaan terug.’ We liepen de woonkamer weer in en daar zat Esmé naast Jacob op de bank.
Ze keek om toen we binnen kwamen.
‘Meisjes, ik moet jullie wat vertellen,’ zei ze blij maar je kon in haar stem horen dat ze ook bezorgd was.
Rosalie en ik keken haar verwachtingsvol aan.
‘Jacob is… ingeprent met Renesmee.’
oe dat zal bella niet graag hebben