FanFic.nl

Our Best Year

Full Moon

Sven rekte zich even uit, hij had ook al bijna in de trein geslapen. De vorige nacht, de dag voor vertrek, had hij geen oog dicht gedaan. De zenuwen? Misschien, maar ook het feit dat hij als klassenoudste was uitgekozen. Hij zelf en nog een ander meisje, Alice Bricks. Met haar zat hij ook samen in een coupé, en natuurlijk nog andere vrienden. Hij zelf had een vast groepje, waar hij vrienden mee was. Ryan, Alice, Jake, Emily en hij zelf natuurlijk. Zijn beste vriend bleef toch Ryan, die hij al kende vanaf toen hij het eerste jaar op school kwam. Alice en Jake waren daarentegen pas bij het tweede jaar bij hen gekomen, en Emily het vierde jaar. En nu, het zevende schooljaar alweer, het laatste voor hen allemaal, waren ze nog steeds erg close.

Sven keek met een grijns richting Ryan en Alice, hij wist dat ze elkaar leuk vonden. Nou ja, van Ryan wist hij het, die had het hem in vertrouwen verteld, maar van Alice wist hij het niet helemaal zeker, of zij ook achter Ryan aanzat. Hij zelf merkte dat nu iedereen opstond, het was tijd voor de leerlingen naar de afdelingskamer te loodsen. De eerstejaars deed zoals gewoonlijk de klassenoudste. Maar zij zouden de andere jaars voorgaan. Hij keek even naar Alice die opstond en hem met een glimlach aankeek. Sven liep naar Alice toe en wachtte tot alle leerlingen bij hen waren gevoegd van Huffelpuf. ''En heb je er weer zin in''? Hoorde hij de stem van Alice. Sven keek naar Alice en glimlachte even.''Ja, best wel, jij''? Vroeg hij. Ze knikte even. Sven achtervolgde Alice naar de deur die in de Grote Zaal bijna verborgen was. De afdelingskamer van Huffelpuf was een van de best verborgen afdelingskamers. Sven liep voor de leerlingen de trap af en kwam aan bij de keukens en het portret van de afdelingskamer van Huffelpuf. ''Wat is het wachtwoord''? Vroeg een klein, mollig ventje van Huffelpuf. Sven dacht na, Anderling had het hem toch gezegd? Hij keek afwachtend naar Alice. ''Kersenbier''. Sprak ze zacht en het portret zwaaide open. ''Goedenavond''. Sprak hij hen tegemoet. ''Oke, dan kunnen jullie wel alleen verder neem ik aan’’. Sven keek afwachtend naar de tweede tot zesdejaars, die naar binnen gingen. Sven bleef achter met Alice, Emily, Ryan en Jake. ‘’Oke en wat doen we nu’’? Jake tikte met zijn voet verveeld op de grond. ‘’Ik weet niet wat jullie doen, maar ik ga slapen’’. Zei Emily na een gaap.’’Kom je Alice’’? Vroeg ze en keek Alice aan. Alice was een meisje met lang blond haar tot haar schouders en blauwe ogen. Emily daarentegen had iets korter haar, bruin met bruine ogen. ‘’Wat doe jij Ryan’’? Vroeg Alice en schuifelde zenuwachtig heen en weer. Sven moest even een grijns onderdrukken. ‘’I..ik ga wel met Jake mee, wat doe jij Sven’’? Voordat Sven kon antwoordden hing Alice er tussen.’’Ik ga denk ik ook maar mee, ben nog niet echt moe’’. Ze moest een gaap onderdrukken. Emily zuchtte even en glimlachte toen naar haar vrienden waarna ze na afscheid nam, de afdelingskamer in stapte. ‘’Wat doe jij Sven’’? Jake keek hem afwachtend aan, Jake was iemand met een gebruind lichaam, kort zwart haar en bruine ogen. ‘’Ik denk dat ik maar naar binnen ga.. wordt ook al moe’’. Hij gaapte even en nam afscheid van de rest die er nog stonden. ‘’Trusten’’. Zei Alice met een glimlach. Sven wenste haar ook een trusten toe en stapte de afdelingskamer in, waarna die dicht ging. Sven keek rond, de meeste waren al weg, er zaten nog twee jongens op een bank. Sven liep naar een zetel en ging daar zitten, het vuur in de haard knetterde rustig.

Sven gaapte even en stond op, hij was nog alleen in de afdelingskamer. De twee jongens waren zeker naar boven gegaan. Hoe laat was het überhaupt? Hij keek op zijn horloge, een Dreuzelhorloge, van zijn opa geërfd. Hij keek naar buiten, waar het volle maan was. Hij zou maar gewoon naar buiten gaan, van de frisse lucht genieten. Sven liep de afdelingskamer uit, en vervolgde zijn weg naar buiten, waar hij op het eerste moment niemand zag. Hij ging zitten op een bankje en er kwam iemand naar hem toe.’’Zo, ook naar buiten gekomen’’? Het was Jake. Jake ging naast hem zitten. Sven keek hem aan.’’Enigste nog buiten’’? Vroeg hij. Jake gaapte even en schudde toen zijn hoofd.’’Ik geloof Alice en Ryan zijn ook nog ergens buiten. Heb ze niet meer gezien, sinds ze zeiden dat ze naar het meertje toe gingen’’. Op Svens mond verscheen een glimlach, maar liet het Jake niet merken.’’Ga je mee naar het meertje’’? Vroeg Sven toen hij opstond. Jake gaapte weeral en schudde zijn hoofd.’’Nee, ik ga naar binnen, wordt me te koud, en ben best wel moe’’. ‘’Trusten’’. Zei Sven zacht en zag Jake net nog naar binnen lopen. Sven liep richting het meertje op zijn gemak, het was best fris buiten, maar wel aangenaam fris. Hij merkte iemand op, met langer haar, zou dat Alice zijn,hij dacht van wel. Hij rende richting haar en stopte bij haar.’’Alice’’? Hij hijgde even en keek haar aan.’’Ow sorry’’. Verontschuldigde hij toen het meisje die hij opmerkte niet Alice was, maar een Ravenklauwer.’’I.ik dacht dat je een vriendin van mij was’’. Legde hij uit. ‘’Maar je hebt waarschijnlijk geen jongen met kort blond haar, blauwe ogen, en een meisje met lang blond haar gezien’’? Hij keek haar vragend aan.

Reacties: