FanFic.nl

Don't fool us [3-shot]

part 2 Don't Fool Us

Op het station in Berlijn staat er een taxi klaar. In de trein heeft Kaisa de pruik opgezet en haar make-up verwijdert. Haar medepassagiers keken haar raar aan. Ze ontweek echter alle blikken en was blij toen ze het station verder eruit mocht. 'Ben jij Demon,' haalt een stem haar uit gedachte. Ze knikt en zet haar tas achterin. Er was een nadeel voor Demon, hij moest haar roze mobiel en haar roze koffers meenemen. Anders zou het te veel opvallen. De rest van zijn band weet toch wel wat er nu aan de hand is. 'Is uw reis goed verlopen?' Ik knik een keer. 'Alleen de tijd is wat lang.' De chauffeur grinnikt een keer. 'Het wordt vast nog wel gezellig. We hebben een leuk team, mijn naam is overigens Thomas.' 'Demon, maar dat wist je wel.' Ik hoor vaag de verandering in mijn stem. Het klinkt vreemd, maar daar wen ik wel aan. Waarom ze Demon eigenlijk zo normaal behandelen vraag ze haar ook af. Zij zou iemand die iets heeft misdaan nooit aardig in zijn ogen kunnen kijken. De concertzaal waar de jongens vanavond op moeten treden is niet erg ver van het station vandaan. Daar aangekomen komt er meteen een man op haar afgelopen. 'Jij moet Demon zijn.' Kaisa knikt een keer. 'Meekomen, je kunt je tas meteen in de bus neerleggen en dan kom je meteen beginnen.' Tot zover dus de genegenheid die hij krijgt. Kaisa legt haar koffers in de bus waarin de crew mee rijdt en loopt achter de nog onbekende man aan. 'Mijn naam is Richard. Ik zal al die tijd verantwoordelijk voor jou zijn, dus waag het niet om iets uit te halen. Ik ga er ook over of dat het werk dat we voor de straf hebben klaargelegd is gedaan.' Kaisa knikt een keer. 'Wat moet ik eigenlijk precies doen?,' vraagt ze uiteindelijk. Richard kijkt haar raar aan. 'Dat zullen ze je dan wel zijn vergeten te vertellen. Jij krijgt de verantwoordelijkheid over de instrumenten. Al snap ik niet precies hoe ze daar een rebel voor kunnen laten zorgen. Het blijkt dat je goed bent met instrument. Je moet ze opzetten, afbreken en weer in de vervoersverpakking stoppen.' Zij kijkt hem even met grote ogen aan. Ze heeft nog veel van haar broer te goed. 'Ik laat je zien waar alles staat. Dan wordt je dadelijk door Thomas ingewerkt en vanaf het volgende concert wordt er van je verwacht dat je het ook zelf kunt.' Ze knikt een keer braaf. Met Thomas gaat het wel goed komen, hij lijkt haar aardig en ze heeft wel contact nodig. Daar blijken vrouwen toch meer behoefte aan te hebben dan mannen. Kaisa wordt snel rondgeleid en komt uiteindelijk terug bij Thomas. Richard laat haar daar alleen. Thomas zegt iedere keer wat ze moet doen en ze doet het al snel perfect. De gitaar begint ze vanzelf al goed in te pluggen. 'Met gitaren extra veel ervaring.' Ze knikt. 'Ik speel zelf gitaar in een band.' Haar stem trilt niet terwijl ze liegt. Toch nog geluk dat ze vroeger die toneellessen heeft moeten volgen.

Niet veel later begint de soundcheck van de jongens. Gelukkig dat ze niet het licht en het geluid hoeft te regelen. Nog erger zou zijn als ze die zware koffers moest gaan sjouwen. Sterk was ze niet echt. De jongens kwamen druk pratend het podium opgelopen. Kaisa was op de rand daarvan gaan zitten. Bill krijgt haar als eerste in het oog en iedereen botst tegen hem op,als hij stilstaat. Het is een best komisch gezicht. 'Dus jij bent degene die hier zijn straf uit komt zitten.' Het klinkt best wel verwijtend. Kaisa knikt een keer. Plots steekt Tom zijn hand uit. 'Ik ben Tom.' 'Demon,' antwoord Kaisa kort, al kijkt ze wel bewonderend dat ze tegen haar spreken. Georg en Gustav volgen al snel met zichzelf voor te stellen. Na een laatste argwanende blik schudt ook Bill haar de hand. Kaisa voelt plots de mobiel van Demon trillen. "Kaisa" staat er op het scherm. 'Wie is het?' Tom komt er nieuwsgierig omheen staan. 'Kaisa,' antwoord ze. Bill trekt een wenkbrauw op. 'Mijn zusje. Ze is helemaal gek van jullie.' Snel drukt ze hem weg. 'Single,' grijnst Tom, al klinkt het meer als een vraag. Kaisa trekt een wenkbrauw op. Vroeg hij dat nu serieus. Ze is geen lot in de loterij. Denk wat je broer zou zeggen, die zou het niet zien, denkt ze. 'Ja,' zegt ze. 'Heb je een foto?' Kaisa knikt een keer blij dat ze in de trein heeft uitgezocht waar haar foto's staan. In een paar seconde heeft Kaisa een mooie foto van haarzelf erop staan. Dat was een vereiste toen ze het mobieltje overnam. Tom begint bijna te kwijlen als hij de foto ziet. Wat een lekker ding, gaat er door zijn en Georgs hoofd. Bill bekijkt de foto goed, maar eigenlijk vallen hem alleen haar ogen op. Ze spreken hem aan, zonder dat hij haar ook maar echt gezien heeft. Gustav laat zijn blik vaag over haar heen glijden, maar verder is er niets. Hij is gelukkig met zijn vriendin Evie. 'Mag ik haar nummer?' De vraag van Tom klinkt onschuldig. Kaisa haalt haar schouders op, 'Dat moet ik aan haar vragen.' In haar hoofd beginnen de alarmbellen al te rinkelen. Ze kon hem niet haar nummer geven en ook niet die van Demon. Hij zou niet zoals haar kunnen reageren. Toch zou ze het niet erg vinden als hij haar nummer heeft.

Die avond belt Kaisa Demon net voordat ze naar bed gaat. ‘Hoe gaat het?,’ vraagt hij meteen. Kaisa kijkt nog een laatste keer om haar heen of er niemand in de buurt is. ‘Het ging goed totdat jij belde. Kon ik uitleggen wie ik zelf was. Of ze mijn nummer mochten hebben.’ Kaisa hoort hem grijnzen door de telefoon heen. ‘Als je dat grappig vind, mag je hierheen komen en je eigen straf komen uitzitten.’ ‘Is het daar niet gezellig met de jongens.’ ‘Weet je wel wat je van me vraagt. Ze doen hartstikke aardig, iedereen hier trouwens en ik mag ze allemaal voorliegen. Dit is niet wat ik wil. Het zou nog toegankelijk zijn als iedereen me zou negeren. Ik kan niet aardig doen terwijl ik iemand anders ben.’ ‘Je hebt beloofd me te helpen. Je krijgt geld en je mag Tokio Hotel ontmoeten. Als je nog meer te zeuren hebt doe je dat maar thuis niet daar. Je doet gewoon normaal en blijft daar.’ De dreiging in zijn stem klinkt goed door. ‘Ik hoop dat dit het waard is. Je weet dat ik je anders de rest van je leven haat.’ Kaisa legt haar telefoon neer en gaat op haar bed liggen. Gelukkig heeft ze een stukje voor haar alleen en slaapt ze niet bij mannen. Dat zou ze echt niet kunnen hebben, slapen bij mannen. Preuts is ze wel. Ze trekt de band die haar borsten afbind los. Een groot oversized shirt moet alles maar verbergen. Als ze eenmaal in bed ligt, duurt het niet lang of ze valt in slaap.

In de tourbus van de jongens is ze het gesprek van de avond. ‘Wat vonden jullie van hem?’ De stem van Tom klinkt er bovenuit. Bill houdt zich een beetje afzijdig. De ogen van Kaisa is het enige waar hij aan kan denken. Nog nooit heeft hij zulke mooie ogen gezien. Haar broer zijn ogen lijken op die van haar, maar dat komt omdat ze familie zijn. ‘Ik vond hem een beetje raar, maar wel oké.’ Georg heeft altijd een mening. Gustav kijkt ze verveeld aan. ‘Jullie hebben hem niet genoeg gesproken om een mening te hebben. Het gaat jullie eigenlijk om zijn zus.’ ‘Gustav je doorziet ons alweer. Zullen we maar meteen op dat onderwerp over gaan. Dus Tom wat vind je van haar. Bill en Gustav discussiëren toch niet mee.’ Tom zet zijn bekende grijns op. ‘Hot,’ is het enige woord wat eruit komt. Georg zet ongeveer een zelfde grijns op. ‘Helemaal mee eens, die zou ik wel eens in het echt willen ontmoeten.’ Bill krijgt de woorden wel mee, maar tegelijkertijd ook weer niet. In zijn gedachte is hij bij haar. Al geloofde hij eerst niet in liefde op het eerste gezicht, nu doet hij dat wel. Hij zou haar zeker een keer willen ontmoeten, al met andere reden dan Tom en Georg.

Kaisa weet zich ongeveer 2 dagen te redden zonder blunders. Met de jongens is ze goede vrienden geworden. Het schuldgevoel dat ze liegt, groeit met de dag. Ze weet dat ze er nog maar zes dagen hoeft te blijven, daarna is haar schuld afgelost. Houdt ze het wel vol. Dat ze Bill leuk vindt begint irritant te worden. Soms blijft ze naar hem staren en kijkt hij haar raar aan. Zou ze hem als ze hier weg is, nog ooit in zijn ogen aan durven te kijken. Het antwoord dat ze denkt is nee. Ondertussen blijven Tom en Georg maar doorzeuren over hoe knap Kaisa wel niet is. Of ze een foto mogen, een telefoonnummer, een adres. Zelf vindt ze het niet meer leuk. Ze kan niet blijven liegen over haarzelf en al helemaal niet de opmerkingen die de jongens maken als ze foto’s van haar te zien krijgen. Vandaag komt al het eerste probleem. Er komt iemand nieuw bij in de crewbus en er is geen plaats. Toen Georg dat hoorde nodigde hij Kaisa meteen bij hun uit. Ze wouden allemaal iets meer weten over de mysterieuze Demon. Zonder dat zij inspraak had lagen haar spullen in de tourbus van Tokio Hotel. Het voordeel hiervan was dat ze niet meer door de crew zelf en de jongens gesnapt kon worden. Het nadeel dat ze nu nog vaker naar Bill kon gaan staren, zonder het zelf door te hebben. Bill lijkt dat soms wel door te hebben. Vanaf dat ze de bus instapt heeft Kaisa het gevoel bekeken te worden. Tom grijnst een keer. Hij denkt alleen maar aan Kaisa, niet wetende dat ze net binnengestapt is. Kaisa die dit meteen overziet loopt door naar de slaapplekken. Daar loopt ze letterlijk tegen Bill aan. ‘Ehm, jouw slaapplek is daar. We hebben je koffers er maar alvast neergezet.’ Kaisa voelt dat ze zenuwachtig wordt. Die stomme verliefdheid denkt ze. Bill loopt door naar het voorgedeelte en zij loopt haar kamer in. Gelukkig is het een kamer voor haar alleen. De jongens moeten allemaal met zijn tweeën slapen. Ze checkt snel even al haar spullen en gaat dan slapen. Fijn dat ze haar ’s avonds hebben verplaatst.

De volgende ochtend loopt Kaisa het voorgedeelte van de bus. Bill zit daar met alle moeite zijn make-up te doen. Kaisa gaat ertegenover zitten en kijkt geïnteresseerd toe. Als het na vijf minuten nog niet lukt en Bill het er voor de zoveelste keer heeft afgehaald kan ze er niet meer tegen. Ze staat op en gaat voor hem staan, iets wat niet goed lukt omdat er een tafel staat. Dan maar op zijn schoot. Ze pakt de eyeliner uit zijn hand houdt hem bij zijn gezicht. ‘Doe je je ogen nog dicht of moet ik het erin smeren.’ Bill doet braaf wat ze zegt en ze tekent een prachtig lijntje op zijn bovenste oogleden. Zijn ogen zien er in een paar minuten hetzelfde uit zoals zijn visagisten het normaal ook doen. Ze gaat van zijn schoot af en ploft weer in de bank tegenover hem. Haar daad bleef niet onopgemerkt. Tom is met open mond blijven staren, zijn ontbijt staat er verlaten bij. Georg zijn mond hangt ook open en de tv krijgt geen aandacht meer. Gustav is de enige die nu naar binnen komt en een vragend gezicht trekt. ‘Wat moest dat voorstellen.’ Tom kijkt haar met een vreemde blik aan. Kaisa denkt op volle toeren na. Ze heeft net de idiootste stap in haar leven gemaakt. Hier kon ze zoveel problemen mee krijgen. Het antwoord schiet haar in een keer te binnen. ‘Jullie weten toch dat ik een zusje heb. Ik heb haar vroeger ook altijd geholpen met opmaken.’ Ze hoopt dat haar trillende stem niet al teveel opvalt. Georg schudt zijn hoofd een keer vol ongeloof. Gustav kijkt haar met een vragende blik aan, maar besluit er geen aandacht aan te besteden. Bill is ondertussen klaar met zichzelf bekijken in de spiegel. ‘Bedankt, dit mag je vaker doen.’ Kaisa knikt een keer wetend dat ze het niet vaak meer zal doen. De bus stopt en het is tijd om weer aan het werk te gaan. Kaisa stapt uit en begint met de instrumenten te verslepen. Ze hoopt dat er vanavond niemand meer iets over gaat zeggen. Ze is het ondertussen zat om zich voor te doen als haar broer. De prijs mag best wel eens verhoogd gaan worden.

Het is ondertussen de vierde ochtend dat Kaisa bij de jongens haar straf uitzit. Ze mist haar wekker en krijgt ook niet echt het gevoel dat ze niet uit kan slapen. Ten slotte zou ze thuis nu vakantie hebben. Als ze plots overeind schiet, dringt alles tot haar door. Ze heeft geen vakantie, ze is te laat en ze zit bij de jongens in de bus. Nu kan ze nog niet uitgebreid douche. Zo snel ze kan stapt ze uit bed en begint kleren bij elkaar te zoeken. In haar eigen ondergoed die ze altijd onder zijn kleren draagt, probeert ze de band zo strak mogelijk om haar borsten te binden. Ze is ondertussen aardig geoefend, maar snel gaat het nog steeds niet. Ze hoort een zachte klop op de deur en voor ze kan reageren staat Bill al in de kamer. Kaisa schopt meteen de deur dicht en legt haar hand op zijn mond. ‘Niet gillen,’ smeekt ze. Bill laat zijn ogen over haar heen gaan en schudt zijn hoofd. ‘Als jij mijn mond loslaat.’ Kaisa knikt een keer en laat hem los. Ze gaat verder met proberen om de band om haar borsten te binden. Iets wat haar al helemaal niet lukt met de ogen van iemand anders op haar gericht. Plots voelt ze de handen van Bill die de band helemaal goed duwen. ‘Dank je,’ mompelt ze. Een rode blos trekt over haar wangen. Snel trekt ze de klaargelegde broek en shirt aan. ‘Waarom wou je me spreken?’ ‘Ik wou het eigenlijk hebben over gisteren, maar mijn vraag is al beantwoord. Maar er zijn weer nieuwe opgekomen.’ Kaisa kijkt hem sceptisch aan. ‘Als je belooft niemand iets te vertellen zal ik een paar van je vragen beantwoorden.’ Bill maakt een opgetogen geluidje en gaat op het bed zitten. ‘Waarom doe je dit?’ De vraag die de spijker op de kop slaat. Even kijkt ze hem recht aan en dan draait ze zich weer om naar de spiegel. Ze knoopt haar haren op en doet het haarnetje over haar hoofd. Ze pakt de pruik uit haar tas en zet hem op. Dan gaat ze naast Bill op bed zitten. 'Ik doe dit omdat mijn broer mij zo gek heeft gekregen om hem weer een gunst te geven. Hij zit op dit moment in Londen om te kijken of hij met zijn band door kan breken. Ik wil hem niet in de weg lopen met die droom, maar dit is echt de laatste keer dat ik iets voor hem doe.' 'Wat schiet jij er mee op?' 'De kans om mijn favoriete band in het echt te zien en mee op te mogen trekken en nog 100 euro.' Het antwoord kwam er droog uit. 'Bill Demon opschieten, we zijn zo bij het hotel.' De stem van Tom klinkt hard door. 'Bill,wil je alsjeblieft tegen niemand wat zeggen. Mijn broer vermoord me als ik dit niet goed afhandel.' Bill kijkt haar kort aan. 'Rustig maar, je geheim is bij mij veilig. Ik weet nu naar wie ik toe moet als mijn make-up niet lukt. Misschien kan ik het je hier wel een beetje makkelijker maken. Douchen moet niet makkelijk zijn.' 'Ik ga echt niet samen met je douche, mocht je dat denken.' 'Dat heb ik ook nooit gezegd.' Na een laatste blik op de spiegel lopen ze beide richting de rest.

Lieka belt die middag. Kaisa heeft alleen het probleem dat ze niet echt alleen kan zijn. Ze loopt naar buiten en gaat een eindje bij het hotel vandaan bellen. Lieka neemt na een keer overgaan al op. 'Heey Demon hoe gaat het?' 'Goed, denk ik.' 'Vertel, hoe zijn ze?' 'Ze zijn aardig. Ze hebben me meteen in hun vriendengroep opgenomen. Ze behandelen me zoals ze elkaar behandelen, dus ik zal niet snel door hun gesnapt worden. Trouwens Tom en Georg hebben nergens anders ogen en oren voor dan mijn zusje, mij in dit geval. Het is echt irritant om al hun schunnige opmerkingen te moeten horen.' 'Dat is iets wat je er maar bij moet nemen. Hoe is Bill. Je moet moeite hebben alles voor hem te bewaren. Je bent zo verliefd op hem.' Kaisa lacht zachtjes. 'Ik hoef niets meer voor hem te verbergen. Ik had gisteren zo'n slimme actie. Hij was met zijn make-up aan het stuntelen. Dus ik op zijn schoot gaan zitten en zijn make-up perfect aangebracht.' 'Niet zo heel slim en verder?' 'Nou vanmorgen had ik mezelf verslapen. Staat Bill plotseling in mijn kamer. Ik was net bezig mijn borsten weer weg te binden.' Vanaf de andere kant van de lijn wordt er gelachen. 'Dus hij heeft je naakt gezien.' 'Nou niet dat er echt iets te zien was. Maar ik kan nu wel bij hem terecht als ik problemen heb of krijg.' 'Dat kan het wel weer wat makkelijker maken. Wat zegt Demon erover.' 'Ik heb Demon nog maar een keer gesproken en dat was de eerste avond. Ik moet trouwens gaan.' 'Oké, doei.' 'Doei Lieka. Tot snel.' Met een kusgeluid sluit ze af. Kaisa kijkt nog snel een keer of er iemand in de buurt is.

Kaisa heeft door dat ze toch sneller dan gedacht bij Bill aan zou kloppen. Ze slapen al twee dagen in het hotel en ze moet tussen de rest van de mannen liggen. Ze moeten allemaal samen doen met de douche, dus ze kan zich niet ongestoord douche. Dat is dan ook de reden waarom ze iedere keer kon wachten, alleen kwam er geen beter moment om te douche. Nu krijgt ze steeds meer de neiging om anders gewoon het water van het zwembad in te springen. Dat Bill de enige oplossing is begrijpt ze ook wel. Dus op de zesde ochtend loopt ze met een tas vol badspullen richting de kamer van Bill. Ze klopt een keer zacht aan. Bill doet meteen de deur open. Hij kijkt haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Zou ik hier mogen douche. Ik vind het geen prettig idee dat die andere badkamer niet op slot kan.' Bill krijgt een kleine grijns en opent daarna zijn kamerdeur. 'Ik denk alleen dat ik wel mee naar binnen moet, anders valt het Tom straks op dat ik in de kamer ben en de badkamerdeur op slot is. En dan mag je uit gaan leggen waarom dat die ook alweer dicht is.' Kaisa kijkt hem een paar seconden aan en besluit dat ze die douche echt nodig heeft. 'Het is dat ik echt een douche nodig heb, anders.' Bill opent de deur voor haar en doet hem vervolgens op slot. Hij gaat voor de wastafel staan en kijkt welke make-up hij dadelijk op zal doen. 'Als je beloofd dat je niet kijkt, doe ik je make-up dadelijk wel even.' Hij knikt en laat zich met zijn rug tegen de muur aan zakken. Kaisa begint zich uit te kleden en stapt vervolgens onder de douche. Bill zegt wel dat hij niet kijkt, stiekem werpt hij toch af en toe een blik op de douche. Ze is knap, dat is hem niet ontgaan. Dat hij haar soms aan blijft staren is hem ook niet ontgaan. Ze lijkt het niet te merken, maar wel dezelfde eigenschap te hebben. Kaisa vergeet bijna dat Bill er zit en geniet van de douche. 'Bill kun je me toevallig een handdoek aangeven,' vraagt ze zodra ze de douche heeft uitgezet. Bill reikt haar een handdoek aan en gaat met zijn rug richting de douche zitten. Soms gluurt hij stiekem via de spiegel naar haar. Ze heeft haarzelf ondertussen al afgedroogd, alleen haar haren laten nog waterdruppels achter op haar huid. Ze trekt snel wat ondergoed aan en bind dan de handdoek om haar haren. Ze laat de rest van haar kleren voor wat ze zijn en wil eerst aan Bills make-up beginnen. 'Kleedt je je niet eerst aan?' 'Kom op. Ik heb zo eindelijk wat vrijheid met bewegen en je bent de enige die ik kan vertrouwen.' In een paar minuten is zijn make-up gedaan en helpt ze nog even met de laatste dingen van zijn haar. 'Van mij mag je terug komen als visagiste.' 'Nee, ik denk niet dat ik hier nog als meisje rond wil lopen tussen jullie. Je broer en Georg geilen veel te veel op mij.' Bill begint zacht te grinniken. 'Wat zullen zij versteld staan als ze merken dat je alles hebt gehoord.' 'Je waagt het eens ze iets te vertellen.' 'Rustig, ik vertel ze niets. Ik zou niet durven. En daarbij, het is veels te leuk om je alles geheim zien proberen te houden. Kaisa we moeten wel zo weer weg, dus misschien is het handig als je iets aantrekt.' Ze knikt en begint alle kleren op zijn plek te duwen. Ondertussen wordt er hard op de deur geklopt. 'Bill wat is het nut om je hier zo lang op te sluiten.' Kaisa verschiet bijna van kleur. De koffer die ze vast had valt hard op de grond. 'Gaat het Bill.' 'Ja, ik schrok van je man.' 'Wat moet ik doen?,' fluistert ze zacht. 'Gewoon meelopen naar buiten, ik verzin wel wat.' Kaisa kijkt of echt alles goed zit en knikt dan een keer naar Bill. Die doet de deur open en samen lopen ze naar buiten. 'Wat deden jullie samen in een badkamer.' 'Hij hielp we even met mijn make-up.' 'Dat is toch meer dan wat jij al die tijd doet.' Die reactie was meer iets voor Kaisa dan voor Demon. Snel loopt ze de kamer uit en laat ze de rest alleen achter. 'Bill wat moet je met hem. Eerst vond je hem niets en nu zijn jullie niet bij elkaar weg te slaan.' 'Ik heb niets met hem.' 'Zeg niet dat je verliefd op hem bent.' Je moest eens weten, denkt Bill. 'Nee ik ben niet verliefd. We zijn gewoon vrienden of mag dat ook niet meer. Zie dan voortaan ook spoken tussen mij en Georg of tussen mij en Gustav.' 'Kom op, doe eens rustig. Ik beschuldig je nergens van.' 'Nee, het zal niet.' Bill pakt zijn koffers en laat zijn broer voor wat het is.

De volgende twee dagen komt Kaisa weer zonder problemen door. Ze heeft Demon nog een keer gebeld, maar dat gesprek was snel weer afgekapt. Hij had haar nog wel durven te vertellen dat hij over een paar dagen een contract bij zijn manager mag gaan tekenen. Dat zal dezelfde dag zijn, als zij weer naar huis mag. Iets waar ze zich steeds meer op verheugd. Ze vind de jongens heel aardig, maar ze begint genoeg te krijgen van ze. Deze middag was het ook weer zover. Ze zitten met zijn allen in het voorgedeelte van de bus. Georg en Tom zijn een film aan het kijken. Gustav is aan het luchtdrummen met zijn IPod in. Bill zit met zijn laptop op schoot, met een half oog voor de film. Kaisa zit half met Bill mee te kijken en half richting de tv. Een film die Kaisa niet echt opwond. Tom en Georg daarvoor in de plaats vonden hem geweldig. 'Hey Demon zou jou zus ook zoiets dragen?' Kaisa kijkt een keer op en ziet een meisje over het beeldscherm lopen in alleen iets van een bikini. Al zou je het nog niet eens een bikini kunnen noemen. 'Nee, zoiets draagt ze niet.' 'Of jij wil gewoon niet dat ze het draagt.' 'Nee ze draagt het echt niet. Ze is geen slet.' 'Dat zeggen wij toch niet.' 'Nee maar de manier waarop jullie over haar praten. Je hebt het wel over mij....mijn zusje.' Kaisa staat snel op en vangt nog net de blik van Bill op. Bill heeft haar verspreking gehoord, maar de rest is het nog niet opgevallen. Kaisa ploft op haar bed neer en laat haar hoofd op haar handen leunen. Dit kan zo niet langer. Ze kan het niet op die manier aan. Niet als die jongens haar hoofd op een bijna naakt persoon gaan zetten. Ze wil het niet meer horen. Ze wil er niet meer aan denken. Ze wil wel. Haar eigen kleren aan. Haar haren los en dan een lang stuk rennen. Gewoon weg rennen. Ze kijkt verleidelijk naar buiten, al weet ze dat het voorlopig niet kan.

Kaisa legt voor de laatste keer de gitaar van Tom in zijn gitaarhoes en sluit de rits. Ze heeft de straf doorstaan. Tien dagen bij Tokio Hotel als staf. Vanavond blijft ze nog slapen en morgenvroeg gaat ze met de trein terug. Ze moet ondertussen wel wat verder rijden dan Duitsland. Het busje dat de laatste crewleden naar het hotel brengt vertrekt net. Niet veel later komt ze bij het hotel aan. Ze loopt gelijk door naar de kamer van Bill. Hij had gezegd dat hij wel afscheid van haar wil nemen. Iets wat ze ook niet wil veranderen. In die paar dagen is ze toch gesteld op hem geraakt. Ze klopt aan en de deur gaat vrijwel meteen open. 'Heey, eindelijk klaar.' 'Ja, jullie hebben veel spullen om op te bergen. Niet te geloven.' Bill begint zacht te grinniken. Ze gaan op het bed zitten met het eten dat Bill heeft besteld. Net als ze alles op hebben komt Tom binnengelopen. De rest van de jongens blijft bij de deur wachten. ‘Wij gaan zwemmen en jullie gaan mee.’ Kaisa zet grote ogen op naar Bill. ‘Ehm ik mag niet zwemmen.’ Tom kijkt me ongelovig aan. ‘Ik heb eczeem.’ De grote gok of het zwembad wel met gloor wordt schoongemaakt. ‘Dan ga je maar gezellig mee.’ Kaisa knikt een keer. Allang blij dat ze het zwembad niet in hoeft. Bill staat op en gaat ook een zwembroek aan doen. Als hij terugkomt lacht Kaisa opgelucht naar hem. Het ontgaat haar niet dat de tatoeage heb eigenlijk ontzettend goed staat. Haar starende blik wordt beantwoord door Bill. ‘Komen jullie nog,’ de stem van Tom klinkt al ver vanuit de gang. Bill knikt al kan Tom dat helemaal niet zien en steekt zijn hand uit naar Kaisa. Die pakt zijn hand vast en komt van het bed. Met zijn tweeën lopen ze richting het zwembad. Als ze daar aankomen ligt de rest er al in. Het heeft dus een voordeel als beroemdheid, je hebt een privézwembad. Bill duikt al snel achter de rest aan. Kaisa gaat rustig aan de rand van het zwembad zitten. Als haar voeten nat worden, is dat niet zo’n ramp. Het is veel te heet voor de kleren die ze draagt. Als ze nu echt een jongen was geweest had ze haar shirt uitgetrokken, maar dat gaat niet zo gemakkelijk. ‘Het is zo toch veel te warm, trek je shirt uit.’ De opmerking van Georg komt amper haar hoofd binnen. Toch schudt ze haar hoofd. Haar gedachten zijn bij Lieka. Ze had eigenlijk beloofd dat ze nu zou bellen. Iets wat zeker niet kan met de jongens erbij. Kaisa is te diep in gedachte om ook maar mee te krijgen wat de rest aan het doen is. Georg heeft daarom het idee om haar even flink te pakken. Want een keer in het zwembad vallen maakt toch niets uit. Of maakt dat wel uit met eczeem, het zal toch niet. Georg seint naar Tom. Die krijgt het idee ook door en samen duiken ze onder water. Net voor Kaisa komen ze boven. ‘Wil je nou echt niet nat worden.’ Kaisa kijkt ze argwanend aan. ‘Nee, dat mag niet. Ik heb eczeem remember.’ Ze knikken en besluiten hun plannetje verder te laten liggen. Als hij het water niet in wil moet hij het zelf weten. Niet veel later gaat Tom drinken halen. De rest komt ook bij Kaisa op de kant zitten. Na het drinken op te hebben besluiten de jongens te gaan. Kaisa staat op en haalt voorzichtig haar voeten door het water. Morgen mag ze weer zwemmen, iets wat ze ook zeker gaat doen. Ondertussen zegt Georg iets waar Tom het niet mee eens is. Ze beginnen elkaar te duwen en zonder het door te hebben komt Tom tegen haar aan. Kaisa die op dat moment haar evenwicht verliest valt achterover het water in. Ze voelt de pruik van haar hoofd af glijden. De band die haar borsten verstopt losspringen. De kleren vol water zuigen. Op dat moment doet ze niets anders dan onderblijven. Het lukt haar wel even zonder adem. Uiteindelijk moet ze toch naar boven komen. Ze ziet de pruik ongeveer tien centimeter van haar hoofd af drijven en pakt die snel. Bill staat op de kant al met zijn hand uitgestoken. De rest blijft haar aankijken. Hun ogen blijven over haar lichaam heen glijden. Kaisa heeft nu ook wel door wat er te zien is. Het shirt is nat en de band zit niet meer op zijn plaats. Bill helpt haar eruit te trekken en reikt haar zijn handdoek aan. Waarmee ze haar eigen haar droogt en haar kleren begint te deppen. ‘Dus jij bent?’ Meer krijgt Georg er niet uit. ‘Wie denk je dat ik ben.’ Haar blik staat zo uitdagend dat iedereen schrikt. Er komt alleen nog maar gestotter uit de monden van de jongens. ‘Ja ik ben Kaisa. Het meisje waar jullie nu al tien dagen op geilen. Lijk ik op wat jullie in je hoofd hebben of niet.’ Zonder nog verder een woord te zeggen draait Kaisa zich om en loopt weg. ‘Kaisa wacht.’ Bill probeert haar tot een stoppen te brengen, maar Kaisa rent veel harder weg. Als Bill terug komt bij het zwembad ziet hij dat iedereen nog precies zo staat als toen hij wegrende. ‘Jij wist het.’ Het klinkt meer als een beschuldiging dan een opmerking. ‘Ja.’ Bill zakt verslagen neer in een stoel. ‘Is er nog meer dat je daarover te vertellen hebt.’ ‘Wat kan jou dat schelen.’ Bill loopt boos naar zijn eigen kamer. Tom gunt Georg een idiote blik en rent achter zijn broer aan. Hij vindt hem op zijn kamer, zittend tegen de muur. ‘Ik ben verliefd op haar,’ komt er stilletjes uit.

Reacties: