FanFic.nl

A Cinderella Story. (Tijdelijk gestopt, inspiratieloos!)

Hoofdstuk 1

Yara gaapte terwijl ze de laatste broden uit de oven haalde en in de virtine stopte. Haar mobieltje ging af. 'Met Yara.' Zei ze vlug toen ze haar mobiel had opgenomen. 'Yara! Je bent bijna te laat! School begint over tien minuten!' Riep een stem door de telefoon. 'Ja, sorry Lola! Ik moest het werk eerst afmaken.' zei Yara terug. 'Kleed je maar om! Dan haal ik je op met de scooter!' Zei Lola door de telefoon. 'Oké, tot zo.' Zei Yara en hing op. Ze liep door de bakkerij naar achteren en kleede haar om in haar normale schoolkleren. Ze bond haar lange bruine haren in een staart en greep haar tas van de tafel en liep de bakkerij uit. Ze legde de sleutel onder de deurmat, elke ochtend liet ze de sleutel achter voor James, de broer van Lola, die overdag in de winkel stond. In de avond moest ze dan altijd de hele bakkerij schoon maken. En in de ochtend begon hetzelfde proces weer opnieuw, vijf uur ana het werk, tot acht uur en dan naar school. Vandaag was ze te laat, dus haalde Lola hara gelukkig op. Ze ging voor de bakkerij staan, Lola stond al klaar. Ze reed op een blauwe vespa, zoals altijd had ze veel kleurtjes aan, en twee staartjes in. Lola gaf een helm aan Yara die achterop stapte. 'Ben je er klaar voor?' Zei Lola lachend. 'Ja!' Riep Yara enthousiast. Ze scheurden weg, haalden auto's in en kwamen bij school aan. Ze reden over de stoep voor de school. 'Lola kijk uit!' Riep Yara die een openstaande autodeur zag waar net iemand uitstapte. Lola ontweek de deur en de persoon nog maar net. Yara keek om en riep: 'Sorry!' Ze bekeek de persoon die uit de limousine stapte, het was Kevin Jonas. Hij ne zijn broers zaten hier ook op school. Maar ze wisten waarschijnlijk niet eens dat ze bestond. Kevin zwaaide even naar haar. Yara draaide zich weer om en ze parkeerden de scooter. De bel ging en ze sprintten de grote trap voor de school op. Net op tijd glipten ze het klaslokaal in. De les geschiedenis was echt saaier dan ooit. Yara gaapte even en legde haar hoofd neer op haar tafeltje. Ze gaapte nog een keer, en viel toen in slaap. 'Mevrouw Newton!' Riep een stem boven haar. Ze schrok wakker en keek naar het boze gezicht van de leraar. 'Sorry Meneer, ik...' Begon Yara te stamelen. 'Ik heb er genoeg van! Ga maar ene uitstuurbriefje halen!' Riep de leraar boos. Yara zuchtte en stond op en nam hara tas mee. Ze sloeg de deur van het klaslokaal achter haar dicht en liep door de gangen, het was nogal leeg omdat iedereen in de les zat. Ze liep naar de receptie en ging een uitstuurbriefje halen. 'Fijn! Moest ze na schooltijd een uur nablijven. Leona zal wel weer flippen.' zei ze zachtjes terwijl ze neer plofte op een stoel in de kantine. Er kwam een groepje cheerleaders voorbij, ze renden achter iemand aan. Achter Joe Jonas, de populairste jongen van de school. Ze zuchtte even en keek naar haal schoenen. De neusen van haar blauwe converse waren hartstikke vies van het werken in de bakkerij. Haar broek was oud, en haar shirtje had ze al zo vaak aan gehad. Maar ze had geen geld voor nieuwe kleren, ze moest werken voor haar studiegeld. Al haar kleren waren afdankertjes van Mandy en Lilly. Ze griste in haar tas rond en pakte een boek. Langzaam hoorde ze voetstappen dichterbij komen... Ze besloot het maar te negeren, vast weer iemand die haar kwam pesten. 'Nicholas Sparks, goede schrijver.' Zei de stem voor haar. Yara keek op en keek recht in het gezicht van Tim, een jongen uit een hogere klas. Hij was de enige geweest die Yara ooit leuk heeft gevonden. Hij wil al een jaar lang verkering met haar. 'Oh hoi Tim.' Zei Yara die haarzelf weer op haar boek storte. 'Hey Yara, zou je me mij naar het gala willen?' Vroeg Tim. 'Sorry Tim, ik denk niet dat ik naar het gala ga.' Zei Yara. 'Waarom niet?' Zei Tim verbaasd. 'Ik denk niet dat ik mag van Leona, ik weet het eigenlijk wel zeker.' Zei Yara. De bel rinkelde weer. 'Sorry Tim, maar ik moet nablijven. Ik zie je morgen wel.' Zei Yara die hem nog even nazwaaide terwijl ze naar het nablijflokaal liep. Ze vond het zielig voor Tim, maar ze wou zowiezo helemaal niet met hem naar het gala. Hij wou toch meer dan vrienden zijn, zij zelf niet. Ze liep het nablijflokaal in en ging een lang en vooral saai uur tegemoet...

Reacties: