FanFic.nl

A Cinderella Story. (Tijdelijk gestopt, inspiratieloos!)

Hoofdstuk 4

Yara pov
'Sneller!' Riep Yara paniekerig terwijl ze samen met Lola instapte, wat nog lang niet zo eenvoudig was met haar jurk. Lola startte de auto en trapte het gaspedaal in. 'Kleed jij je maar om.' Zei Lola die haar een tas gaf met haar vrije hand. Yara knikte en worstelde om haar jurk uit te krijgen. Toen ze bijna bij de bakkerij waren klom Yara weer naar de stoel naast Lola. 'Kan mijn jurk bij jou blijven ligeen? Als Leona het ziet ben ik er geweest!' Zei Yara paniekerig terwijl ze op de klok kee. James stond al voor de bakkerij. 'Snel ruilen!' Zei Lola. Yara stapte uit en James stapte in. 'Succes! Zeiden Lola en James tegelijk. 'Dankje! Jullie zijn de besten!' Riep Yara hun na. Toen ze wegreden zag ze twee koplampen van een auto vanuit de verte steeds dichterbij komen. Ze rende snel de bakkerij in en keek rond. Alles was mooi versierd en er stons een reusachtige verjaardagstaart. 'Wauw! Goed gedaan James.' Zei ze zachtjes. Ze hoorde voetstappen voor de deur. Ze klom snel op het trappetje dat er nog stond en prutste voor de show nog een beetje aan de versieringen. De deur vloog met een klap open. Daar stond ze, oog in oog met de duivel zelf, haar stiefmoeder Leona. Platinablond haar, lange nagels en veel te veel make-up, achter haar stonden haar stiefzusjes Mandy en Lilly. Ze hadden hun jurken nog aan. 'Hoe was het bal?' Zei Yara glimlachend. Mandy en Lilly zeiden afkeurend niks terug. Leona keek nauwkeurig alles na. 'Kan ermee door.' Zei Leona die Yara vuil aan keek. 'De bakkerij is morgenochtend gesloten vanwege het feest, dus ik wil dat je het magazijn van de bakkerij schoonmaakt. En met schoon bedoel ik ook echt brandschoon.' Zei Leona die haar weer omdraaide en heupwiegend terug naar de auto liep. Met Mandy en Lilly die achter haar aan huppelden. Toen de deur weer dichtklapte sjokte Yara van het trappetje af en liet haarzelf op de grond neerzakken. Ze zuchtte diep. Ze was werkelijk helemaal kapot. En morgen moest ze ook nog eens naar school! Hoewel, ze zag de schooltijd meer als een vakantie. Nog drie dagen school en dan had iedereen vakantie, iedereen behalve zij dan. In de vakantie moest ze nog meer werken. Ze zuchtte nog een keer en stond op om een emmer met een sopje te pakken. Ze sjokte het magazijn in en ging aan het werk.

Lola pov
Lola belde Yara. 'Hallo met Yara' Zei de vermoeide en schorre stem van Yara. 'Yara waar ben je in godsnaam mee bezig?' Zei Lola. 'Schoonmaken.' Zei Yara. 'Nee, met je leven bedoel ik.' Zei Lola. Yara zuchtte. 'Kun je me zo ophalen?' zei Yara. 'Ik kom eraan, dan kan ik je nog even helpen.' Zei Lola. 'Oké, tot zo.' Zei Yara. Lola hing op en stapte op de scooter. Toen ze bij de bakkerij was liep ze snel naar binnen, door de gemaakte feestzaal door naar het magazijn. Daar zat Yara, op de grond de vloer te schrobben. Ze had dikke wallen onder haar ogen en haar haren stonden alle kanten op. 'O mijn god Yara! Kom overeind!' Zei Lola die haar omhoog trok. 'Ik moest het magazijn schoonmaken.' Zei Yara. 'Ik ga Leona nog een keer vermoorden!' Zei Lola boos terwijl ze Yara meetrok naar het kleine kleedkamertje. 'Kleed je maar om, dan gaan we naar school.' Zei Lola. Toen Yara was omgekleed zag ze er nog steeds moe uit. Ze liep naar de wasbak en gooie wat koud water in haar gezicht. 'Zo, nu ben j eklaar om Joe weer te zien.' zei Yara grijnzend. ''Wat? Echt niet!' zei Yara. 'Natuurlijk wel! Waarom niet?' Zei Lola verbaasd. 'Ik kan er beter over dromen, want als hij uitvind dat ik het was. Sta ik toch voor gek. Hij is mij toch allang weer vergeten.' Zei Yara. 'Niet als het in de familie zit.' Zei Lola grijnzend. 'Wat?' zei Yara. 'Ik heb gisteravond met Nick gedanst, hij wist wie ik was en vond me leuk! Ik zie hem vrijdag weer, hij is nu naar ene optreden.' Zei Lola vrolijk. 'Owh Meid! Ik ben zo blij voor je!' zei Yara die haar omhelsde. 'Maar zeg asjeblieft niks tegen Nick of Joe, anders sta ik toch maar voor gek.' zei Yara. Lola knikte even en ze stapten op de scooter. Toen ze op school aan kwamen was er bijna niemand. 'Oh natuurlijk! De wedstrijd!' zei Lola. 'Wedstrijd? Welke wedstrijd?' Zei Yara. 'De wedstrijd van ons schoolteam? Onze Eagles tegen de Dolphins? Football?' Zei Lola. 'Oh natuurlijk! Najaa, zullen we dan ook maar gaan kijken? Beter als nog meer schoonmaken.' Zei Lola grijnzend. 'Oké dan!' Zei Lola. Ze stapten weer op de scooter en reden een heel stuk om de school heen. De wedstrijd was al in volle gang toen hun de tribune op liepen. Ze liepen langs de eerste rij en toen naar boven. 'Dames en heren het is pauze!' Riep een stem door de microfoon. Er kwamen allemaal mensen naar beneden gelopen en Lola en Yara wurmden zich erdoor heen. Een paar mensen stootten haar aan. Yara gleed uit over het trappetje en viel neer. Een paar mensen om haar heen begonnen te lachen. 'Hulp nodig?' Zei een stem voor haar. Voor haar zag ze een uitgestoken hand. Ze keek omhoog en keek wie hij was. 'Oh dankje Tim.' Zei Yara. Tim hielp haar omhoog en liep achter hun aan. Toen ze een plekje hadden gevonden graaide Lola in haar tas voor haar favouriete snoepjes. 'Dames en heren mag ik even jullie aandacht?' Klonk er door de speakers. Yara keek naar het sportveld, waar in het midden Joe stond. 'Gisteravond had ik een prinses uitgekozen. Maar wie ze is en waar ze is, is me een raadsel. Waarschijnlijk zit ze op de tribune op dit moment. Degene die haar voor me vind krijgt een beloning en kaartjes voor ons volgende concert.' Zei Joe wanhopig. Iedereen begon te roezemoesen en keek om zich heen. 'Ze heeft de mooiste ogen die ik ooit heb gezien, lang bruin haar en een mooie lach.' Zei Joe. Waarna hij weer het veld afliep. 'Ja ja, hij is je helemaal vergeten.' Fluisterde Lola in Yara haar oor. Yara zakte een stukje onderuit, aangezien alle mensen op de tribune nieuwsgierig om hun heen keken, zoekend naar degene die Joe zocht. 'Laten we gaan.' Zei Lola die Yara meetrok de tribune af. Ze stapten weer op de scooter en reden langs de limousine waar Joe net instapte.

Joe pov
Joe stapte in de limousine en staarde naar buiten door het raam. Ineens reed er een scooter voorbij met twee meisjes. De eerste lachte breed en het meisje achterop... Ze maakten even oogcontact. Joe zag niet haar hele gezicht doordat ze een helm droeg. Die mooie groene ogen, met die bekende schitteringen erin. Het was haar! Joe wist het zeker! 'Rijden! Volg die scooter!' Riep Joe naar Big Rob. Big Rob reed zo hard als hij kon achter de scooter aan.

Yara pov
'Lola! Hij heeft ons gezien! We worden achtervolgd!' Riep Yara in paniek. Lola gaf nog meer gas en scheurde tussen de auto's door. Toen ze bij Lola haar huis aan kwamen hadden ze hun blijkbaar afgeschud. 'Dankje, ik loop wel naar huis. Het is maar een straat verderop.' Zie Yara opgelucht. Lola knikte en nam afscheid. 'Tot morgen Yara!' Riep Lola haar na. 'Tot morgen!' riep Yara terug. Ze liep naar huis, ze kon nu niet aan het werk in de bakkerij want Mandy en Lilly vierden hun feest daar. Er zullen wel weer super veel klusjes voor haar klaar liggen wanneer ze thuis komt. Maar toen ze de keuken binnen liep, was er niemand. Er lag wel een briefje. 'Ik ben naar de nagelstudio.' van Leona. Er ging een golf van blijdschap door Yara heen. Geen klusjes? Ze was gewoon de klusjes vergeten! Vrolijk liep ze naar boven naar haar kamer. Ze haalde haar lade over de kop en haalde een pakje haarverf tevoorschijn. 'Zo zal hij mij zeker niet herkennen.' Zei Yara. Yara liep naar de badkamer en begon haar haren te verfen. Toen ze de verf uitgespoeld had wikkelde ze haar haren in een handdoek. Na een half uurtje tv kijken bekeek ze het resultaat. 'Cool!' Zei ze vrolijk. Haar haren waren nu heel donkerbruin, bijna tegen zwart aan. Vrolijk ging ze naar boven en las een boek en luisterde naar muziek. Iets waar ze anders nooit tijd voor had. De deur zwaaide met een klap open. 'En waar denk jij dat je mee bezig bent?' Zei de boze stem van Leona. 'Ik... ik uhmm...' Stotterde Yara die snel opstond van haar bed. 'Waarom ben je niet de bakkerij aan het opruimen?' Zei Leona boos. 'Ik... ik wist niet dat ze al klaar waren.' Zei Yara. 'Wel dus! aan het werk!' Riep Leona. Yara liep snel haar kamer uit, deed haar schoenen en haar jas aan en stapte de kou in. Onderweg vroeg ze haarzelf af of het nog ging sneeuwen, de sneeuw had ze al zolang niet gezien. Toen ze bij de bakkerij aankwam viel haar mond open. Zo'n grote troep had ze nog nooit gezien. Alles was bezaaid met chips, drinken en bekertjes. Alles was vies wat maar vies kon worden. Ze zuchtte diep. 'Dit word weer eens een nachtje door werken. Ze belde Lola op. 'Ja hallo met Lola.' Zei ze door de telefoon. 'Heey, ik kan morgen niet naar school. De bakkerij is echt zo vies! Ik heb wel tot morgenavond nodig om het hier uit te mesten.' Zei Yara. 'Oké, ik zal je afmelden.' Zei Lola. Yara hing haar telefoon op en en zuchtte diep. 'Laat ik maar beginnen dan.' Zei ze terwijl ze de bezem vast pakte...

Reacties: