FanFic.nl

The Life Of Revius J. Alast(tijdelijk gestopt)

De Brief

Revius J. Alast-11 jaar.
Revius-11 jaar

Chapter 1: De brief

Ik kwam thuis, onder de modder, had buiten gespeeld met een aantal kinderen van de stad. We waren naar het park geweest.
Het was nu rondom half zes, etenstijd zou het zo zijn. Ik opende de deur en veegde mijn schoenen af op de mat. Deze kleding
kon ik morgen niet meer aandoen.''Mam''! Riep ik. Geen antwoord. Ik zuchtte even en wachtte een paar seconden. ''Mam''! Riep ik
nu harder. Ik hoorde even niks, maar toen gestommel, voetstappen die van beneden kwamen, vanuit de kelder. Een vrouw met langer blond
haar, groene ogen en een groene jurk aan kwam de kelder uit. ''Ja''? Ze keek me vragend aan. ''Nou, ik ben thuis, waar moet ik met deze
kleren heen''? Ik keek haar vragend aan. ''Doe maar in de wasmand boven''. Ik knikte even en deed mijn schoenen uit, die ik naast de mat
neerzette. Ik liep op sokken naar boven en deed me daar uit, van de vieze kleding. Ik opende de badkamerdeur en maakte de douche aan.
Verder pakte ik nog wat schoon ondergoed en frisse kleding, die ik over me stoel al hing. Ik stapte in de douche, nadat ik de deur had dichtgemaakt.

Ik voelde hoe het warme water over mijn lichaam gleed, en het vuil vermengde met het water, waarna het het doucheputje inliep. Na een kwartier tot twintig minuten draaide ik de kraan uit en stapte uit de douche. Ik pakte de handdoek die er lag en droogde me goed af. Daarna kleedde ik mij in schoon ondergoed en schone kleding, ik keek in de spiegel waar ik met gel mijn haren maakte. Ik opende de deur en gooide de handdoek bij de was. Daarna liep ik de trap af, naar beneden toe, waar ik mijn moeder op de bank met een kopje thee zag zitten. ''Hey''. Glimlachte ik en ging op de zetel zitten. ''Lieverd er is post voor je''. Zei ze met een glimlach. Ik keek even vaag richting mijn moeder en zag toen de envelop met de rode zegel erop. Het merk van Zweinstein! Ik pakte de envelop gretig en opende die. Toen vouwde ik de brief open die ik begon te lezen.

ZWEINSTEINS HOGESCHOOL VOOR
HEKSERIJ & HOCUS-POCUS
Hoofd: Minerva Anderling Jr.
(Orde van de Feniks-hoofd)

Geachte meneer Alast,
Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden.
Het schooljaar begint op 1 september.
Gelieve vóór 31 juli per uil te reageren.
Hoogachtend,
Minerva Anderling Jr
Schoolhoofd

Ik liet mijn ogen voor de tweede en ook voor de derde keer over de brief gaan. Eindelijk! Ik grijnsde, ik keek er al jaren naar uit, sinds dat ik wist dat ik een tovenaar was. Ik keek mijn moeder met een glimlach aan, die ook met een glimlach keek, ze was blij voor mij, merkte ik.
De Orde van de Feniks, dat bleef mij ook nog bij van wat er stond, de Orde. Ik had er al verhalen van gehoord, niet veel, maar genoeg om te weten dat ik er later ook in wilde, net als mijn moeder.

Ik pakte de andere brief, de lijst met boeken, uit de envelop en las die. ‘’Toverdranken,Transfiguratie’’.. Ik werd meteen opgewekter en blijer dan ik al was. Dit waren twee vakken die ik zou krijgen, en ze klonken best leuk. Ook keek ik uit naar het vak Vliegles. En ik vroeg me natuurlijk af, welke docenten ik zou hebben. En in welke afdeling ik terecht kwam. Ik stond op, liep naar de keuken en opende de koelkast waar ik een fles met Boterbier uitpakte en die in een glas schudde. Ik zette de fles terug en maakte de koelkast dicht. Met het glas Boterbier liep weer terug naar de woonkamer en ging ik zitten. Ik dronk ervan, het was zoals altijd heerlijk. Ik zette het glas neer op het tafeltje. ‘’Je hebt een snor’’. Zei mijn moeder lachend. Ik keek haar verwart aan en ging toen met mijn hand naar mijn bovenlip, waar een snor van bier zat. Ik begon te lachen. Mijn moeder, daar kon ik het altijd al goed mee vinden. Mijn oom, John, is drie jaar terug gestorven. Toen was ik acht jaar oud, weet het nog goed als de dag van gisteren. Mijn moeder is nog steeds niet over het verdriet heen, het was haar broer, waarmee ze van kleins af aan al erg close was. Voor de rest heb ik geen familie meer, nou ja mijn vader.. Maar daar weet ik niet veel van, mijn moeder zegt dat hij is omgekomen bij een auto-ongeluk. Maar of dat echt zo is?

Reacties: