FanFic.nl

Croyez en vos rêves,ils viennent. [twilight]

3

Het was vreemd dit weer te voelen. Wakker worden in de ochtend.Maar ergens voelde het fijn. Ik herinnerde niks meer van die avond ervoor. Ik viel opeens in slaap. En dan word ik wakker. De kamer is verlicht door een klein lampje in de hoek. Overal hangen fotos van meisjes die gelukkig zijn. Ik klim uit bed en laat me hand langs de verzameling glijden. Een meisje kijkt soms niet erg gelukkig. Ik wil snel naar de spiegel rennen. Maar het is een menselijk tempo. dan kijk ik in de spiegel. Dit was ik niet. Erger nog dat was dat meisje dat zo verdrietig keek. Ik voelde aan mezelf. Waar mijn harde huid zou moeten zitten zat nu slechts een strakke zachte huid. Ik voelde me bang. Toen werd er geroepen. 'Iris je komt te laat voor je sollicitatiegesprek!' Ik trok een duur ogend truitje dat ik kon dragen en rende netjes naar beneden. Ik pakte een appel alsof het de normaalste zaak van de wereld was. 'Je weet toch nog wel waar het politiebureau is?' 'hmm hmm.' bevestigde ik. Ik kreeg de sluitels van een Chevrolet in mijn handen. Ik liep met de tas van die Iris naar de auto. Het was een chevy van dit jaar. Ik wou hem wel kroelen. Het was dan niet mijne maar het was er wel een.
Ik reed in een stuk door naar het bureau. Ik wist nog steeds waar hij was. Ik liep binnen en in de hal zag Elena zitten. De 30 jarige Secretaresse. Ze had lang bruin haar en blauwe ogen. 'Hallo,'zei ik. 'Ik kom voor de sollicitatie.' 'Oh voor Chief Swans Secretaresse.Wacht hier.' Voor mijn vader werken? dacht ik. Ik moest lachen om dit feit. maar nog steeds was ik benauwd. 'Hallo,Chief Swan, maar noem me Charlie.' ik lachte hartelijk en bedacht welke naam Iris had. 'Iris Jasons.' antwoorde ik moeizaam. Het gesprek liep vlot en al snel bleek Charlie "Zijn eigen dochter" wel te mogen. ik zou morgen bericht krijgen of ik voor hem mocht werken. Het grappige was dat ik het niet erg vond.Maar ik verlangde naar huis. Naar Renesmee en Edward. Zou die Iris goed voor ze zorgen? zou ze weten van dit alles. Ik barsten van de vragen. stuk voor stuk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.