FanFic.nl

Croyez en vos rêves,ils viennent. [twilight]

4

Ik keek uit mijn werk op. Ik was al twee weken Iris. Bella was niet meer. Iris had dit verpest. Nu herkende mijn vader met niet eens meer. 'Heb je al het bevolking register bekeken?' vroeg Rick? 'Oh je bedoelt dat van de Cullens.Ja ik weet het ze zijn verhuisd.Bella belde pas nog.Eigenlijk 4 dagen terug.' Ik wist niet wat me overkwam. Ze waren weg. Opeens. Het leek opzet wat ze deden. Mij treiteren. 'Iris,Er komt zo bezoek voor mij.Kun je nog even verder gaan met de jaarcijfers?' 'Natuurlijk Charlie.' ik gaf hem een glimlach. De tranen welde op. Huilend zat ik achter de computer.Ik hoorde een kleine meisjes stem haar moeder vragen of Opa wel werkte. 'Ja hoor!' zei de stem vrolijk. Ik herkende die stemmen uit duizenden. Het meisje speelde met het haar van de vrouw. Mij. Ze merkte het verschil niet. Ik keek naar Edward en Renesmee. Iris keek naar me. ze nam niet de moeite om lang naar me te staren.'Hoi' zei Renesmee. Wijs genoeg keek ze naar me. Ik moest bijna huilen. Renesmee duwde haar hand uit die van Edward en rende naar mij. 'Ik ben Nessie.' Stelde ze voor. 'Nessie,'siste Edward. 'Is je moeder wel lief voor je.'Vroeg ik fluisterend. 'Heel erg.' en ze maakte een groot gebaar met haar handen. 'Renesmee.'Zei Iris.Renesmee glimlachte naar mij. En rende toen naar Iris toe. Ik voelde me verlaten. 'Opa!'zei Renesmee vrolijk. Ze sprong in zijn handen met zorgvuldige sprongen. Zo bleven ze een uur in Charlies kamer. Ongelukkiger kon ik me niet voelen. 'Dag Edward.' fluisterde ik zacht. Hand in hand liepen ze weg. Niet wetend wie Bella werkelijk was.

Reacties: