FanFic.nl

Far Away - DM

Part 12

Ik vergat de weddenschap, die ik nu al ruimschoots gewonnen had. Ik vergat dat we in vijandige afdelingen zaten. Ik vergat zelfs mijn eigen naam. Het enige wat nog van belang was voor mij, was hij, zijn lippen op de mijne en zijn handen in mijn nek. Ik wist dat ik me moest losmaken, rennen, weg van hem. Het was zo ontzettend verkeerd. Maar het voelde zo goed. Ik wilde niet weg van hem, ik wilde niet rennen. Ik wilde hem, en hem alleen.
Zijn tong streelde mijn lippen, gewillig liet ik hem toe. Hij bezorgde me vlinders op plaatsen waar ik ze nooit eerder had waargenomen.
Zijn vingers wikkelden zich in een haarlok die zich had bevrijdt uit mijn kapsel. Ik aaide zijn borst, zijn hemd stond bij de bovenste twee knoopjes open. Ik voelde hoe zijn huid kippenvel kreeg toen ik hem aanraakte, hij liet zijn armen naar mijn middel glijden. Genot was meester geworden over mijn geest, ik dacht niet meer na. Het enige wat ik wenste, was dat hij me nooit meer los zou laten.

Ik weet niet hoe lang we daar stonden. Het leken slechts enkele seconden, maar het kon evengoed een halfuur zijn. Telkens de ene wou ophouden, drong de ander aan op meer. Het was een kat en muisspel, alleen was ik niet zeker wie hier het roofdier was en wie de prooi.
"Je bent zo ontzettend mooi, Hilary," zuchtte hij in mijn oor. Ik voelde het bloed naar mijn wangen schieten, nog meer toen ik besefte dat geen enkele andere jongen er ooit in geslaagd was me te laten blozen. Hij grinnikte, ik bloosde nog meer.
"Wat schattig." Ik lachte voorzichtig. Hij streelde mijn wang, doorboorde mijn ogen met de zijne. Prachtig, ijsblauw. Het binnenste van een kaarsenvlam.
Hij legde zijn hand terug bij de andere, op mijn onderrug, net niet op mijn billen. We stonden zo dicht bij elkaar, het leek wel of we één waren. Ik staarde terug.
Plots veranderde er iets in zijn blik, en bijna op hetzelfde moment besefte ik dat ik iets vreselijk dom had gedaan. Tegelijkertijd lieten we elkaar los en sprongen weg van de ander.
"Dit is niet gebeurt!" zei ik waarschuwend.
"Niemand komt erachter," zei hij.
"Mooi. Prima."
"Ja, prima."
We hadden een deal, maar op de een of andere manier maakte het me niet gelukkig.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.