FanFic.nl

Aroma

Chapter Seven

Ik had zin om naar muziek te luisteren. Debussy. Ik liep geruisloos de trap op, richting mijn kamer. Ik hoorde haar ademhaling, het kloppen van haar hart. Ik wist dat het niet mocht, maar ik werd nieuwsgierig, en aangetrokken door haar aanwezigheid liep ik naar de logeerkamer.
Ik opende de deur, ging naar binnen en sloot hem weer. Ze lag daar, in het bed, helemaal verloren in de veel te grote kussens en dekens. Ze had een glimlach rond haar mond, haar vingers haakten zich in het satijn. Ik ademde diep in, de dorst brandde opnieuw mijn keel aan stukken. Ik gleed met mijn tong over mijn lippen, proefde haar aroma als een zachte lentebries. Het was zo lekker…
Ze werd wakker. Ze deed haar ogen in één keer open, alsof ze geweten had dat ik er stond. Ik besefte amper dat ik op het punt stond haar te doden. Het enige dat ik merkte, was haar geur. Ik gromde zacht, als een kat die de muis in een hoek heeft gedreven.
Ze ging recht zitten, haar borsten stonden perfect afgetekend in de zachte, hemelsblauwe stof. Ze keek me aan, vragend. Ik zou haar doden, dat wist ik zeker, hoewel mijn hart me tegensprak. Haar lippen openden zich, ze haalde diep adem. Ik dook in elkaar voor de sprong.
“Edward, niet doen, alsjeblieft.”� Haar stem bevroor me ter plekke, ik sprong achteruit tot tegen de muur.
“Ik weet dat je het ontzettend graag wil, maar ik wil nog niet sterven. Ik wil je eerst beter leren kennen. Daarna mag je me doden, als je wil.”� Ik keek haar stomverbaasd aan, de dorst was naar de achtergrond verdrongen. Ze was niet bang, ze probeerde niet te vluchten. Ze praatte met me, alsof ik een fatsoenlijk mens was, iemand die tot rede gebracht zou kunnen worden met woorden alleen. Het werkte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.