Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Never ending night » Chapter four
Never ending night
Chapter four
Bella (POV)
Edward Cullen was voor mij een mysterie. Ik kon geen hoogte krijgen van die jongen. Mijn eerste reactie was hetzelfde geweest als die van alle andere meisjes, hij was erg knap. Maar ik had een relatie met Thomas. Daar hoefde ik me nu geen zorgen meer om te maken. Ik slikte de tranen weg. Er waren twee redenen waarom ik moest huilen met de gedachte aan hem. 1. Hij had me net drie uur geleden gedumpt. 2. Hij ging verhuizen naar Nevada. Edward had me een rit naar huis aangeboden. Hij leek me heel aardig. Toch had ik gemerkt dat er in hem iets duisters zat. Ik zag het aan zijn gezicht toen hij voor het eerst de klas binnen kwam lopen. De blik op zijn gezicht. Ik dacht toen dat hij gewoon arrogant was. Maar daar begon ik nu toch aan te twijfelen. In de auto probeerde hij uit me te krijgen wat er gebeurt was.
**terugblik**
'Bella, wat is er gebeurt tussen jou en die jongen?'
'Ik wil er niet over praten Edward.'
'Misschien kan ik je helpen.'
'Ik denk niet dat dat zal helpen.'
Daarna was hij erover opgehouden.
'Waar woon je?'
'Je moet hier naar links.'
Zo was het de hele weg naar huis verder gegaan. Af en toe vroeg hij iets over mijn familie. Of ik broers en zussen had. Hoe mijn ouders waren. Of dingen over school.
Bij mijn huis aangekomen was hij uitgestapt en deed hij de deur van mijn portier open. Onhandig als ik was, viel ik uit de auto in zijn armen. Natuurlijk bloosde ik.
'Sorry.' Hij glimlachte naar me.
Ik voelde me ongemakkelijk.
'Nou dan zie ik je morgen denk ik?' vroeg ik onzeker. 'Ja ik zie je morgen. Oja en Bella?'
'Ja?'
'Pas asjeblieft op.' Hij had het vast over mijn onhandigheid van daarnet. Hij draaide zich om maar voordat hij de auto instapte raakte hij heel zacht mijn arm aan. Er ging een zachte tinteling door me heen. Ik zwaaide nog even toen hij wegreed en draaide me toen om en liep het huis in.
'Hoi mama.' riep ik. Ik wilde zo snel mogelijk doorlopen naar mijn kamer, ik voelde dat er een ontzettende huilbui aan zat te komen.
'Hee Bells. Kom je heel even?' riep ze terug. Shit, ze zou het meteen zien. Ik was een open boek.
'Wat is er mam?' vroeg ik, zo achteloos mogelijk.
'Niks bijzonders, ik wilde gewoon vragen hoe het op school was. Maar wat is er met jou gebeurd?!' ze keek me bezorgd aan.
'Thomas heeft het uitgemaakt.' Na die laatste woorden barste ik in tranen uit.
Zachtjes trok ze me in haar armen begon me te troosten.
'Ach lieverd toch, maar waarom dan?'
'Hij gaat verhuizen en hij hielt niet meer van me.' Ik begon alleen maar harder te huilen. Daarna hield mama haar mond en trooste me zwijgend.
Nu zat ik in mijn kamer te piekeren over Edward. De tinteling maakte me bang. Ik kende die tinteling. Hij was er ook als Thomas me zoende of aanraakte. Alleen dan minder heftig.
Was ik dan nu al weer verliefd? Ik was echt een wandelende ramp. Ik zuchtte en begon maar uit wanhoop aan mijn huiwerk.
Reacties:
Ooowww!! Cuuutee! Arme Bella, maar ja.. nu gaat ze het zeker met Edward nemen. En jou verhaal doet me denekn aan Twilight. En dan dnek je nu: duh!! Maar ik bedoel daar dus mee het eerst boek van de Twilight Saga
Anyway, SNEL VERDER! Melding?
xxxx
Arme bella
Maybe Edward can heal her heart??
xxx NNC