FanFic.nl

Morgenrood {afgelopen}

32.Cadeau?

Na uren het gekibbel tussen Rosalie en Jacob te moeten horen, waren ze eindelijk klaar.
Jasper had ze dit keer de mond gesnoerd, want hij voelde iedereen’s irritatie oplaaien. Zelfs die van Renesmee had-ie gevoeld.
Ik was op weg naar de woonkamer waar Rosalie met Renesmee zaten, want ik was net de hele tijd bij Bella. Daar bedacht ik me dat Renesmee kleding nodig had. Ik wilde haar het gevoel van mode geven voordat haar moeder daar anders over kon denken.
‘Rose,’ begon ik en plofte naast haar op de witte bank. ‘Heb je zin om morgen te gaan shoppen voor Nessie?’ Ze keek me bedenkelijk aan en keek toen naar Renesmee.
‘Ze heeft kleding nodig. Kijk dan wat ze aanheeft,’ jammerde ik.
‘Ja, je hebt gelijk. Morgen zei je?’
‘Ja, morgen.’
‘Oké.’ Ze wendde zich weer tot Renesmee. ‘We gaan morgen nieuwe kleding kopen voor het wondertje hier, hè?’ zei ze en prikte zachtjes in haar buik.
Renesmee glimlachte lichtjes naar haar.

Eeen tijdje later stond ik op en ging naar buiten. Daar ging ik op de veranda zitten.
Het was zo saai. Er gebeurde niet echt veel de laatste tijd. Gelukkig ging ik morgen shoppen en morgen zou Bella, volgens Carlisle, wakker worden. Ik ben benieuwd naar haar reactie als ze zichzelf ziet als vampier. Toen bedacht ik me iets.
Ik liep het huis weer in en schoot de trap op.
Toen ik boven was, klopte ik zachtjes op de deur van de dokterkamer. Ik moest het gewoon aan Edward vragen.
‘Binnen,’ hoorde ik een zware stem zeggen. Ik huppelde zachtjes naar binnen en ging naast Edward staan.
‘Edward?’ vroeg ik met mijn liefste stem.
‘Ja…’ Hij wist dat ik iets wilde vragen.
‘Mag ik er de eerste keer bij zijn?’
‘Waar bij zijn?’ Ik liet m’n gedachten de vrije loop gaan en liet hem alles zien.
‘O, Alice, alsjeblieft,’ zei hij en gooide zijn hoofd in z’n nek.
‘Ajeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft? smeekte ik.
‘Oké, goed dan. Maar nadat ze heeft gejaagd.’
‘Nee! Misschien lopen jullie langs iets weerspiegelends langs, de rivier bijvoorbeeld.’
Hij zuchte. Hij weet dat hij nu nergens heen kan.
Jasper grinnikte zachtjes. ‘Oké dan. Maar op één voorwaarde.’
‘En die is…’ vroeg ik behoedzaam.
‘Ik mag haar mijn cadeau eerst geven.’
‘Welk cadeau?’ vroeg ik ontzet. Was er een feest zonder dat ik daarvan iets wist?
Hij lachtte. ‘Over vier dagen is het dertien september.’
‘O, ja. Bella’s verjaardag.’ Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht.
‘Maar ik heb niet eens een cadeau.’ En toen had ik een geweldig plan.
‘Of nee, laat maar. Ik heb al een geweldig cadeau, dat ze zeker leuk zou vinden.’
En jij misschien ook, dacht ik erachterna en liep glimlachend de kamer uit.

Reacties: