Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Far Away - DM » Part 17

Far Away - DM

3 aug 2010 - 12:05

363

0

194



Part 17

Hilary

Ik was nog even blijven zitten aan de ontbijttafel. De anderen waren al naar de grasvelden gegaan, genieten van de zon. Ik dronk nog een keer van mijn pompoensap, de laatste slok. Ik schoof zachtjes van mijn plaats af, liep haast geruisloos de grote zaal uit. Ik lette niet op waar ik liep. Maar ik betwijfel of ik hem, als ik toch aandachtig was geweest, wél had opgemerkt.
Ik zag hem niet, pas toen ik zijn ijzeren greep rond mijn bovenarm voelde, realiseerde ik me dat hij op me had staan wachten. Hij sleurde me mee, weg van de menigte, zonder dat iemand het zag. Ik probeerde me los te rukken, maar ik riep niet. Ik denk dat ik ergens wel wilde dat hij met me zou praten.
Maar de woede in zijn ogen maakte me doodsbang.
"Wie denk je dat je bent?" siste hij toen we alleen waren. De gang was uitgestorven, behalve de stofjes in het zonlicht was er geen beweging te bespeuren.
"Ik ben Hilary Gray!" beet ik hem toe, agressief om mijn angst te verbergen. Hij was anderhalve kop groter, en waarschijnlijk vele malen sterker dan ik. In een toverduel maakte ik misschien nog een kans, maar zoals elke zondag, had ik ook vandaag mijn staf op mijn kamer gelaten.
"Hoe durf je in godsnaam te wedden over mij?" Woede kolkte door mijn aders. Had hij niet precies hetzelfde gedaan?
"En jij dan?" spuwde ik, "hoe durf jij over mí­j te wedden? Ik dacht dat..." Ik zweeg, voelde het bloed weer naar mijn kaken stromen. Zijn uitdrukking verzachtte.
"Wat dacht je?" vroeg hij voorzichtig.
"Niets, laat maar. Je zou me niet begrijpen, me uitlachen."
"Ik kan je niet beloven dat ik het zal snappen, maar je uitlachen zal ik niet." Ik zag opnieuw de lieve jongen die me gisteren bij het meer betoverde, ik zag opnieuw de jongen waar ik als een blok voor gevallen was.
"Ik... ik dacht echt dat je het..."
"Dat ik het meende? Dat ik je echt oprecht leuk vond?" Ik knikte, een traan rolde over mijn wang. Hij pinkte hem voorzichtig weg.
"Je had gelijk. Zeg me alsjeblieft dat jij ook eerlijk was, dat het voor jou ook iets betekende." Ik zei niets.
Ik kuste hem.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.