FanFic.nl

Impossible

1.3

Hij lag tevreden in mijn armen, boven op mijn kamer. Ik denk niet dat Paul het zou appreciëren als we het op de bank deden.
"Je bent echt zó fantastisch," kreunde hij, nog nagenietend van zijn beurt. Ik grijnsde. Jake was mijn alles, ik was echt dol op hem.
"Weet ik," antwoordde ik uiteindelijk. Ik dacht terug aan de tijd dat we gewoon vrienden waren.

Hij was mijn beste maatje, we waren bijna altijd samen. Behalve als hij weg was met Sam en de jongens. Hij wilde me niet zeggen waarheen, en op den duur wilde ik het ook niet meer weten. Paul hield ons nauwlettend in de gaten, en telkens we te close werden naar zijn zin, kwam hij tussenbeiden. Maar hij had niet kunnen voorkomen dat ik, na het klifduiken, zonder wat te zeggen op Jake's schoot was gekropen, en hem voor de ogen van iedereen op het strand te kussen. Hij had niet geaarzeld me te beantwoorden, en sindsdien waren we een koppel, tot grote woede van mijn grote broer. Hij was razend op Jake, het leek wel of hij niet overtuigd was van zijn liefde voor mij. Ik wel, en na een zoveelste scheldtirade van mij, had Paul zich er eindelijk bij neergelegd.
Af en toe was er nog wel eens ruzie.

Ik grinnikte.
"Wat is er?" vroeg Jake.
"Weet je nog, na onze eerste keer, hoe kwaad hij was?" Jacob wist onmiddellijk wie ik bedoelde, en hij gniffelde ook.
"Oh, tjonge, die was boos. Stel je voor, ik had zijn kleine zusje geneukt zonder eerst met haar te trouwen." Ik gierde het uit, want dat was inderdaad wat Paul bedoelt had. Maar ik wilde niet trouwen. Het huwelijk was voor mij de eerste reden voor een scheiding.
Jacob's hand gleed weer over mijn borsten, mijn tepels werden weer stijf. Hij keek me aan, zoende me, en zonder woorden begonnen we aan een tweede keer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.