Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Impossible » 2.3
Impossible
2.3
Een week later
Ik haatte het om alleen in mijn bed te moeten liggen. Ik miste Jacob's warmte, zijn droge humor, en zijn stiekeme handen. Ik miste zijn adem in mijn nek en zijn rug om tegen aan te kruipen.
Ik sloeg de dekens om me heen, en bedacht me toen dat ik nog naar Seatle moest. Ik had daar een bestelling gedaan in een winkelte et folkloristische spullen. Ik had op hun website gezien dat ze boeken met onze legendes verkochten, en aangezien niemand me die wilde vertellen, zou ik ze zelf lezen. Ik had meteen gebeld, en ze hadden nog één exemplaar. Ik had gezegd dat ik het morgen zou ophalen, dus ik zette alvast een kruisje op mijn hand, zodat ik het niet zou vergeten.
Daarna staarde ik naar het plafond. Ik voelde me eenzaam, zo zonder Jacob. Maar als ik heel eerlijk was, begon mijn liefde voor hem uit te doven. Ik voelde de passie en de lust nog wel, maar mijn liefde was weer vervaagd naar vriendschap. Maar hoe moest ik hem dat vertellen. Ik zou er morgen over denken. Eerst slapen.
Ik schrok wakker. De wekker wees drie uur aan. 's Nachts. Ik wilde me omdraaien en terug gaan slapen, maar toen pas hoorde ik het getik dat me had ontwaakt. Iemand gooide steentjes tegen mijn raam. Ik strompelde uit bed en opende het raam.
"Jake?" fluisterde ik. Hij keek omhoog en lachte flauwtjes.
"Mag ik even binnen?" vroeg hij.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.