FanFic.nl

Impossible

2.4

Jacob had zichzelf door mijn venster gewerkt, terwijl ik in zijn plaats hoogtevrees zat te hebben.
"We moeten praten, Maggie. Denk ik." Ik knikte. Nou, ik had geslapen, theoretisch gezien was het morgen dus het was beter om Cold Turkey te gaan. Rechte breuk. Zonder het gezeik dat je altijd in de films zag.
"Ja ik wilde eigenlijk ook met je praten."
"Nou, ok, hier gaat ie dan." Hij haalde diep adem.
"Ik vind dat het veranderd is, tussen ons. Behalve de seks, heb ik met jou niet veel meer dan toen we nog gewoon vrienden waren. Het is voor mij niet zo bijzonder meer. En ik ben bang, dat als we er nog mee door gaan, ik je pijn zal doen, omdat ik voor een ander zal voelen wat ik eerst voor jou voelde." Ik keek hem met open mond aan.
"Nou, ik wilde eigenlijk hetzelfde zeggen. Maar je bent wat vergeten. Wilde je ook niet vragen of we gewoon vrienden konden blijven?" Hij lachte.
"Ja, goed dat je maar daar aan helpt denken. Maar jij bent ook wat vergeten. Wil je geen laatste knuffel? Tenminste de laatste voor we terug beste maatjes zijn?"
"Ja, en daarna, moet ik wel even boos zijn op je, want tenslotte heb je me gedumpt!" Ik giechel, hij grinnikt. Het voelt opgelucht; het is bijna een bevrijding als hij zijn armen om me heen slaat voor de laatste knuffel.
"Je bent raar, Black," sis ik.
"Was dat je boos zijn?"
"Ja, ben klaar nu,"
"Oef, ik ben blij dat het voorbij is, het duurde veel te lang."
Mijn lieve schat beste vriend.

Reacties: