Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Impossible » 3.1
Impossible
3.1
"Waar ga jij naartoe?" Paul leunde tegen mijn auto en keek naar de rammelende sleutels in mijn handen. De rest van het groepje stond even verderop, en ik zag aan Jacob's blik dat hij me smeekte om Paul even te stangen.
"Naar Seatle. Mijn liefdesverdriet verdrinken. Als ik vanavond niet thuiskom, lig ik met een andere knul in bed, in de hoop dat ik die eikel van een ex van me kan vergeten." Jacob gierde het uit, Paul ontplofte haast.
"Nee, grapje, ik ga alleen drinken."
"Maggie!!" siste Paul. Hij stond vlak voor me, en hoe imposant en groot hij ook was, hij maakte niet de minste indruk op me. Daarna begon er iets te dagen.
"Hoe bedoel je? Ex? Zijn jullie uit elkaar?" Zijn mond zakte open, hij maakte net geen vreugdesprongetje.
"Hé, iemand dumpt je kleine zusje, en jij bent BLIJ?" gil ik. Ik sloeg hem tegen zijn arm en zoals gewoonlijk deed ik alleen mezelf een beetje pijn.
"Ja, duh! Wacht, hij dumpte jou? En jij lacht nog steeds naar hem?"
"Ja, ik heb gelukkig nog mijn beste vriend om bij uit te huilen," grijnsde ik. Jacob kreeg opnieuw een lachstuip en liep naar me toe.
"Ja, goed dat ik er ben om je te troosten." Paul krabde in zijn haar toen hij onze omhelsing zag.
"Ik begrijp het niet meer."
"Ja, dat heb jij wel vaker," gniffel ik, "we hadden gewoon niet meer veel meer dan gewone vrienden, behalve de seks eigenlijk niks. Dus is het zo beter." Mijn grote broer krimpte in elkaar bij het bepaalde vier-letterwoord. En ik, ik pakte Jake nog wat steviger vast.
géniaal!
<'3