Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Forever and always... Always together? » Hoofdstuk 10
Forever and always... Always together?
Hoofdstuk 10
EDWARD POV
"Waar is Bella?" vroeg ze uiteindelijk geïrriteerd.
Victoria. Wat had zij in hemelsnaam met Bella te maken? Ik spitte in haar gedachten, maar ik werd er niet veel wijzer van. Ze hield iets achter. Maar wat?
Iedereen stond haar aan te staren en ik zag dat ze nog geïrriteerder werd. Ik keek snel naar Jasper en zag dat hij er al wat aan ging doen. Misschien als ze kalmer was dat ze dan haar plannen zou veraden.
Victoria was nu kalmer maar keek nog steeds ongeduldig de kamer rond.
"Hallo! Ik vroeg wat. Kan er iemand antwoord geven?" zei ze en keek Carlisle aan.
"Bella is hier niet", antwoordde Carlisle. "Ik heb vernomen dat Bella lang geleden overleden is…"
Victoria begon te lachen. Haar lach was ontzettend irritant en helemaal niet echt. En blijkbaar wist zij meer dan wij al die vijfentwintig jaar wisten. Waarom ging ze anders lachen?
"En dat geloof je zelf? Laat me niet lachen", zei Victoria bars en sloeg haar armen over elkaar.
Oké, wat was hier aan de hand? Waarom kwam Victoria helemaal naar Alaska om te vragen hoe het met Bella ging. Ik checkte de gedachten van mijn familieleden en zij waren net zo verward als ik was.
"Wat heb jij met mijn zus te maken?", vroeg Rosalie duidelijk geïrriteerd. Huh? Wat zei ze nou? Zus? Ik wist dat Rosalie jaloers was op Bella toen ze mens was maar...blijkbaar niet meer?
"Zus? Jullie hebben haar gewoon achtergelaten!", zei Victoria met een schelle stem. Iedereen kromp ineen. Het was waar. We hadden haar achtergelaten zodat Bella een normaal, menselijk leven had kunnen leiden. Maar dit was niet gebeurt. Victoria keek triomfantelijk naar de gepijnigde blikken van mijn familie.
Ach, die weten blijkbaar niks. Ik ga maar weer. Bella krijg ik wel! Dacht Victoria. Ik gromde. Ook al hadden we Bella achtergelaten ik zou haar nooit en dan ook nooit iets laten overkomen! Daarvoor hield ik teveel van haar. Als zij niet zou bestaan, zou ik dan nog kunnen bestaan? Het antwoord was nee. Dat kon niet.
Zonder nog een woord te zeggen liep Victoria het huis uit en rende weg. Alice had een visioen en ik keek met haar mee. Ze zag Victoria richting het huis rennen waar Bella nu woonde. Ik gromde. We moesten haar gaan halen. Ik keek naar Alice die dat bevestigde. Op dat moment merkte ik de vragende blikken van mijn familieleden en besloot ze over Victoria's gedachten en Alice's visioen te vertellen.
"Victoria wil Bella. Waarom weet ik niet. Alice zag Victoria naar Bella's huis gaan. Daar gaan we nu naar toe!" Zei ik haastig en rende de deur uit met Alice op mijn hielen. Al snel hoorde ik de anderen achter me aan rennen en ik verhoogde mijn tempo.
Ik volgde Bella's geur die nog duidelijk in de lucht hing. Ik was als eerst bij haar huis en klopte aan. Geen antwoord. Ik klopte nog een keer aan maar weer was er geen antwoord. Geen voetstappen, geen geluid. Niks. Ik probeerde de deur te openen maar die zat op slot.
Uiteindelijk zette ik mijn schouder er tegenaan en duwde de deur open. Ik voelde me net een inbreker maar probeerde daar niet teveel aan te denken. Ik moest weten of Bella oké was. Waarom had ze de deur niet geopend? Ze kon me dan wel haten, maar dan kon ze de deur toch wel open doen?
Ik liep snel naar binnen. Mijn familie en Dana en Tim waren nu ook aangekomen en we keken rond in het huis. Uiteindelijk hoorde ik Alice naar de keuken gaan en ze riep ons. Ze had iets gevonden.
Ik liep naar de keuken en op het aanrecht lag een brief. Zonder te twijfelen liep ik langs Alice, pakte de brief op en opende het.
Lieve Dana, Hier stopte ik. De brief was voor Dana. Ik keek opzij en Dana keek naar me op. Ze knikte naar me en las over mijn schouder mee.
Ik wil wat dingen op een rijtje zetten. Het spijt me dat ik geen gedag heb gezegd maar ik heb tijd voor mezelf nodig. Ik zou nooit weggegaan zijn als ik niet wist dat je in goede handen was! Zoals ik je al verteld heb is Tim een lieve jongen… en perfect voor jou!
Ik kan niet ontkennen dat het met de Cullens te maken heeft. Ik ben verschrikkelijk in de war dus ik besloot er even tussenuit te gaan. Om te voorkomen dat je achter me aankomt zal ik niet vertellen waar ik heenga. En misschien ben je wel niet de enige die nu de brief aan het lezen is!
Ik onderdrukte een glimlach. Ze had zó gelijk. Ze wist dat Dana niet de enige zou zijn die de brief zou lezen. En toch vond ik het niet fijn. Ik wist niet waar ze was! Hoe kon ik haar dan beschermen tegen Victoria? Niet. Ik kon haar niet beschermen. Ik zuchtte en las verder.
Ik beloof je dat ik niet lang wegblijf. Als ik eenmaal mijn beslissing gemaakt heb kom ik terug.
Dana, mijn zus en vriendin, weet dat ik van je hou!
Heel veel liefs en tot gauw,
Bella
Reacties:
Wow, Bella ook met haar 'slimme' acties altijd xd
Haha, naja, snel verder maar dan :']
En bedankt voor de melding (a'
OMG! I
your story! Ja, je zleest het goed. Je hebt een nieuwe lezer erbij. Jij kan echt goed schrijven!Anyway snel verder! Melding?
xxxxx
ps: wil je mijn verhaal maybe lezen, Morgenrood?
jeeej
ik heb het nog gelezen. En nu kan ik op vakantie (:
Byeeexxxxx <3
Snel verder trouwens ^^
because I still love it
xxxxx