FanFic.nl

I never believed in love at first sight {Jonas Brothers}

In London ~3~

PoV Emma:
'Dus jullie komen uit Nederland' vraagt Nick. 'Mmm' knik ik terwijl ik nog een hap neem van mijn pizza. Wat niet bepaald makkelijk gaat omdat ik moet lachen. 'Wat is er zo grappig?' Ik wijs naar Brit, die tussen Frankie en Joe inzit. Ze neemt altijd een pizza met extra veel kaas. Niet omdat ze de kaas zo lekker vind, maar omdat ze het leuk vind dat gesmolten kaar van die draden maakt. [Snappie?] Kevin kijkt raar en Joe doet alsof hij het vies vind, maar het liefste zou hij ook een hap van die pizza nemen. Brit heeft het door en geeft hem een stuk. Langzaam verspreiden de kaasdraden zich ook naar Frankie en Kevin. Nick kijkt me aan met een sorry-hoor-ze-kunnen-ook-geen-moment-normaal-doen blik. Ik haal mijn schouders op. 'Doe maar gewoon of er niks aan de hand is. 'Oke,' zegt Nick, 'goed dan. Wat vind je het leukste aan Nederland?' Ik moet even nadenken. 'Ik weet het niet precies. Maar het aller mooiste wat ik ooit in Nederland gezien heb is de zonsondergang in zee.' [Ik weet het! Afgezaagd en slijmerig. Ik had jullie gewaarschuwd...] 'Kom eens mee?' vraagt Nick en hij pakt mijn hand. Samen lopen we naar zijn slaapkamer. Zachtjes sluit hij de deur achter zich. Hij gebaard dat ik op zijn bed moet gaan zitten. Dan pakt hij zijn gitaar. 'Ik heb een nieuw liedje geschreven, wil je het horen?' Ik knik en Nick begint te spelen.

"Think about, who the wrong,
and what the problem is
You`ll see, over all,
that it's not that big all

When rain is falling, you can`t beg it to stop
Or to take a break..."

Plots stopt Nick met spelen. 'Je vind het niks he?' vraagt hij. 'Nee, nee, nee', stotter ik. Volgens mij heb ik al die tijd mijn mond wijd open laten staan. 'Het is heel mooi, echt waar.' verzeker ik hem. 'Mooier dan een zonsondergang?' 'Veel mooier. Wil je nog een stukje spelen?' En daar gaat Nick weer. Ik droom helemaal weg bij het liedje.

"And the sun will shine,
if the choice that you made
Was the right one

I know, what it`s like
to loose everytime
But when we`re together,
we won`t loose a next time

Als Nick klaar is met spelen bergt hij zijn gitaar op en komt naast me zitten. 'Dus...' zegt hij. 'En?' 'En wat?' 'En wat vind jij het mooiste van Nederland?' Nick doet alsof hij heel lang na moet denken. Hij staat zelfs op om erbij te ijsberen. Als hij weer zit kijkt hij me aan. 'Jou', zegt hij zacht, bijna fluisterend. We blijven elkaar aankijken. Het is stil, prettig stil. Totdat we ineens een hoop gelach horen. 'Misschien moeten we maar eens, euhm...' 'Gaan kijken hoe het met de anderen is?' We staan op en lopen terug naar het woongedeelte van de hotelkamer.
PoV Brit:
Frankie heeft de tv aan gezet en we kijken naar "World`s most funniest homevideo`s". Ze laten verschillende filmpjes achter elkaar zien van oude mensen die per ongeluk hun kunstgebit verliezen, en ik lig helemaal in een deuk van het lachen. Dan komen Emma en Nick binnen. Ik kijk nieuwsgierig naar Emma en wiebel met mijn wenkbrauwen. Emma kijkt boos en komt dreigend op mij afgestapt. Gelukkig schreeuwt Frankie erdoor heen anders had ik nu een por tussen mijn ribben gehad. 'Dat wil ik ook doen', roept hij terwijl hij naar het beeldscherm wijst. Er word daarop een jongetje "gejonast" [haha] Hij beland op een tuinstoel die achterover klapt. 'Euhm, ja, maar wel op een bed', mompelt Joe. 'Jippie!' Frankie pakt Joe en mij bij de mouwen van onze kleren en sleurt ons mee naar het slaapgedeelte. 'Niet op mijn bed', schreeuwt Nick ons na. 'Wel op Nick`s bed', schreeuwt Kevin zonder achterom te kijken, Hij is waarschijnlijk bang dat anders zijn eigen bed eraan gaat. Tien seconden later stonden Joe en ik` Frankie te "jonassen". [Ik wil ook mijn eigen werkwoord!] Plotseling, maar eigenlijk was het wel erg voorspelbaar, tilde Joe mij op. 'Joe, nee! Stop, zet me neer, sto-hop!' Maar het was al te laat. Ik vloog een stukje door de lucht en plofte op het bed neer. 'Au!' riep ik. Joe schrok. 'Ohw sorry, heb ik je pijn gedaan?' 'Nee, gotcha!' riep ik en ik begon hem te kietelen. 'Oho! Jij bent gemeen! Frankie! Help me alsjeblieft!' 'Ik ben waaaaaat?' Nu kreeg Joe echt de kieteldood. 'Oke, oke, genade! Je bent heel grappig en lief, laat me los!' Ik gaf toe, had ik niet moeten doen. Meteen gooide Joe zich op me en begon mij een kietel-beurt te geven. Maar ik werk mezelf uit zijn greep en ren de slaapkameruit richting het woon gedeelte, met Joe achter me aan. 'Zeg, Em? Vind je het ook niet eens tijd om te gaan?' 'Ja, Em.' imiteert Kevin. 'Ik ben bang dat mijn lieve kleine broertje anders jou vriendin vermoord.' 'Ja, en volgens mij moeten we morgen ochtend om half acht al met school in de lounge staan voor een staan voor een stads wandeling ofzo,' zeg ik terwijl ik nog een extra rondje om de tafel ren om Joe af te schudden. 'Je hebt wel gelijk, Brit,' zegt Emma. Natuurlijk heb ik gelijk. 'We kunnen maar beter gaan.' 'Yes, vrijheid!' roep ik overdreven enthousiast. Ik ren naar de deur toe, trek hem open en storm de gang op... tegen Jessica, Ellis en Ashley aan. 'Hallo Muller', zegt Jessica arrogant. Met wie ben jij op die kamer?' Ik zie dat Emma al naast me op de gang staat en trek gouw de deur dicht. Stel je voor dat Jessica zou weten wie daarbinnen waren. 'Niemand', zegt ik snel. Maar op dat moment boor je Joe gewoon tegen de deur aanrennen. 'Sorry,' roep ik snel. 'Ik ben oke', hoor ik gedempt vanachter de deur. 'Je weet vat meneer van wijk gezegd heeft, Muller. Geen vreemden op je suite. Maar ik weet gewoon zeker dat je ook niet zelf in de suite van vreemden mag komen.' 'Dit zijn geen vreemden.' 'Ohnee? Ken je ze al langer dan vandaag?' 'Ja' zeg ik. Op hetzelfde moment dat Emma "nee" zegt. Bedankt Em, je bent me echt aan het helpen. 'Ik hoor het al,' zegt Jessica. Ze draait zich om en loopt weg. De meelopertjes hobbelen achter haar aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.