Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » When he died » 1.3
When he died
1.3
Sinds die dag liep die jongen met de dreads de heletijd achter mijn kont aan, en laten we nou net een hele volle week in dit hotel verblijven. Ik werd echt gek van die jongen, kon hij niks beters doenm et zijn leven ofzo, laat hem lekker die broer van hem irriteren ofzo.
Ja ik was er achter gekomen dat die twee broers zijn, tweelingbroers weltevertsaan.
Hij liep me zo te stalken dat zelfs mijn familie het opviel, hoe erg is het dan.
Op een avond volgens mij was het de vierde dag, als ik het me nog goed herriner. Zat ik op een bankje buiten in de tuin van het hotel en dacht dat ik is een stalker loze dag had, maar die avond kwam hij weer aanlopen. Ik zag hem al vanaf een afstandje aan komen lopen. 'Nee, niet weer' dacht ik en deed alsof ik hem niet zag.
'hé' zei hij en kwam naast me zitten. 'Hé' zei ik zonder hem aan te kijken. 'Hoe heet je?' vroeg hij zonder zijn blik van me af te laten glijden. 'Salena' 'Mooie naam, ik heet Tom'
Toen ik niks zei begon hij over hoe mooi de tuin was, de stakker.
Ik zuchtte en stond op. 'Wacht! waar ga je heen?' vroeg tom. 'Weg, wil je asjeblieft niet achter me aangaan' zei met de nadruk op niet. 'Uhm, oké' Ik keek nog een keer achterom en zag Tom zielig alleen op het bankje zitten.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.