FanFic.nl

When he died

3.2

'Waarom heb je het niet gewoon gezegt dan, dan kon ik alvast dat bed in mijn kamer zetten en de troep aan de kant schuiven' zeg ik. 'Hé hé, relaxt, wil je me vanacht hier niet hebben ofzo' 'uhm, nee, ja tuurlijk wel, je bent mijn beste maatje, je mag hier slapen wanneer je wilt' Mia kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Het zal aan mij liggen, maar je doet raar Salena' 'Ik raar? hoezo?' 'Nou dit. je praat veel te snel je, je struikeld over je worden, je houd iets voor me achter en ik kom er wel achter wat' Mia draait zich om en loopt de woonkamer in. 'Hallo Romie' zegt Mia vrolijk tegen mijn mnoeder en geeft mijn moeder ook een knuffel. 'Hallo Mia, lang niet gezien leuk dan je er bent' 'Ze blijft ook slapen, is goed toch' zeg ik. 'o, natuurlijk alleen moet je dan wel even plek vrij maken in je kamer, het is zo een bende daar past echt geen bed bij' 'Is goed mam, kom je Mia dan gaan we even de troep verschuiven zodat de bed er in past' Mia knikt en loopt achter me aan de gang op. Ze pakt haar tas onder de kapstok vandaan en we lopen de trap op. 'Maar zeg Saleen?' 'ja Mia' zeg ik zuchtend, omdat ik al weet wat ze gaat zeggen. 'Wat houd je nou voor me achter?' Ik draai me zuchtend om 'Ik houd niks voor je achter Mia, wanneer dringt dat eens tot je door!' 'Salena ik ken je al 9 jaar, en na die tijd weet ik echt wel wanneer je iets voor me achter houd en wanneer niet'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.