Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Tell me why! (jonas brothers) » deel 5: sorry

Tell me why! (jonas brothers)

5 aug 2010 - 21:26

1321

2

374



deel 5: sorry

Jennifer pov:
Ik werd wakker van een smsje van Damiën: is goed. Ik zie je om half 2! Gisteravond had ik besloten dat ik het zo snel mogelijk moest uit maken met Damiën. Daarom had ik hem gelijk gesmst of hij even langs kon komen. Nu ik bericht terug had werd ik toch wel zenuwachtig. Ik had het er gisteravond op de terugweg nog even over gehad met Sascha. Ze vond het goed van me dat ik het eindelijk uitmaakte. Ze vond damiën altijd al niks. Maar had me daar niks van aangetrokken. Nu wist ik wat ze bedoelde. Ze vroeg me ook of ik Nick leuk vond. ik zei ‘ nee, natuurlijk niet’ maar twijfelde daarna wel aan m’n antwoord. Nick was zo lief voor me gisteren. Als ik weer aan Nick dacht kreeg ik een raar gevoel in m’n buik. Oke, ik ben dus verliefd. Ik kroop uit bed en liep naar beneden. Wij zijn werken! Geniet van jullie vrije dag! Gr pap en mam. Ik was al verbaasd dat ze een briefje hadden achtergelaten. Meestal gaan ze ’s ochtends vroeg weg zonder iets achter te laten en komen ze ’s avonds pas weer thuis als ik lig te slapen. Ik had al geluk als ik ze op het werk even kon spreken! Geniet van jullie vrije dag stond er. Met jullie doelden ze op damiën en mij. Nou genieten zal het niet worden. Ik maakte 2 beschuitjes en besloot om tv te gaan kijken. Nadat ik de tv had uitgezet en mijn ontbijt op had wierp ik een blik op de klok. Half 1! Dan had ik dus nog maar 1 uur om me voor te bereiden op het grote gesprek. Snel stuurde ik Nick een smsje. We hadden gisteravond ook nog even gebeld. Nou ja even. Uiteindelijk hebben we nog 2 uur lang aan de telefoon gehangen. Ik rende naar boven. Trok wat schone kleren uit de kast en ging onder de douche staan.

Kevin pov:
Toen ik de hotelkamer inkwam zat Nick al opgewekt aan het ontbijt. ‘Wat ben jij vroeg wakker.’ Zei ik met een gaap. ‘ Ja, ik kon niet meer slapen.’ ‘En dat nadat je gisteravond of eerlijk gezegd afgelopen nacht nog 2 uur met Jennifer hebt lopen bellen.’ Zei joe die zijn kamer uit kwam lopen. ‘Heb je me afgeluisterd?’ ‘Nee, die muren hier zijn zo dun, dat ik niet eens de moeite hoefde te nemen om het te horen.’ Nick gaf Joe een stomp tegen z’n arm ‘au, dat doet pijn ja’ Joe deed alsof hij moest huilen. Nick en ik schoten in de lach. Joe trok gelijk een serieus gezicht ‘ Maar waar hadden jullie het gister over, iets met slaan en uitmaken.’ ‘Ik dacht dat jij alles zo goed had verstaan’ zei ik nog half lachend. ‘Nergens’ zei Nick. ‘Ja tuurlijk, jij en het nergens over hebben’ keek Joe Nick verbaasd aan. ‘Dat is iets tussen mij en Jennifer’ zei Nick terwijl hij opstond. ‘oeh, dus dat is het. Nick is verliefd’ zei joe terwijl hij kusgeluidjes maakte. ‘Kijk naar jezelf!’ Riep Nick terwijl hij naar zijn kamer liep. ‘Ja vlucht maar’ riep Joe hem nog achterna. ‘Zeg er is wat van Kev.’ ‘ Ik bemoei me er niet mee’ riep ik naar Joe terwijl ik ook mijn kamer inliep. Ik pakte mijn mobiel. Ik had een smsje van Daniëlle. We hadden nu al 3 jaar wat samen. Ik miste haar heel erg. Maar gelukkig gingen we over 2 dagen weer naar Amerika.

Nick pov:
Ik was vanochtend al om 8.00 wakker en dat terwijl ik gisteren tot 1.00 heb lopen bellen met Jennifer. Het was een fijn gesprek. We hadden het over Damiën. Af en toe dacht ik dat ze aan het huilen was. Maar ze verzekerde me er van dat ze niet meer om hem zou huilen. Ik was blij dat ze het ging uitmaken. Niet omdat ik dan meer kans maakte, maar omdat zij dan van hem af was. Hij had al die tijd besloten over haar leven. Het verbaasde me al dat ze gisteren mocht komen. Ze vertelde me dat Damiën er niks van af wist. En of ik dat voor me kon houden. ik vroeg haar waarom ze niks tegen hem gezegd had. Op die vraag kreeg ik geen antwoord. Maar diep vanbinnen wist ik het. Ze was bang, ze was bang voor die jongen. Ik wou Kevin vertellen over dat ik haar leuk vond. Maar Joe kwam binnen. Eigenlijk hadden ze allebei recht om het te weten. Maar als Joe het wist, wist de hele wereld het en dat had ik liever niet. Maar Joe had blijkbaar alles door. Was het dan zo duidelijk dat ik verliefd was? Ik liep snel naar mijn kamer om van het gezeur af te zijn, maar ooit moest ik er toch voor uitkomen. Ik voelde hoe mijn mobieltje trilde. Ik had een smsje. Het was van Jennifer: wens me succes. Damiën komt zo! X jen. Snel smste ik terug. Nou veel succes dan maar! En heb je zin om morgen met z’n allen wat leuks te doen? Het is onze laatste dag! X Nick. Ik keek op de klok. Half 2. zou ze het al uitgemaakt hebben? Ik liep naar het woongedeelte. Joe zat voor zich uit te staren op de bank. Ik pakte mijn jas en autosleutels en liep naar de deur ‘wat ga jij doen?’ Hoorde ik Joe vragen. ‘Iets’ riep ik en gooide de deur achter me dicht.


Jennifer pov:
Ik kwam net de trap af toen de deurbel ging. Ik haalde diep adem en deed de deur open. ‘Kom binnen’ zei ik zo aardig mogelijk. Hij liep langs me heen. ‘Wil je wat drinken?’ Ik probeerde tijd te rekken. Ik durfde het niet te zeggen. Ik was bang voor zijn reactie. ‘ ja doe maar cola’ toen ik terug kwam hing Damiën onderuit op de bank. Ik zette de glazen op tafel. Ik ging naast hem zitten. Net toen ik mijn mond open wou doen en hem wou vertellen dat het over is ging de deurbel. Wie kon dat nou zijn? .Ik zou sascha pas smsen nadat ik het had uitgemaakt. ‘Wacht even’ zei ik tegen Damiën en ik liep naar de voordeur. Toen ik de deur open deed keek ik in 2 prachtige ogen.’ Nick, wat doe jij nu hier?’ ‘ Ik kom vragen hoe het gegaan is’ zei hij. ‘ Nou eigenlijk’ ik kon mijn zin niet afmaken. ‘Wie is dat?’ Riep Damiën vanuit de woonkamer. ‘ Niemand, gewoon een vriendin’ ik zei maar dat het een vriendin was, want als ik zou zeggen dat ik een vriend aan de deur had staan zou hij Nick hoogstpersoonlijk het huis uit schoppen. Nick keek me verbaasd aan en toen leek hij het te snappen. ‘Sorry’ zei hij. ‘Geeft niks. Jij kon ook niet weten dat hij er nu was’. Nou dan ga ik maar weer. Zie ik je morgen?’ Ik knikte. Ik keek hem na toen hij het tuinpad af liep. Wat heb ik ooit in Damiën kunnen zien. Snel liep ik terug naar de woonkamer. Damiën keek me aan ’hey, schatje’. Ik moest het nu zeggen. Anders kon ik het niet meer. ‘Ik ben je schatje niet. Het is uit!’ zo dat was eruit. Damiën kwam op me afgelopen. ‘Wat zei je?’ ‘Het is uit’ herhaalde ik. Hij haalde uit en 2 tellen later voelde ik hoe mijn wang brande. ‘Niemand maakt het uit met mij’ hij benadrukte het woord mij. Zonder dat ik erover nadacht haalde ik uit en gaf hem een klap. Ik weet dat het fout is om terug te slaan. Maar iets in mij zei dat ik hem terug moest pakken voor alles wat hij me heeft aangedaan. Ik dacht dat hij terug zou slaan en hield m’n handen al voor mijn gezicht. Maar inplaats dat hij terug sloeg liep hij de kamer uit. Even later hoorde ik de voordeur dicht slaan. Opgelucht haalde ik adem. Ik was van hem af.


Reacties:


SusieSimon
SusieSimon zei op 6 aug 2010 - 10:03:
Ik ben nu officieel fan van Jennifer! Maar op een of andere manier ben ik bang dat ze nog niet helemaal van Damiën af is..
mag ik weer een melding?
xx


saphira
saphira zei op 5 aug 2010 - 22:09:
Go Jennifer!
Ze is zo dapper!
Mag ik weer een melding?