Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » Daddy we're home » 001

Daddy we're home

6 aug 2010 - 21:29

844

0

362



001

Fenna

Koffers, koffers en nog eens koffers. Rode koffers, paarse, maar waar zijn mijn roze koffers nou! O, daar is mijn gitaar! 'Ik ben echt zó nieuwschierig! Jared Leto, Fenna, Jared Leto!' Hyperd Saskia. 'Dus? Ik blijf liever thuis in Nederland. Graag zelfs.' Zegt ik nors en pak mijn koffer. 'Ah, kom op. Geef toe dat we het goed getroffen hebben, ondanks mam.' Zegt ze. Ik zet mijn gitaar neer en draai me naar haar toe. 'Ik ga nog liever naar een weeshuis!' Snauw ik. 'Uhm, Hoi, jullie zijn Saskia en Fenna neem ik aan?' Vraagt een man met een pet en een zonnebril op. Ik draai me om, pak mijn koffer weer en ga op zoek naar de andere. Dit zoekt saskia maar uit. Als ik ze heb gevonden, draai ik me weer om en ga naast de man staan. Ik zie in mijn ooghoek dat hij even opzij kijkt. Dan begint hij te praten, en alle woorden die hij zegt gaan het ene oor in en het andere oor er weer uit. Ik kijk heb schaapachtig aan en als ik zie dat hij is uitgepraat, loop ik naar de taxi die hij heeft besteld. Ik stap in en staar naar buiten.

Een klein uurtje later komen we aan bij een groot landhuis. Ik vond het wel een gaaf huis, maar daar bleef het ook bij. De taxi rijdt het hek binnen, en rijdt een pleintje op waar een grote fontijn in het midden staat met het beeld van een leeuw in het midden. Het beeld fasineert me wel. Leeuwen fasineren me altijd. Niet alleen omdat het mijn sterrenbeeld is, maar omdat leeuwen trots zijn, just like me. Ik staar er even naar, maar loop dan verder. Ik heb nog geen woord gezegt sinds Jared zich bij ons heeft gevoegd op het vliegveld. Als we binnen lopen, komt er gelijk een lief vrouwtje aangelopen om ons welkom te heten. 'Alice, laat jij ze even hun kamer zien. Neem de lift maar hoor, dan maak ik even wat te drinken.' Zegt Jared. Alice knikt en neemt ons mee naar de lift. Ze drukt op knopje 2 en we gaan omhoog. Eerst laat ze mijn kamer zien. Het is groot met een balkon en er staat een groot hemelbed in het midden. Ik bedank Alice, zet mijn koffers neer en loop het balkon op. De warmte van Los Angeles Komt me tegemoet. Na 5 minuten in het zonnetje te hebben gestaan, loop ik naar binnen en kijk mijn kamer rond. De kamer heeft een ronde vorm, net alsof het een torenkamertje is. Het ziet er superschattig uit, helemaal op mijn smaak ingericht. Ik loop naar de inloopkast, die gigantisch is. Hier kan ik wel veel kleding in ophangen. Na de kast te hebben ingericht, loop ik door naar de nog grotere badkamer, met bubbelbad, douche en een mega wasbak met een mega spiegel er boven. Ik draai me om en loop weer terug de slaapkamer in. Ik pak mijn gitaar er bij en geef die ook een eigen plekje. Net als mijn microfoon die ik in een van de 4 koffers heb gedumt. Na alle koffers te hebben uitgepakt loop ik naar het balkon en kijk naar de tuin. Golfkarretjes, heel mooi groot zwembad met duikrots en grot erin, basketbalveld, squatbaan en een grote garage. De tuin heeft zelfs meer, maar dat is te nutteloos om op te noemen. In de verte zie ik het grote bord met Hollywood er op. Ik loop weer naar binnen en besluit om naar beneden te gaan. 'I tear my hearth open, I saw myself shut. My weakness is that i care too much.' O, mijn mobiel gaat. Ik neem op.

"Haai schatje van me. Hoe is het in je nieuwe huis?"
'Alex! Wat ben ik blij om je stem te horen!'
"Ik wilde even weten of je veilig bent aangekomen en ik mis mijn zangeres nu al."
'Ik mis jou ook. Ik mis jullie allemaal. Hoe is het daar?'

Ik loop de woonkamer door naar de tuin, waar ik een rondje loop. Nou ja, rondje. Een groot rondje dan en praat nog verder met Alex. Alex is mijn beste vriend, de drummer van de band en degene waarvan ik echt geen afscheid kan nemen. Hij is mijn kleine broertje, ookal is hij maar 2 maanden jonger. Ik hang op en loop naar de woonkamer, waar ik op de bank neer plof. Ik zie een dienblad met drinken op tafel staan. 'Pak maar wat je wil hoor.' Zegt Jared die binnen komt lopen. Hij ploft naast me neer. Ik twijfel even, maar vis dan een cola van het dienblad af. 'Hoe gaat het nu? Ik hoorde dat je in een band zit.' Zegt hij. 'Zat. Het gaat een beetje moeilijk als je ineens naar Amerika moet verhuizen.' Zeg ik nors. 'Dat is inderdaad lastig. Jullie wilden gaan touren toch?' Vraagt Jared. 'Ja, maar hoe weet jij dat nou?' Vraag ik en kijk opzij. 'Jullie moeder. Denk je nou echt dat ik niets van jullie weet?' Vraagt hij. Ik slik en kijk hem zwijgend aan.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.