FanFic.nl

Alice Schwarz.

Hoofdstuk 1.

Hoofdstuk 1 is een kort hoofdstuk, de volgende hfdstukken zullen langer zijn.

Pov Alice.

‘Mam, ik durf niet. Wat als ze me weer belachelijk maken, wat als hij me herkent?’
‘Lieverd, maak je niet zo druk. Alles komt goed, je ziet er mooi uit, alles komt goed, oké?’ Een beetje twijfelend keek ik mijn moeder aan. Maar ze leek zo overtuigd van zichzelf dat ik mijn verdere zorgen van me afschudde en mijn rug rechtte. ‘Oké dan.’
Mijn moeder klopte me op mijn schouders en drukte een zoen op mijn wang. ‘Succes lieverd,’ riep ze me na, toen ik via de voordeur het huis verliet en doorliep naar de schuur om mijn fiets te pakken. ‘Tot vanmiddag,’ zei ik en stapte op mijn fiets. De zenuwen borrelden in mijn lichaam, en voor mijn gevoel was ik veelte snel op school gearriveerd. Vroeger leek het fietsen zoveel langer als dat het nu leek.

De school zag er precies zo uit als vier jaar geleden. Hetzelfde oude gebouw, fietsenrek, schoolplein. Ik had gehoopt dat ik het niet meer zou herkennen, dat ik gerust de school kon binnenlopen omdat het zo veranderd was. Maar dat was niet zo, en mede daardoor treuzelde ik ontzettend. Misschien was dat wel de reden dat een vreemde stem me aansprak met de woorden: ‘Kan ik je ergens mee helpen?’
Ik draaide me om en keek in twee donkergroene kijkers.
‘Ben je hier nieuw?’ vroeg de jongen door, toen ik geen antwoord gaf en waarschijnlijk stom stond te staren. ‘Nee - ik bedoel ja, ik euh, waar is de receptie?’ Ik voelde mijn wangen tijdens het uitspreken van deze woorden licht gloeien. De jongen lachte en knikte met zijn hoofd opzij. ‘Ik zal je wel begeleiden,’ zei hij en glimlachte naar me - wat me nog meer liet blozen, ook al wist ik niet waarom, bijzonder knap was hij niet, toch had hij iets aantrekkelijks. ‘Dank je.’
‘Dus, waar kom je vandaan?’ vroeg de jongen. ‘En hoe heet je?’
Ik lachte en beantwoorde zijn vraag. ‘Ik kom uit oost-duitsland. We zijn hierheen gekomen omdat hier meer werk te vinden is. Mijn naam is Alice.’
‘Alice, aangenaam, ik ben Georg.’ Hij stak zijn hand uit, die ik aanpakte en zacht schudde. ‘Heb je je rooster al? Boeken? Kluisjes code en sleutel?’
‘Nee.’
‘Nee als in: één van de opgenoemde dingen of nee als in: alles.’ Opnieuw lachte ik en zei beschaamd: ‘Nee als in alles, sorry.’
Georg zuchtte geërgerd en ik keek hem beledigd aan. ‘Grapje joh, kom maar mee, zo heb ik een goed excuus om later in de les te verschijnen!’
Opnieuw lachte ik; ik mocht die Georg wel.

Reacties: