FanFic.nl

{TH} `From Player To Gay´ (Twincest)

From Player To Gay {07}

nog steeds Bill pov.

Ik blijf Tom aanstaren terwijl hij mij zijn blik niet meer gunt. Ik kijk weer teleurgesteld naar de grond maar verman me snel weer en loop de trap op. Met mijn tassen vol kleren, schoenen en make-up. Ik gooi ze mijn bed op en pak rustig de tassen uit. Wat is het warm hier. Ik zet het raam helemaal open en kijk nog naar buiten. Niet veel later hoor ik iemand de trap op stormen en vliegt mijn kamerdeur open. Geschrokken blijf ik naar Tom kijken zijn ogen stralen pure woeden uit. "BILL!! WAAR WAS JIJ VERDOMME!" schreeuwt hij en doet een stap mijn richting in. Ik stap achter uit en blijf hem bang aankijken. "Tom stop met schreeuwen" stamel ik angstig en hij gooit me tassen met kleren van mijn bed. "DUS JIJ WAS SHOPPEN?!" schreeuwt hij weer boos. "En dan laat je mij alleen!!" hij blijft schreeuwen en ik voel de tranen in mijn ogen springen. Hij maakt me bang en ik voel woede, ik laat hem alleen? Hij laat mij alleen! Met al die one night stands, ik moet het altijd maar aanzien! En owé als ik er wat van wil zeggen. "Ik jou alleen laten?! TOM.. nu moet jij is goed luisteren. Jij geeft nooit wat om me, je hebt het altijd maar te druk met je scharrels en nooit denk je is aan mij! Je maakt me onzeker de ene keer bij me komen liggen en daarna weer neuken met een meisje! Je denkt nooit is aan mijn gevoelens want.. TOM IK VINDT JOU LEUK, IK BEN.. verliefd op je" het laatste zei ik zachter maar hij verstond het wel. "Ik jou alleen laten! Ga toch weg" hij komt op me af lopen en ik doe weer een paar stappen naar achter. Hij geeft me een duw en ik struikel over een schoen daarna voel ik een harde knal in mijn rug en wordt het zwart.

Tom pov.
Plots wordt ik zo boos. Ik schreeuw naar Bill en zie zijn tranen het doet me nu niks. Waarom moest hij weggaan? Dat slaat nergens op! Mij bezorgt maken, hij moet weten wat hij gedaan heeft. Ik blijf hem kwaad aankijken en storm later op hem af. Hij heeft me toen zo erg geraakt. Ik geef hem juist heel veel aandacht! toch? Hij loopt naar achter en struikelt daarna zie ik hem het raam uit vallen. Meteen ren ik naar het raam en zie hem op de tegels liggen. Zijn ogen zijn dicht en ik voel de tranen over me wangen stromen. Ik heb hem vermoord! Meteen ren ik de trap af en wrummel mijn mobiel uit mijn broekzak. Meteen bel ik de ambulance. Van hun mag ik Bill niet aanraken of verplaatsen. Misschien.. heeft hij zijn rug gebroken. Met me handen in mijn haar blijf ik geknielt naast mijn broertje zitten. "Bill.. het spijt me, het spijt me zo erg!" snik ik luid en blijf hem aankijken. Zijn ogen zijn nog steeds dicht en zijn adem stokt. "Bill? blijf bij me.. Bitte" Ik hoor hem zwaarder ademen. Ik kan niks doen! Ik mag niks doen. Later stopt zijn buik met op en neer gaan en zie ik Bill geen lucht meer halen. "BILL!! BLIJF HIER" schreeuw ik en hoor de ambulance al aankomen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.