FanFic.nl

Trip to hell!

28.What are you doing?

Zacht werd je door elkaar geschud terwijl Bill's zachte stem zei 'Darling, wake up.' een kreun verliet je lippen terwijl je je moe wou omdraaien maar je werd tegen gehouden door iemand. Moe opende je je ogen en zag je dat je nog steeds op Bill's schoot zat. Bill fluisterde lief 'It's already seven o' clock in the evening. Maybe you can have a show.' een beetje verward keek je op maar knikte dan toch. Bill duwde je zacht van zijn schoot af en stond toen ook recht. Een geeuw kon je niet meer onderdrukken, Bill grinnikte en nam je hand vast en leidde je de gang op. Hij liep je voor naar de badkamer en liep toen de badkamer in. Bill draaide zich naar je om en zei rustig 'You already know how everything works. You can use everything that you need, but the only thing you have to do is clean up the mess that you have made.' je knikte braaf, Bill zei rustig 'Oh, I will bring your clothes if you're ready.' je knikte braaf. Bill keek je nog een keer lachend aan terwijl hij zei 'You're really tired, don't you?' weer knikte je braaf. Bill glimlachte bij het zien van je automatische knikje. Lachend draaide hij zich om en verliet de badkamer. Je liep meteen naar de deur en deed hem op slot. Je draaide je terug om en begon je langzaam uit te kleden. Naakt liep je door de badkamer en greep je snel een handdoek, een washandje, shampoo en wat zeep beet. Je legde de handdoek op het bankje waar je kleren lagen en met de rest in je hand liep je de douche in. Je sloot het deurtje achter je en legde de zeep, shampoo en het washandje op het speciale rekje. Je zette de kraan aan, geschrokken sprong je achteruit toen ijskoud water uit de kraan kwam. Lachend om je eigen gestuntel regelde je de temperatuur. Genietend ging je onder de warme stralen staan. Het leek dat met het water ook je zorgen weg spoelden. Even genoot je van de rust en de stilte. Wat was dat toch hemels.

Of was het toch stilte voor de storm...

In je handdoek gewikkeld haalde je het slot van de deur en opende je de deur. Luid riep je 'Bill.' meteen hoorde je wat gestommel en dan hoorde je voetstappen naderen. Nog geen minuut later verscheen Bill in de deuropening met een stapeltje kleren in zijn handen. Lief zei hij 'Here are your clothes.' dankbaar nam je ze aan, Bill draaide zich meteen terug om en liep terug weg. Je sloot de deur en deed het slot er terug op, daarna draaide je je terug om en legde je de kleren neer op het bankje. Je handdoek viel met een kleine plof op de grond en meteen greep je de kleren beet die Bill je had gegeven.

Het geluid van iemand die op de deur klopte deed je op schrikken. Je hoorde Bill langs de andere kant van de deur roepen 'Keisha, are you ready?', luid riep je terug 'I only have to do my make up yet.' Bill riep luid 'You don't have to do that. It's already evening so you don't need it anymore. Can you open the door?' je riep luid 'Can you wait a few more minutes, then I can clean all the mess up.' Bill riep luid 'You can open the door so I can help you.' twijfelend liep je naar de deur en haalde je het slot van de deur. Een kleine zucht verliet je lippen net voor je deur opende. Je zag Bill glimlachend in de deuropening staan. Bill liet zijn blik over je heen glijden en knikte goedkeurend. Ongemakkelijk keek je weg, je voelde je helemaal niet op je gemak in deze kledij en zeker niet bij Bill. Hij had je een ultra kort rokje gegeven en een topje dat je borsten bijna niet bedekte. Je ging echt door de grond van schaamte. Hoe had je ooit zo laag kunnen vallen om je te kleden als een echte slet. Je voelde je helemaal niet goed in je vel met deze kleren, zeker omdat de jongens toch een vijftal jaar ouder waren als jou. Wat dus betekende dat ze, zoals Tom al gedemonstreerd had, veel rijper waren dan jou. En al klaar waren voor seks, terwijl jij dat nog niet was. Je had zo'n voorgevoel dat je met deze kleren wel een paar gevoelens bij de jongens zou los krijgen, die je liever niet losmaakte. Bill was de badkamer al in gegaan en zette ondertussen al de shampoo en de zeep weg. Je nam je handdoek en je washandje en gooide die in de wasmand. Ook maakte je nog snel de douche schoon, terwijl Bill de borstels, kammen en haardroger weg legde. Bill wachtte geduldig tot je klaar was en nam dan je hand vast en leidde je door de gang naar de keuken. Je liep de keuken in en zag dat alle jongens er al waren. De geur van pizza drong in je neusgaten en meteen verliet een zachte zucht je lippen. Vanaf de eerste dag dat je hier was, had je bijna nog niets anders gegeten dan pizza. En dat was ondertussen al bijna meer dan een week en een half als je goed kon tellen. Je ging over Tom zitten aangezien het de enigste lege stoel was. Meteen nam je een stukje pizza en begon je eten. Tom liet schaamteloos zijn blik over je heen glijden en bleef hangen bij je borsten. Ongemakkelijk probeerde je ze te bedekken door je armen er voor te houden terwijl je je pizza op at. Je had toch beter geweigerd om de outfit aan te trekken, je liep zelfs nog liever in je slaapkleedje dan in deze slettige outfit.

Met een plof liet je je neerzakken in de kussens, Bill en Gustav ploften langs je neer. Meteen werd je door Bill op zijn schoot getrokken, verbaasd keek je Bill aan maar die richtte zijn aandacht op het programma dat bezig was de televisie. Iedereen zat geïnteresseerd het programma te volgen dat op stond. Deze keer was er wel ondertiteling maar je vond het oninteressant. Plots voelde je Bill's hand zacht over je been strelen, je verstarde toen hij steeds meer naar boven streelde. Wat was hij van plan?! De aanraking stopte, een onhoorbare zucht verliet je lippen. Plots voelde je een hand onder je topje glijden. Geschrokken voelde je hoe Bill's hand steeds hoger en hoger naar borsten klom. Je lichaam verstarde bij Bill's aanraking, in paniek wou je Bill van je af duwen maar je lichaam werkte niet mee. Bill merkte je gespannenheid op en haalde zijn hand van onder je topje. Je lichaam ontspande zich weer en je richtte je aandacht terug op het programma maar je gedachten dwaalden steeds af. In een reflex sprong je op toen je Bill's hand weer onder je topje voelde glijden. Meteen waren alle ogen op jou gericht, snel zei je 'I'm going back to my room.' zonder een antwoord af te wachten verliet je de woonkamer en ging je terug naar je kamer.
Zuchtend liet je je op je rug op je bed vallen. Waarom deed Bill dat nou? Je begon hem juist een beetje te vertrouwen en dan begon hij je gewoon te bepotelen. Je raakte helemaal in paniek als je dacht wat er gebeurd zou zijn als je niet had gereageerd. Je sloot je ogen, nee daar mocht je niet aan denken. Minuten lang bleef je stil op het bed liggen en probeerde je het moment van daarnet uit je hoofd te verbannen. Je deed rustig je ogen open, het lag waarschijnlijk gewoon aan de outfit die je droeg. Bill wou je helemaal geen pijn doen, hij had gewoon een beetje last van zijn hormonen. Ja, daar lag het aan. Een zucht verliet je lippen, je wou dat je nooit ontvoerd was. Dan had je dit allemaal niet voorgehad. In die anderhalve week dat je hier al zat, was je nog steeds niet achter de reden gekomen dat je ontvoerd was. Je wist ook helemaal niet waar je was, want de bus waarin je zat reed heel de dag door. Soms stopte ze dan eens even en dan waren de jongens weg. Dat wist je omdat je nooit uit je kamer mocht als de jongens er niet waren. En als ze dan juist terug kwamen, mocht je er ook al niet uit omdat ze dan veel te moe waren. Een vraag die constant door je hoofd dwaalde 'Wat gingen ze buiten doen? En wat had dat alles met jou te maken?' , langs de ene kant was je nieuwsgierig maar langs de andere kant had je zo'n voorgevoel dat je het antwoord niet wou weten.

Twijfels...Twijfels...En nog eens twijfels...Ze maakten je kapot...

Reacties: