FanFic.nl

Tell me why! (jonas brothers)

deel 9: in Amerika

Nick pov:
Daar stonden we dan, in de kou te wachten tot het vliegtuig zou komen. Het was inmiddels hartje winter en 22.00 ‘s avonds, dus we hadden ons dik aangekleed. ‘Één voordeel, de fans zullen ons zo nooit herkennen’ zei Kevin terwijl hij zijn jas nog dichter deed. Het enige wat je aan hem kon zien waren z’n ogen. ‘Ja, maar zo gaan de meisjes ons ook nooit herkennen’ zei Joe terug. We stonden nu al een half uur te wachten op Sascha en Jennifer die vandaag na elkaar drie maanden niet te hebben gezien naar Amerika zouden komen. ‘Ze komen heus wel’ maar inmiddels werd ik ook al bezorgd. Wat als ze ons echt niet herkennen. We zijn echt heel dik ingepakt. Ik begon het zelf langzamerhand warm te krijgen. Echt veel tijd om iets uit te doen kreeg ik niet want Joe had ze gezien en was door het dolle gegaan ‘Daar zijn ze, daar zijn ze’ riep hij enthousiast. En inderdaad om de hoek kwamen Sascha en Jennifer aangestapt. Jennifer was nog mooier dan dat ik me had voorgesteld. Zelfs in de hoeveelheid kleren die ze aanhad. De laatste keer dat ik haar zag was via de webcam. Jennifer en ik hebben bijna elke week contact gehouden. We vertelden elkaar alles. Nou ja alles, ik had haar nog steeds niet verteld wat ik voor haar voelde, want in al die maanden was ik alleen maar verliefder geworden. We praatten echt over alles, van het weer tot wat er die laatste dag in Nederland is gebeurd. Joe had inmiddels ook bekend een oogje te hebben op Sascha. Eerst wou het niet toegeven, maar op één dag zei hij het zomaar tijdens het eten. Niet dat het daarvoor al lang niet duidelijk was. Ik heb toen ook maar verteld dat ik op Jennifer was. Ook dat was niet echt een verrassing. Ik was van plan deze drie weken die we hadden het haar te vertellen. En het liefst zo snel mogelijk. Ik keek naar Joe die Jennifer stevig vast had ‘Joe laat me los, ik stik’ lachte ze ‘Ga m’n vriendin lastigvallen’ ‘oké’ en hij liep naar Sascha. Hij tilde haar een stukje van de grond en gaf haar ook een stevige knuffel. Sascha werd helemaal rood. Oké nou pakte Joe haar wel heel stevig vast, maar ik durfde te wedden dat die binnen de kortste keren ook een stel zijn. Jennifer zat lachend naar de twee te kijken. Ze is mooi als ze lacht. ‘Zeg Romeo, ga je vriendin is een knuffel geven’ zei Kevin die zag dat ik naar Jennifer aan het staren was. ‘ze is m’n vriendin niet’ ‘nog niet’ riep hij terwijl hij naar de rest liep. Ik zag hoe hij ze allemaal een knuffel gaf. Hij fluisterde wat in Jennifer’s oor. Hij ging toch geen domme dingen zeggen. Ik zag hoe Jennifer zich uit Kevin’s greep losmaakte en naar me toe kwam lopen.

Jennifer pov:
Eindelijk was het zover. Sascha en ik gingen naar Amerika. Het was maar de vraag of we mochten. Het ging niet om mijn ouders. Die hebben nog steeds geen tijd voor me. Ze vroegen zelfs of ik toen meeging naar het graf van Damiën. Nou die hadden dus ook niks meegekregen. ‘NEE, ik ga niet mee naar het graf van die klootzak’ had ik geroepen en was vervolgens boos het huis uit gelopen. Toen ik bij Sascha aankwam deed Lucas open. Ik barste in huilen uit. Hij was bezorgd en liet me binnen. Lucas was altijd als een soort broer van me. Ook al was hij dan sascha grote broer. Ze hadden en sterke band. Hij had Sascha vroeger opgevoed, nadat haar vader hem gesmeerd was en haar moeder voor het geld moest zorgen. En sinds dat ik Sascha ken vangt hij mij ook een beetje op als zijn kleine zusje. Ik vertelde hem alles. En heeft het hele verhaal stil aan zitten luisteren. Ik moest huilen en hij trooste me. Net zoals Nick toen die dag van het concert, maar bij Lucas voelt het anders. Ik ben nooit verliefd op Lucas geweest. En verliefd op Nick, dat kun je wel zeggen. Na al die maanden via de computer contact te hebben gehad, verlangde ik ernaar om hem weer vast te houden. Ik had inmiddels aan Sascha en ook aan Lucas verteld. Toen Sascha vertelde dat zij Joe wel erg leuk vond reageerde hij als een echt broer zou doen. Hij ondervraagde haar over van alles. Van zijn leeftijd tot aan zijn gedrag, echt alles kwam ter sprake. Ik zat erbij en had alleen maar de slappe lach. Van Lucas mochten we dan wel naar Amerika maar alleen als we dagelijks contact houden. We beloofden om elke dag te mailen of te bellen. Sascha smeekte hem en hij zij dat hij het met hun moeder zou overleggen. Die avond stond Sascha hysterisch voor mijn deur ‘ik ga naar Joe, ik ga naar Joe’ was het enige dat ze riep toen ik de deur opendeed. Ik schoot in de ach. Dat kind was echt gek. Maar we gingen wel naar Amerika toe. En nu was echt dan zover. We gingen zelfs al bijna landen op eht vliegveld van Chicago, waar ze op dit moment waren om dat hun nog steeds met een tour bezig zijn. toen we geland waren en onze koffers hadden gevonden liepen we richting uitgang. Ik had geen idee waar de jongens zouden zijn. Opeens hoorde we Joe roepen. Hij kwam vervolgens onze kant op rennen en hij drukte mij stevig tegen zich aan. Alsof hij het koud had met deze kleren aan ‘Joe laat me los, ik stik’ lachte ik ‘Ga m’n vriendin lastigvallen’ zo te zien werkte het want hij liet me los en liep richting Sascha die hij begon plat te knuffelen. Ik moest lachen en gaf Kevin een knuffel ‘wil je m’n broertje daar even uit z’n coma halen’ fluisterde hij in m’n oor. Ik keek over zijn schouder naar Nick die naar ons liep te staren. Ik moest lachen en liep op hem af. Toen ik dichterbij kwam werd ik opeens verlegen ‘hey’ zei ik dan ook voorzichtig. ‘hey’ hij was duidelijk ook verlegen. Opeens sloot m’n armen om hem heen en drukte me stevig tegen zich aan. Ik voelde hoe hij zijn armen om me heen sloeg ‘ik heb je gemist’ fluisterde hij in m’n oor ‘ik jou ook’ opeens hoorde we gekuch. Het waren Sascha en Joe die vervolg richting de uitgang wijzen ‘komen jullie, het is al half elf en morgen moeten we weer vroeg op’ zei Joe hyperactief ‘alsof die nu al kan slapen’ fluisterde ik in Nick’s oor ‘niet dus en pas jij ook maar op, want Sascha lijkt ook erg hyper te zijn’ zei hij terwijl hij naar Sascha wees. ‘Dat word een lange nacht’ we schoten beide in de lach en liepen vervolgens achter Sascha, Joe en Kevin aan naar de uitgang.
Even later kwamen we aan bij het hotel. ‘Zo waar moeten we heen?’ Vroeg Sascha terwijl ze moest gapen. ‘Volg ons maar’ zei Joe die inmiddels ook al aardig uitgeraasd was. Toen Joe eenmaal de kamer had gevonden en de deur open deed keken Sascha en ik onze ogen uit. ‘Wow, zo’n grote hotelkamer heb ik nog nooit gezien’ zei ze terwijl ze rondliep. ‘Heb jij überhaupt wel een hotelkamer gezien?’ vroeg ik haar terwijl ik zelf ook m’n ogen uitkeek. ‘ja tuurlijk’ ik keek haar waarschuwend aan ‘oké, ik heb nog nooit een hotelkamer gezien’ ik lachte. ik was wel een keer in een hotelkamer geweest maar nooit in zo één. Dat was gewoon een kamer met een bed en een badkamer. Dit was echt gigantisch in vergeleken daarmee. Deze kamer had een ruim woongedeelte, met apart nog een keuken met eettafel. Dan zag ik aan de zijkant van de kamer nog 5 deuren. Waarschijnlijk vier slaapkamers en één badkamer.

Nick pov:
Uit één van de kamers kwam mam lopen. ‘hai, jij bent vast Jennifer, Nick heeft veel over je verteld’ zei ze. Was dat echt het eerste wat ze kon zeggen. Jennifer keek me aan en ik voelde hoe ik langzaam rood werd. Snel draaide ik m’n hoofd weg. Ze schoot in de lach. ‘En jij bent Sascha, Joe kan niet stoppen over je te praten’ ‘oke, mam, zo is het wel genoeg!’ Zei Joe snel voordat Denise ook nog maar één woord kon zeggen. ‘Ja, mam. Waar is pap eigenlijk?’ Zei ik snel. Ik keek Joe aan. Gered, dachten we allebei. ‘Die slaapt, net zoals Frankie en dat is precies wat jullie nu ook gaan doen, want morgen moeten jullie allemaal weer vroeg op’ oké. We poetsten onze tanden en liepen naar de kamer. Daar zaten Jennifer en Sascha te wachten. ‘Hèhè, ze zijn klaar hoor’ zei sascha spottend. ‘Oh, ja. Alsof jullie dat sneller kunnen’ zei Joe. Snel verdwenen ze de badkamer in. 3 minuten later kwamen ze er alweer uit. ‘Je moet zeggen dat ze sneller waren’ zie ik lachend tegen Joe. ‘Ik ga slapen’ zei hij. Hij gaf Sacha en Jennifer een knuffel en verdween toen de slaapkamer in.’Hij kan slecht tegen z’n verlies’ verklaarde ik het gedrag van Joe. Ook ik gaf Jennifer en Sascha een knuffel. ‘Welterusten’ ‘welterusten’ zei Jennifer zacht terug. Ik werd warm vanbinnen. Ik moest haar zo snel mogelijk vertellen dat ik haar leuk vond.

Reacties: