Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » New Teacher » #1
New Teacher
#1
Mijn blik glijd door de nieuwe klas - míjn nieuwe klas. Sommigen vierdejaars leerlingen kijken me geschokt aan, anderen nieuwsgierig, verwachtingsvol en weer anderen kijken demonstratief de andere kant op. Ik schraap mijn keel en zwaai mijn rode haar over mijn schouder.
‘Goedemorgen iedereen. Mijn naam is professor Lily Potter.’ Sommige leerlingen fluisteren bij het horen van mijn achternaam. Een jongetje dat klein is voor zijn leeftijd steekt bibberend zijn hand op. Ik glimlach naar hem en knik - ten teken dat hij zijn vraag kan stellen.
‘Bent u - bent u de dochter van Harry Potter.’ Ik grinnik zacht - die vraag was te verwachten.
Ondertussen zit hij gespannen op zijn stoel; wachtend op mijn antwoord. Ik knik. ‘Klopt. Ik ben de dochter van Ginny en Harry. Ik heb nog twee oudere broers, Albus en James.’ Het jongetje lijkt tevreden met zijn antwoord maar nu priemt de arm van zijn buurvrouw in de lucht.
‘Waar zijn uw broers, professor?’ vraagt ze beleefd.
‘Albus en James zijn beiden schouwers op het ministerie van Toverkunst,’ antwoord ik. ‘Maar nu genoeg over mijn privéleven, ik wil het graag hebben over mijn lessen.
Dit is mijn eerste jaar op Zweinstein, nadat ik zeven jaar hier op school heb gezeten. Mijn lessen bestaan voor een klein deel uit theorie maar vooral uit praktijk. Ik zal het jullie laten zien.’ Ik liet mijn ogen door de klas glijden en bleef hangen bij de leerlinge die de vraag over mijn broers had gesteld. ‘Zou je even naar voren willen komen?’ Ze glundert terwijl ze opstaat en nerveus naar voren schuifelt.
‘Goed, als iedereen zou willen gaan staan.’ Braaf ging elke leerling naast zijn tafel staan. Ik haalde mijn toverstok uit mijn gewaad er gaf er een zwiepje mee. Locomotor tafels, schoot er door mijn hoofd. Beheerst rezen alle tafels omhoog en stapelden zich op aan de rand van het lokaal. De stoelen werden eigenhandig aan de kant geduwd totdat er een grote ruimte ontstaat in het lokaal.
Ik liep wat naar achter en gebaarde haar om hetzelfde te doen. ‘Eerst even een korte vraag; wat is je naam en in welke afdeling zit je?’
‘Amanda Maanzaat, professor. Dit is mijn vierde jaar in Ravenklauw.’ Ik knikt. ‘Oké, dankjewel. Als iedereen nu zou willen opletten - jij ook,’ voegde ik er scherp aan toe terwijl mijn ogen in de richting van een Zwadderaar priemde. Hij mompelde wat maar ging wel rechtop zitten.
'Je moet bedenken hoe je het beste kunt handelen als je tegen mij in gevecht bent. Ik doe het rustig aan, maar jij mag echt aanvallen met alle soorten spreuken die je kent. Ik laat alles aan jou over, ik wil dat je zelf bedenkt wat je moet doen.’
Amanda’s hand trilde wat toen ze haar toverstok trok. Ik knipoogde naar haar en trok mijn eigen toverstok.
Ze reageerde gelijk en gilde: ‘Paralitus!’ Rode lamstralen schoten uit haar toverstok.
‘Protego,’ zei ik kalm. Een groot schild rees voor mijn op en haar vloek knalde ertegenaan. Even leek ze van haar stuk gebracht maar ze hervat zichzelf snel.
‘Detentio,’ schreeuwt ze uiteindelijk. Lange touwen schieten met een rotgang op me af.
‘Impedimenta.’ De touwen vertragen en ik doe rustig een stapje opzij zodat de touwen langs me schieten.
Verbluft staart de Ravenklauwer me aan. ‘Expelliarmus,’ mompelt ze zacht terwijl ze een klein zwiepje geeft.
‘Averechts.’ De vloek kaatst terug en haar toverstok vliegt uit haar handen, knalt op de grond en rolt onder de opgestapelde tafels. Beteuterd kijkt ze eerst naar haar toverstok en vervolgens naar mij.
‘Goed gedaan,’ prijs ik. ‘Je spreukkeuze was perfect, we moeten alleen je snelheid iets verhogen. Alsnog, tien punten voor Ravenklauw.’ De monden van de Zwadderaars vallen met een plopje open terwijl de Ravenklauwers Amanda complimenteren.
‘Eh - professor, mijn toverstok,’ mompelt ze. Ik glimlach. ‘Accio toverstok.’ De toverstok vliegt onder de tafels vandaan en ik geef hem aan haar.
‘Dankuwel,’ mompelt ze voordat ze naar haar tafel verdwijnt.
Wow! Goed geschreven! Melding?