FanFic.nl

We've found what we need. 2

Chapter 4:

Sarah:
Versuft hoorde ik mijn mobiel afgaan, net toen ik bijna weg was.
Ik vervloekte de gast die mij net belde, maar ik zou hem toch niet opnemen. Ik hoorde hoe The kill aan zijn einde kwam, en daarmee ook Jared zijn stem. hoe lang was het geleden dat ik naar 30 Seconds to mars had geluisterd? Ik had geen fut meer ervoor gehad na die nacht, die kut nacht. Ik had alles verpest, ik had me kinderachtig gedragen, als een kleuter. Als ik kon zou ik zo alles terug draaien, maar met Jared had ik geen contact meer, Zoé ook niet, niemand. Nouja, wel met Roel, maar ook minder. De laatste tijd als ik hem opbelde nam hij niet op of hing hij bijna gelijk op, hij had ook geen zin om met zo'n stuk wrak te zitten waarschijnlijk. Ik stapte weer uit mijn bed, bedankt voor de gene die mij had gebeld, dit werd weer een slapeloze nacht, waar herineringen mij uit mijn slaap trokken.

Jared:
Die ochtend werd ik vroeg wakker, langzaam liep ik naar de badkamer. Mijn spiegelbeeld bergroette me, een afschuwelijk hoofd waar de resten van tranen nog op te zien waren. Vanmiddag, fotoshoot. Lang leve make-up.
Als ik gisteren er eerder bij stil had gestaan, dat Sarah ook kon slapen, dan had ik me niet zo laten gaan. Ze kon nog altijd terug bellen.
Ik begon weer aan mijn dagelijkse rondje, tandenpoetsen, ontbijten, aankleden, werken. Mensen zouden waarschijnlijk willen ruilen met mijn leven, maar ik miste iets, het was steeds weer het zelfde. Ik had dan wel veel dingen gezien in mijn leven, maar nog steeds alleen.
ik had veel vriendinnen gehad, maar steeds knapte het weer. En nu, het was weer geknapt, maar ik zou me er niet bij laten zitten, ik zou alles ervoor doen, dat het weer goed kwam.

Reacties: