FanFic.nl

Impossible

10.2

Er zit een bloedzuiger, misschien twee. Zoek ze en maak ze af.
Sam gaf zijn bevelen duidelijk door. Ik kon mijn afschuw amper verbergen. Ik wilde niet doden, en ik weigerde om de vampieren bloedzuigers te noemen. Voor mij waren ze nog steeds mensen, die er zeker niet zelf voor hadden gekozen om onsterfelijk te worden. Bovendien was mijn eerste indruk van hun soort aangenaam geweest, dankzij de Cullens. Telkens ik een bleek gezicht zag, zag ik mijn redders weer voor me. Het leek me zo ondankbaar dat ik nu hun vijand was.
Geen zorgen, Maggie, het gaat prima, je doet het echt geweldig.
De nieuwe stem in mijn hoofd was zeker niet welkom.
Hou je kop, Black! Ik hoef jou medeleven niet!
Ik rende voorop, naar de plaats die Sam ons had aangewezen. Het was niet ver van de rivier, vlakbij de grens die ons gebied en dat van de Cullens scheidde.
Ik was er als eerste, met een voorsprong die zowat het halve bos in beslag nam. De geur van vampier waaide zacht rond, en hoezeer de anderen me ook probeerde te overtuigen, ik vond het lang niet zo vreselijk stinken als ze zeiden.
Het was iets dat me vaag bekend voorkwam, alsof ik het geroken had in een ander leven. De geur werd steeds sterker naarmate ik dichter bij het water kwam. Dat was het gebied van de Cullens, dus daar zou ik sowieso niets vangen.
Geen probleem, dan doe ik het wel.
Hou op, Black,we mogen daar niet jagen.
Wel als er een bloedzuiger zit.
Ik rolde met mijn ogen. Mijn relatie met Jacob was alleen maar verslechterd sinds mijn transformatie, vooral omdat hij nu mijn haatdragende gedachten mee kon horen in mijn hoofd.
"Je bent erg mooi geworden, Maggie. Wel wat aan de kleine kant, niet?" Mijn hart maakte een dubbele salto.
Die stem!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.