FanFic.nl

Cosmic love || Damon Salvatore

01

Door de ogen van Romy Brightmore

Ik liep met grote passen naar de keuken waar ik een appel uit de fruitschaal pakte. Mijn moeder keek afkeurend naar mijn outfit waarvan ik wist dat hij een beetje richting sletterig ging. “Je ging met een reden naar Nederland”� zei ze streng. Ik rolde met mijn ogen en pakte mijn tas. “Doei!”� ik opende de voordeur en gooide hem met veel kabaal weer dicht.
Dat was duidelijk. Romy had het pand verlaten.
Ik keek grijnzend naar de zwarte BMW cabriolet die op de oprit stond. “Hello Beauty”� begroete ik Jolien. Ze was 17, en al vanaf dat ik het me kan herinneren mijn beste vriendin. We hadden de dag daarvoor mijn terugkomst al bekend gemaakt door een groot feest te geven in Mystic Grill. Iets waardoor ik met een kater rondliep waar je u tegen kon zeggen. “Oké. Kom op. Start die auto van je, dan kunnen we de school weer eens onveilig maken”� zei ik grijnzend. Jolien startte haar auto en we reden mijn oprit af. “Mm, over dat onveilig maken, ik moet oppassen, anders sturen mn ouders me naar een kostschool in Engeland”�. Ik keek haar droogjes aan. “God, wat moet je toch met die ouders van ons”� zei ik lachend terwijl ik me lipglos bijwerkte. “Ohgod, wat is dat voor beest?”� vroeg Jolien verbaasd terwijl ze naar een kraai gebaarde die boven ons bleef vliegen. “Dat noemen ze een kraai. En god, dadelijk poept hij op ons”� ik begon te lachen en drukte op de knop dat het dak weer sloot. Na een klein kwartiertje hadden we Mystic Falls Highschool bereikt. Ik stapte uit en liet me blik over de school glijden. “Welkom terug kleintje”�. Ik keek naar links waar Tyler Lockwood me grijnzend aankeek. “Ohmijngod!”� riep ik vrolijk en vloog hem om zijn nek. Tyler en ik waren altijd al beste vrienden geweest, die soms iets verder gingen dan normale vrienden. “Ik ben trouwens gegroeid hoor”� zei ik lachend.
Oké, dat was gelogen. Ik was nog altijd maar 1.60
“Kom we gaan je rooster halen”� zei Jolien terwijl ze me aan mijn hand meetrok naar binnen. Ik botste tegen iemand aan en viel op de grond. “You got to be kidding me”� riep ik geïrriteerd en stond weer overeind. Ik keek de dader van mijn val nijdig aan, maar mijn gezicht betrok al snel toen ik zijn gezicht was. “Sorry, het spijt me. Heb je je bezeerd?”� vroeg de jongen bezorgd. Ik schudde mijn hoofd en bleef in zijn ogen staren. Ik stak mijn hand uit en tot mijn genoegen pakte hij hem beet. “Romy Brightmore”� “Stefan Salvatore”�. Ik glimlachte en keek naar Jolien de me geïrriteerd aan keek. “Ohja shit, sorry, ik moet mijn lesrooster op gaan halen”� verontschuldigde ik me terwijl ik samen met Jolien mijn weg naar de administratie weer voortzette. “Hij was leuk”� zei ik grijnzend. “Je viel voor hem”� mompelde Jolien droog terwijl ze me tegen de balie aan drukte van de administratie. “Hallo Romy, fijn je weer terug te zien. Hier is je rooster, ik heb er voor gezorgd dat je samen met Jolien in de klas zit, dus wees me maar dankbaar”�. Ik pakte dankbaar mijn rooster aan en stopte die in mijn tas. “Dankjewel Hellen, ik ben je dankbaar, geloof me”�. Ik schonk haar nog een glimlach en liep samen met Jolien de administratie weer uit. “Trouwens, waar is mijn grote vriendin Elena Gilbert?”� vroeg ik grijnzend aan Jolien. We liepen naar onze kluisjes die naast elkaar stonden. “Die zit in de klas op ons te wachten, samen met haar vriendje Stefan Salvatore”�. Jolien rolde met haar ogen en pakte haar geschiedenis boeken. Ik daarin tegen liet de geschiedenis boeken op de grond vallen. En riep keihard “Wat”� waardoor alle leerlingen in de gang naar me keken. “Staren is onbeleefd”� zei ik snel en pakte mijn boeken weer op. “Je wil zeggen, dat dat lekkertje van net Gilbert’s vriendje is? Dat is gewoon ieuwl”� zei ik terwijl ik mijn kluisdeur dicht smeet.

Reacties: