Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Morgenrood {afgelopen} » 41.De boodschap
Morgenrood {afgelopen}
41.De boodschap
Ik rende tot het huisje van Bella en Edward.
Ik liep de voortuin in en stopte voor de voordeur. Hmm… Hoe kom ik hier binnen? De deur is op slot en ik kan hem niet open breken, hmm…
Terwijl ik nadacht hoe ik erin zo komen, liep ik om het huisje heen en keek of er een raam open stond. Het raam van de kamer van Renesmee stond open. Hmm… Renesmee, wat miste ik haar. Haar mooie glimlach, haar schattige stem, haar bolle, roze wangetjes. Nu weet ik zeker dat ik het beste doe. Ja, Renesmee mocht absoluut niet gedood worden, of iemand anders. Ik zou hoe dan ook Nahuel en Huilen vinden en nog meer getuigen als dat nodig was.
Ik klom door het raam naar binnen. Ik liep door naar de woonkamer en stopte voor de slaapkamer en Edward en Bella en liep naar binnen. Ik herrinerde me de verbouwing van het kleine huisje en hoe blij ze met het resultaat was. Er verscheen automatisch een glimlach bij die herrinering.
Ik liep weer naar buiten en ging naar de woonkamer. Ik wist allang hoe ik dit zou aanpakken. Ik liep gelijk door naar de boekenkast en pakte De koopman van Venetie uit de plank. Ik scheurde een klein stukje papier van de titelpagina en schreef daar mijn boodschap op voor mijn famillie. Ik begon zachtjes te snikken toen ik de eerste letters op het kleine stukje papier begon te zetten
Kom ons niet achterna. Er is geen tijd te verliezen. Jullie moeten iedereen vinden.
Tanya, Amun, Alistair, Siobhan, en alle nomaden die jullie kunnen vinden. Wij zullen er zelf ook nog een paar sturen. Het spijt ons heel erg dat we jullie op deze manier moeten verlaten, maar het kan niet anders.
We houden van jullie.
Ik beet op m’n lip en stopte toen het briefje in m’n broekzak.
Nu moest ik alleen nog de boodschap aan Bella over laten komen. Edward mocht hier absoluut niks van weten. Hij zou het niet goedkeuren en dan was alles verloren. Bella was dan ook de beste om de boodschap te geven. Haar gedachten kon hij immers niet horen.
Onder de woorden ‘De koopman van Venetie door William Shakespeare’ schreef ik de verborgen boodschap.
Vernietig dit.
Daaronder schreef ik de naam en het adres van J.Jenks op. Bella was slim genoeg om te weten wat ik bedoelde, dat weet ik zeker, Ze zou er achter komen, daar was ik van overtuigd.
Ik liep weer door de smalle gang naar Renesmee’s kamer. Daar klom ik het raam weer uit en sprong naar buiten. Ik liep een paar stappen naar voren en keek nog een keer achterom naar het huisje voordat ik de zwarte nacht weer inrende.
Reacties:
zo triestig alice wil altijd de andre helpen zelfs als ze er onder lijd
snel verdrer
hopelijk is bella slim genoeg