FanFic.nl

A walk to remember.

Proloog.

Ik weet niet precies wat haar woorden waren, de allerlaatste woorden van Julin. Ik wist alleen wat haar allerlaatste wens was. Trouwen in het kleine witte kerkje, waar haar moeder ook ooit ging trouwen. Ik zette me over mijn arrogantie heen, ik bekeek Julin als een prachtige parel. Ze was prachtig, van binnen en van buiten. Ik kreeg het pas door op het voetbalgala. Toen ik haar moest ten dans vragen van Vincente. Ik wist het nog zo goed. Ze draaide zich sierlijk om, en ze zei dat ze niet kon dansen. Ik probeerde het. En uit eindelijk kreeg ik haar voeten op die van mij, zodat het toch wel leek dat ze aan het dansen was. Sinds die seconde, kwartier of een uur. Was het gebeurd met de arrogante Cesc. De Cesc die zo graag alles alleen wou met voetbal. De Cesc die alleen maar aan zich zelf dacht. Ik veranderde, en zij ook. Ik wist die dag nog zo goed, die dag dat we stiekem weg kwamen van het feestje van David en zijn vriendin June. Het regende, maar het was prachtig, de oude Cesc was verdwenen, en de lieve, gevoelige Cesc was geboren. Julin stopte met rennen en legde haar twee handen tegen mijn borst en keek me aan met haar uitgelopen mascara, haar haar langs haar gezicht geplakt, de druppels regen die langs haar wang druppelden. En toen kwam het, de hel, voor mij. En zeker voor de rest. Ik kon het niet geloven, mijn hart barste in stukjes als een spiegel die kapot viel. Mijn adem stokte, maar ik wou door blijven vechten, ik wou elke dokter bezoeken, maar het was te laat voor haar. De dag dat Julin stierf, was als een tattoo in mijn hart geschreven.

Reacties:

Armin zei op 15 aug 2010 - 18:20:
<3