Hoofdcategorieën
Home » Overige » A walk to remember. » Chapter 2.
A walk to remember.
Chapter 2.
‘Cesc doe even normaal!’ zei David. ‘Ik doe normaal, dat jij niet normaal kan doen kan ik ook niks aan doen. Villa.’ ‘Fabregas!’ riep Vincente woedend. ‘Wat?’ zei ik, niet geïnteresseerd. ‘Door die grote mond van jou. Ben jij vanaf nu gekoppeld aan Julin Steals. Ze is hier voor een maand aan het stage lopen. Als je naar die maand niet bent veranderd, zie ik geen toekomst meer voor je hier.’ Zei Vincente. ‘Maar!?’ ‘Niks. Julin komt er zo aan, samen met nog twee vriendinnen en haar zusje.’ Zei hij. Ik rol met mijn ogen. ‘Ja, coach!’ riep ik, en trap tegen de bal aan, die een meisje ving in haar handen. ‘Wow.’ Zei Fernando achter mij. ‘Dat meisje kan wel op keep, vanplaats Iker, of niet soms? Iki?’ zei Villa. Ze liep naar ons toe gevolgd door drie andere meisjes. ‘Hoi.’ Zei ze stilletjes en sloeg haar armen over elkaar. ‘Ben jij Julin?’ vroeg ik. ‘Julin Steals, en dit is mijn zusje, Jules Steals.’ Zei ik. ‘Jullie lijken op elkaar..’ zei ik. Twee andere meisjes kwamen ook te voorschijn. ‘Kijk eens aan!’ riep Iker. Ik trok een wenkbrauw op. ‘Kelsey!’ riep hij en wou haar omhelzen maar ze duwde hem van haar af. ‘Ga weg. Kikkerhoofd.’ Zei ze. ‘Wat heb ik nou mis daan?’ vroeg Iker. ‘Me niet meer gebeld.’ Zei ze. ‘Aw. Maar.. Ik was je nummer kwijt.’ Zei Iker. Kelsey rolt met haar ogen.
‘Ah. Jullie hebben al kennis gemaakt zie ik.’ Zie Vincente. ‘Ja.’ Zei ik, en liep langs Julin, naar de kleedkamers. ‘Cesc! Wacht!’ Fernando en David renden me achterna als twee hulpjes.
Julin Steals.
Ik kijk naar de twee jongens die de andere jongen achterna rennen. Kelsey stond in een knuffel houding met Iker en Kim stond te praten met een jongen terwijl ik en Jules overbleven. ‘Om jullie van harte te wensen hier, is er morgen het voetbal gala.’ Zei Vincente. ‘Het lijkt me gezellig, Vincente.’ Zei ik. De rest was het er ook mee eens en met z’n vieren liepen we weer terug, naar ons Hotel.
Cesc Fí bregas.
‘Julin komt morgen ook.’ Zei Fernando met een grijns. ‘Steek jij je hoofd maar bij Lindsey, Nando.’ Zei ik en ging onder de douche staan. ‘Maar ze is wel knap.’ Zei David. ‘Ga zwijmelen bij June, David.’ ‘Ze is joun vriendin niet hoor, Cesc.’ Zei Fernando. ‘Nee, dus wij mogen best naar haar kijken.’ Zei Pedro. ‘Jij had ook wel een mooi meisje bij je, Pedro.’ Zei Fernando. ‘Natuurlijk, en jullie houden je tengels van haar af!’ bijt Pedro.
‘Straks moet Julin me nog leren hoe ik me moet kleden, of moet koken, of moet opruimen, of mijn mond moet houden.’ Zei ik geërgerd. ‘Het valt vast wel mee.’
Ik liep met de jongens de zaal binnen en zag overal ballonen liggen en slingers. In de hoek stond Julin met Jules, Kelsey en Kim. ‘Vraag haar ten dans.’ Zei David. ‘Ja!’ Fernando gaf me een por. Ik zucht geërgerd en liep op Julin af. ‘Eh, Hey.’ Zei ik op een afkraak toontje. Ze draaide zich sierlijk om. ‘Hey.’ Zei ze, en glimlacht. Ik kuch overdreven. ‘Wil je eh, dansen?’ vroeg ik. ‘Ik kan eigenlijk niet dansen.’ Zei Julin. ‘Daar heb ik wel een oplossing voor.’ Zei ik, en duwde haar omhoog en zette haar op mijn voeten. ‘Dat dat niet zeer?’ grinnikt Julin. ‘Ik ben het gewend.’ Zei ik. Ze is best oke, al zeg ik het zelf. Er kwam een slow nummer en ik liet mijn handen op haar heupen rusten toen Julin haar armen rond mijn nek sloeg.
Julin Steals.
Jules zal nu vast wel blij zijn, mij zo zien, mij zo zien stralen. Deze jongen is best oke. Ook al had ik hem hard verwacht. Ik keek naar Kelsey die met Iker ging dansen, en Kim met Pedro, ja, dat was zijn naam. Jules stond toe te kijken en te glimlachen. Dit zal ze voor eeuwig herinneren. ‘Ik heb me eigenlijk niet echt goed voorgesteld.’ Zei ik. Cesc probeerde zijn lach verborgen te houden. ‘Ik ook niet.’ Was zijn antwoord. ‘Julin Steals, aangenaam.’ Zei ik. ‘Aangenaam, Cesc Fí bregas.’ Zei hij. ‘Mooie naam.’ Zei ze. ‘Dat zeggen niet veel.’ Lacht hij.
‘Kan je zingen?’ vroeg Cesc. ‘Een beetje.’ Zei ik verlegen. Hij tilde me op en zette me op het podium toen iedereen stopte met dansen. ‘Zing dan? Voor mij?’ vroeg hij.
'
There's a song that's inside of my soul.
It's the one that I've tried to write over and over again
I'm awake in the infinite cold
But you sing to me over and over and over again
So I lay my head back down
and I lift my hands and pray
to be only yours
I pray to be only yours
I know now you're my only hope.’
De rest stond te juichen, terwijl Jules, mijn zusje zat te huilen vol blijdschap. Bij de laatste zin keek ik Cesc aan, die met een serieus gezicht mij aankeek. Hij gaf me zijn hand en tilde me weer van het podium af. Meteen liep ik naar Kelsey toe en Kim en Jules. ‘Julin!’ riep Jules huilend en sloeg haar armen stevig om me heen. ‘Het komt wel goed, Jules.’ Fluister ik. ‘Ik wil dat je beter wordt, heel snel.’ Huilt ze. ‘Je weet dat ik altijd over je zal blijven waken? Je bent mijn kleine zusje.’ Zei ik. Jules keek op met haar rode ogen toen een jongen met zwart haar haar zakdoekjes aanbood.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.